تقیه از نگاه شیعه

[ویکی فقه] از جمله مواردی که بعد از رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) در بین اصحاب آن حضرت مورد تحریف واقع شد، مسئله تقیه بود. لذا در این نوشتار به مسئله تقیه از دیدگاه وهابیت می پردازیم.
در لغت از «تقی یتقی» به معنای پرهیز کردن و جانب احتیاط را رعایت کردن می آید ولی در اصطلاح فقهی یعنی شخصی برای حفظ جان یا مال یا آبروی خود یا دیگران مجبور به همراهی با طرف ظالم خود باشد. از جمله مواردی که در بین اصحاب رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) بعد از آن حضرت مورد تحریف واقع شد و ماهیت شرعی آن در ظاهر به مسئله ای خلاف شرع تبدیل شد و در بین اهل سنت به عملی زشت و بین وهابیت به عملی منافق گونه شهرت یافت و باعث انواع تهمتها بر دیگر فرق مسلمین گردید مسئله تقیه بود، همین مسئله بود که یکی از اختلافات اساسی بین فرق اسلامی را به وجود آورد. ولی چون نوشتار در رابطه با وهابیت است به این مسئله بیشتر از دیدگاه وهابیان می پردازیم.
دیدگاه وهابیان
محمدبن عبدالوهاب که موسس رسمی وهابیت به شمار می رود در این رابطه با صراحت اعلام می کند که :«از واجبات مذهب شیعیان تقیه است و نسبت می دهند به جعفر صادق (رضی الله عنه) که گفت: تقیه دین من و دین آباء من است و عده ای «ان اکرمکم عند الله اتقاکم»؛ (گرامی ترین شما نزد خداوند با تقواترین شماست) را اینگونه تفسیر می کنند که هر کس از شما که تقیه اش بیشتر باشد نزد خدا مقرب تر است و قطعا پیامبر اسلام فرمودند هر کس که به میل و رای خود قرآن را تفسیر کند کافر شده است» در اینجا به دلیل این روایت می خواهد کفر شیعیان را ثابت کند. ابن تیمیه مغز متفکر وهابیت آن را نشانه نفاق شیعیان دانسته و می گوید:شیعیان مانند منافقین اند، زیرا مذهب آنها تقیه است.
ادله وهابیها
وهابی ها برای این مطلب به سه دلیل تمسک کرده اند:۱. آلوسی می گوید: برخی از اهل سنت به آیه شریفه «فلا تخشوهم و اخشونی» برای حرام بودن تقیه ای که شیعیان بدان قائلند تمسک نموده اند که تحقیق این مطلب در جای خود خواهد آمد. ۲. محمدبن عبدالوهاب می گوید: اقتضای تقیه، عدم وثوق به اعمال و اقوال اهل بیت است زیرا ممکن است آنها این کارها را از روی تقیه کرده باشند و این سخنان را از روی تقیه گفته باشند پس هیچ یک از سخنان و اعمال آنها حجت نمی باشد. ۳. محمدبن عبدالوهاب می گوید: تقیه در واقع مخالفت امر خدا است و مخالفت امر خدا به خاطر ترس از مردم موجب این می شود که انسان به نبی و پیامبر اعتماد نداشته باشد و این از مقام آنها دور است و هر کسی که چنین چیزی را بر پیامبر جایز بداند آنها را ناقص دانسته و ناقص دانستن انبیا کفر است.
دیدگاه شیعیان
...