[ویکی فقه] تکذیب روزی (قرآن). در فرهنگ قرآن در برابر روزی های فراوان پروردگار باید شکر نعمت را به جا آورد نه این که روزی را تکذیب کرد.
توبیخ خداوند از تکذیب کننده رزق به جای شکر آن:•«وتجعلون رزقکم انکم تکذبون:و روزی تان را (از آن و سپاس آن روزی را) این قرار می دهید که آن را تکذیب می نمایید؟» " وَ تَجْعَلُونَ رِزْقَکُمْ أَنَّکُمْ تُکَذِّبُونَ" بعضی از مفسرین گفته اند: مراد از" رزق" بهره از خیر است، و معنای آیه این است که: شما تکذیب کنندگان قرآن و منکرین معاد حظ و بهره خود را از قرآن این قرار داده اید که آن را تکذیب کنید، با اینکه می توانستید آن را در موقعیتی که دارد، قرار دهید، و خیر بسیاری از آن عایدتان گردد.بعضی دیگر گفته اند: مراد از رزق بودن قرآن این است که: خدای تعالی قرآن را روزیشان کرد، و معنای آیه این است که: آیا شما این رزقی را که خدا روزیتان کرده با تکذیب معاوضه می کنید؟.و بعضی گفته اند: در کلام چیزی که مضاف بر رزق است، و کلمه رزق مضاف الیه آن است حذف شده، و تقدیر کلام" و تجعلون شکر رزقکم انکم تکذبون" است، یعنی خداوند به شما نعمتی ارزانی داشت، و شما به جای اینکه شکر آن را به جای آرید شکر آن را این قرار دادید که تکذیبش کنید، خلاصه تکذیب را به جای شکر بکار بستید. یعنی حظ خودتان را از خیری که آن مانند رزق شماست تکذیب قرار می دهید. ابن عبّاس گوید: و قرار می دهید سپاس و شکر رزقتان را تکذیب و دروغ - پنداشتن آن گوید در بعضی از سفرها مردم را عطش سختی رسید پس پیغمبر «ص» دعا نمود پس باران بارید و مردم سیراب شدند پس شنیده شد که مردی می گوید:فلان ستاره برای ما باران آورد پس این آیه نازل شده. حسن گوید: یعنی قرار می دهید حظ خودتان را از قرآنی که خدا روزی شما نموده تکذیب بآن.
تکذیب رزق تا آخرین لحظه حیات
تکذیب رزق از سوی مکذبان آن، تا آخرین لحظه حیات:•«وتجعلون رزقکم انکم تکذبون فلولا اذا بلغت الحلقوم:و روزی تان را (از آن و سپاس آن روزی را) این قرار می دهید که آن را تکذیب می نمایید؟پس چرا آن گاه که جان به گلوگاه می رسد،» از لحظات حساسی که آدمی را سخت در فکر فرو می برد، لحظه احتضار و پایان عمر انسان ها است، در آن لحظه که کار از کار گذشته، و اطرافیان مایوس و نومید به شخص محتضر نگاه می کنند، و می بینند همچون شمعی که عمرش پایان گرفته آهسته آهسته خاموش می شود، با زندگی وداع می گوید، و هیچ کاری از دست هیچ کس ساخته نیست.آری ضعف و ناتوانی کامل انسان، در این لحظات حساس آشکار می شود، نه تنها در زمان های گذشته که امروز با تمام تجهیزات فنی و پزشکی و حضور تمام وسائل درمانی، این ضعف و زبونی به هنگام احتضار درست همانند گذشته مشهود و آشکار است. قرآن مجید در تکمیل بحث های معاد و پاسخگویی به منکران و مکذبان، ترسیم گویایی از این لحظه کرده، می گوید:" پس چرا هنگامی که جان به گلوگاه می رسد، توانایی بازگرداندن آن را ندارید"؟! (فَلَوْ لا إِذا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ ) و شما در این حال نظاره می کنید و کاری از دستتان ساخته نیست" (وَ أَنْتُمْ حِینَئِذٍ تَنْظُرُونَ ).مخاطب در اینجا اطرافیان محتضرند، از یک سو نظاره حال او را می کنند، و از سوی دیگر ضعف و ناتوانی خود را مشاهده می نمایند و از سوی سوم توانایی خدا را بر همه چیز و بودن مرگ و حیات در دست او، و نیز می دانند خودشان هم چنین سرنوشتی را در پیش دارند.در حقیقت هدف از این آیات بیان قدرت خداوند بر مساله مرگ و حیات است تا از آن پلی به مساله معاد زده شود، و انتخاب لحظه احتضار و مرگ در اینجا به خاطر ظهور ضعف و ناتوانی کامل انسان در این هنگام است با تمام قدرتی که برای خود فکر می کند.
توبیخ خداوند از تکذیب کننده رزق به جای شکر آن:•«وتجعلون رزقکم انکم تکذبون:و روزی تان را (از آن و سپاس آن روزی را) این قرار می دهید که آن را تکذیب می نمایید؟» " وَ تَجْعَلُونَ رِزْقَکُمْ أَنَّکُمْ تُکَذِّبُونَ" بعضی از مفسرین گفته اند: مراد از" رزق" بهره از خیر است، و معنای آیه این است که: شما تکذیب کنندگان قرآن و منکرین معاد حظ و بهره خود را از قرآن این قرار داده اید که آن را تکذیب کنید، با اینکه می توانستید آن را در موقعیتی که دارد، قرار دهید، و خیر بسیاری از آن عایدتان گردد.بعضی دیگر گفته اند: مراد از رزق بودن قرآن این است که: خدای تعالی قرآن را روزیشان کرد، و معنای آیه این است که: آیا شما این رزقی را که خدا روزیتان کرده با تکذیب معاوضه می کنید؟.و بعضی گفته اند: در کلام چیزی که مضاف بر رزق است، و کلمه رزق مضاف الیه آن است حذف شده، و تقدیر کلام" و تجعلون شکر رزقکم انکم تکذبون" است، یعنی خداوند به شما نعمتی ارزانی داشت، و شما به جای اینکه شکر آن را به جای آرید شکر آن را این قرار دادید که تکذیبش کنید، خلاصه تکذیب را به جای شکر بکار بستید. یعنی حظ خودتان را از خیری که آن مانند رزق شماست تکذیب قرار می دهید. ابن عبّاس گوید: و قرار می دهید سپاس و شکر رزقتان را تکذیب و دروغ - پنداشتن آن گوید در بعضی از سفرها مردم را عطش سختی رسید پس پیغمبر «ص» دعا نمود پس باران بارید و مردم سیراب شدند پس شنیده شد که مردی می گوید:فلان ستاره برای ما باران آورد پس این آیه نازل شده. حسن گوید: یعنی قرار می دهید حظ خودتان را از قرآنی که خدا روزی شما نموده تکذیب بآن.
تکذیب رزق تا آخرین لحظه حیات
تکذیب رزق از سوی مکذبان آن، تا آخرین لحظه حیات:•«وتجعلون رزقکم انکم تکذبون فلولا اذا بلغت الحلقوم:و روزی تان را (از آن و سپاس آن روزی را) این قرار می دهید که آن را تکذیب می نمایید؟پس چرا آن گاه که جان به گلوگاه می رسد،» از لحظات حساسی که آدمی را سخت در فکر فرو می برد، لحظه احتضار و پایان عمر انسان ها است، در آن لحظه که کار از کار گذشته، و اطرافیان مایوس و نومید به شخص محتضر نگاه می کنند، و می بینند همچون شمعی که عمرش پایان گرفته آهسته آهسته خاموش می شود، با زندگی وداع می گوید، و هیچ کاری از دست هیچ کس ساخته نیست.آری ضعف و ناتوانی کامل انسان، در این لحظات حساس آشکار می شود، نه تنها در زمان های گذشته که امروز با تمام تجهیزات فنی و پزشکی و حضور تمام وسائل درمانی، این ضعف و زبونی به هنگام احتضار درست همانند گذشته مشهود و آشکار است. قرآن مجید در تکمیل بحث های معاد و پاسخگویی به منکران و مکذبان، ترسیم گویایی از این لحظه کرده، می گوید:" پس چرا هنگامی که جان به گلوگاه می رسد، توانایی بازگرداندن آن را ندارید"؟! (فَلَوْ لا إِذا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ ) و شما در این حال نظاره می کنید و کاری از دستتان ساخته نیست" (وَ أَنْتُمْ حِینَئِذٍ تَنْظُرُونَ ).مخاطب در اینجا اطرافیان محتضرند، از یک سو نظاره حال او را می کنند، و از سوی دیگر ضعف و ناتوانی خود را مشاهده می نمایند و از سوی سوم توانایی خدا را بر همه چیز و بودن مرگ و حیات در دست او، و نیز می دانند خودشان هم چنین سرنوشتی را در پیش دارند.در حقیقت هدف از این آیات بیان قدرت خداوند بر مساله مرگ و حیات است تا از آن پلی به مساله معاد زده شود، و انتخاب لحظه احتضار و مرگ در اینجا به خاطر ظهور ضعف و ناتوانی کامل انسان در این هنگام است با تمام قدرتی که برای خود فکر می کند.
wikifeqh: تکذیب_روزی_(قرآن)