تقی الدین احمد بن علی مقریزی

[ویکی فقه] «ابوالعباس تقی الدین احمد بن علی مقریزی»، (۷۶۶- ۸۴۵ ق)، از نامورترین مورخان تاریخ مصر، در سده های هشتم و نهم هجری است.
مقریزی، منسوب است به محله مقریز در بعلبک لبنان که جد اعلای او، ابراهیم، از محدثان بزرگ آن دیار به شمار می آمده است و به سبب شهرت وی، فرزندانش هم به آن مکان منسوب شده اند.او در سال ۷۶۶ ق، در قاهره مصر به دنیا آمد و تحت تربیت جد مادری اش، معروف به ابن صائغ حنفی، قرار گرفت و حافظ قرآن گردید. وی در خانواده ای مشهور به علم و دانش رشد یافت و دانش های عصر خویش را فراگرفت.
سلاطین معاصر
دوران حیات مقریزی، معاصر با سال های پایانی دولت ممالیک بحری (۶۴۸- ۷۹۲ ق) و آغاز حاکمیت ممالیک برجی و چرکسی (۷۸۲- ۹۲۲ ق) است که بر مصر و شام حکومت می کردند. این سلسله، سنیان متعصبی بودند و سیاست سنی مآبانه ایوبیان را دنبال می کردند و اینکه سلسله ناتوانی از خلفای عباسی را در قاهره نگه داشته بودند، مبین همین سیاست است.از سلاطین معاصر مقریزی که وی برای آنها تاریخ نگاشته است، می توان از الظاهر سیف برقوق (۷۸۴- ۸۰۱ ق) و پسرش، الناصر فرج بن برقوق (۸۰۱- ۸۰۸ ق) نام برد که کتاب «اغاثة الامة بکشف الغمة»، پیرامون موضوع بحران های اقتصادی مصر و علل پیدایش آنها هم زمان با سلطنت سلطان اخیر، نوشته شده است.
هجرت برای کسب علم
مقریزی برای فراگرفتن دانش و نشر آن، به سرزمین هایی چون مکه و دمشق، سفر نمود و در آنجا به تدریس مشغول گردید. وی علاقه مند بود که در مکه به کتابت مشغول شود و به نقل حدیث بپردازد. این آرزوی او، برآورده شد و مدتی در آنجا اقامت گزید و برخی از آثار خویش را در آنجا نگاشت.وی پس از گذراندن عمر خویش در کسب و نشر دانش و علوم اسلامی و تالیف کتاب های فراوان و بر عهده داشتن عنوان های دینی و دولتی همچون قاضی، محتسب، مدرس و امام جماعت، در شانزدهم رمضان سال ۸۴۵ ق، در قاهره درگذشت.
اساتید
...