مترادف سکونت: اسکان، اقامت، توطن، سکنا ، تهیدستی، درویشی، فقر، مسکنت متضاد سکونت: کوچ برابر پارسی: جای گرفتن، خانه گرفتن معنی انگلیسی:
occupancy, residence, habitation
لغت نامه دهخدا
سکونت. [ س ُ ن َ ] ( ع مص ) اقامت و آرامش. سکون : که اگر در آن وقت سکونت را کاری پیوستند اندر آن فرمانی... داشتند. ( تاریخ بیهقی ). مجنون بسکونت و گرانی شد عاقل مجلس معانی.
نظامی.
روش بخش پرگار جنبش پذیر سکونت ده نقطه جایگیر.
نظامی.
رجوع به سکون شود.
فرهنگ فارسی
مسکین شدن، فقیرشدن، اقامت ومسکن گزیدن ومنزل کرد ۱ - ( مصدر ) اقامت کردن مسکن گزیدن . ۲ - ( اسم ) توطن جای گزینی . توضیح در عربی سکونت به همان معنی [ ۱ - سکونت ] یعنی فقر و مسکنت است و برای آرامش سکون در عربی به کار میرود اما سکونت به معنی اخیر در نوشته های فصحان ما مکرر آمده : مجنون به سکونت و گرانی شد عاقل مجلس معانی .
فرهنگ معین
(سُ نَ ) [ ع . سکونة ] ۱ - (مص ل . ) اقامت کردن ، ماندن . ۲ - (اِمص . ) وقار، آرامش .