تابوت عهد

لغت نامه دهخدا

تابوت عهد. [ ت ِ ع َ ] ( اِخ ) صندوقی است که موسی به امر حق تعالی از چوب شطیم ساخت طولش سه قدم و نه قیراط و عرض و ارتفاعش دو قدم و سه قیراط بود و بیرون و اندرونش بطلا پوشیده براطراف سر آن تاجهای طلایی ساخت و سرپوشی از طلای خالص بر آن گذارده دو کروب بر زبر آن قرار داد که با دو بال خود بر سرپوش آمرزش سایه افکن بودند و بر هر یک از طرفین آن دو حلقه طلائی برای عصاهای چوبی که بطلا پوشیده شده برای برداشتن تابوت بود ساخت و حقه من و عصای هارون را که شکوفه نمود و دو لوح عهد را که احکام عشره بر آنها مکتوب بود ( عبرانیان 9 : 3 و 4 ) در آن گذارد و در پهلوی آن کتاب تورات گذاشت. ( سفر تثنیه 31 : 26 ). از این رو گاهی از اوقات آنرا تابوت شهادت گویند. ( سفر خروج 25 : 16 و 40 :21 ). اما حقه من و عصای هارون در زمان سلطنت سلیمان باقی نبود. ( اول پادشاهان 8 : 9 ). و بر بالای سرپوش ابری بود که خداوند در آن تجلی می فرمود و چون قوم اسرائیل کوچ می کردند تابوت مرقوم را برداشته از جلو روانه می شدند و ستون ابر و آتش ، شب و روز هادی ایشان می بود. در حینی که تابوت برداشته شده روانه می شد موسی می گفت : «ای خداوند برخیز و دشمنانت پراکنده شوند ودشمنانت از حضور تومنهزم گردند.» و چون فرود می آمد می گفت : «ای خداوند نزد هزاران هزار اسرائیل رجوع نما». ( سفر اعداد 10 : 33- 36 ). و هنگامی که قوم اسرائیل میخواستند از اردن عبور کنند تابوت عهد را کمافی السابق بجلو انداخته در آب روان شدند، پس آب نهر منشق شده آبهای بالا متراکم گشته قوم بر خشکی ورود نمودند.( صحیفه یوشع 3 : 14- 17 ). بعد از آن مدتی یعنی فی مابین 300 و 400 سال. ( ارمیا 7 : 12- 15 ). در خیمه جلجال باقی ماند. پس از آن خیمه حرکتش داده جلو لشکراسرائیل می بردند و بدان واسطه در وقتی که اسرائیلیان در نزد افیق منهزم شدند ( اول سموئیل 4 ). تابوت بدست فلسطینیان افتاد و ایشان آنرا باشدود برده در بتکده ای در برابر صنم داجون گذاردند. ( اول سموئیل 5 ). لکن خداوند بلاها و امراض مهلکه را بدیشان فرستاد بحدی که ناچار تابوت را با اظهار عزت بزمین اسرائیل در قریة یعاریم گذاشتند. ( اول سموئیل 6 : و 7 ). اما چون داود در اورشلیم ساکن شد، تابوت را باجلال بدانجا آوردو تازمان بناشدن هیکل در همانجا بود. ( دوم سموئیل 6 ) و ( اول تواریخ ایام 15 : 25- 29 ). و گمان می برند که مزمور 132 را در همان وقت نوشت. بعد از آن تابوت در هیکل گذاشته شد. ( دوم تواریخ ایام 5 : 2- 10 ) و موافق دوم تواریخ ایام ( 33 : 7 ). منسی صورت تراشیده درهیکل نصب کرد و دور نیست که بجهت تعیین محل آن صورت تابوت را از محل خود بجای دیگر برد لکن یوشیا آن رادوباره بجای خود آورده تابوت قدس نام نهاد. ( دوم تواریخ ایام 35 : 3 ). و باید دانست که تابوت مرقوم در هیکل ثانی نبود و معلوم هم نیست که آیا آنرا نیز ببابل برد و یا اینکه پنهان شده نایاب گردید. ( از قاموس کتاب مقدس صص 237- 238 ). رجوع به تابوت سکینه شود.

فرهنگ فارسی

صندوقی است که موسی بامر حقتعالی از چوب شطیم ساخت طولش سه قدم و نه قیراط و عرض و ارتفاعش دو قدم و سه قیراط بود و بیرون و اندرونش بطلا پوشیده بر اطراف سر آن تاجهای طلایی ساخت و سرپوشی از طلای خالص بر آن گذارده دو کروب بر زبر آن قرار داد که با دو بال خود بر سر پوش آمرزش سایه افکن بودند و بر هر یک از طرفین آن دو حلقه طلائی برای عصاهای چوبی که بطلا پوشیده شده برای برداشتن تابوت بود ساخت و حقه من و عصای هارون را که شکوفه نمود و دو لوح عهد را که احکام عشره بر آنها مکتوب بود در آن گذارد و در پهلوی آن کتاب تورات گذاشت از این رو گاهی از اوقات آنرا تابوت شهادت گویند اما حقه من و عصای هارون در زمان سلطنت سلیمان باقی نبود .

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] تابوت واژه ای در قرآن کریم و تورات و انجیل به معنای صندوق عهد می باشد.
تابوت واژه ای در قرآن کریم و تورات و انجیل به معنای صندوق عهد می باشد.
واژه تابوت عهد در قرآن
این واژه دو بار در قرآن، در اشاره به دو صندوق مختلف به کار رفته است:۱. در اشاره به سبد یا صندوق چه ای که مادر موسی، موسای نوزاد را در آن نهاد و به آب افکند. ۲. در داستان طالوت و انتخاب وی به پادشاهی بنی اسرائیل و در اشاره به صندوق عهد.
واژه تابوت عهد در میان لغویان
درباره وزن، اشتقاق و قرائت این کلمه در میان لغویان و مفسران مسلمان اختلاف هست؛ برخی آن را بر وزن «فاعُول» و بدون اشتقاق، و بعضی آن را بر وزن «فَعَلوت» و مشتق از تَوْب ــ به معنای رجوع ــ و برخی بر وزن «تابُوَة» می دانند.دیگران نیز به ریشه های تبت و تبه اشاره کرده اند. برخی قاریان مدنی، همچون اُبَیّ و زیدبن حارث، آن را به زبان انصار مدینه تابوه خوانده اند. سیوطی سه روایت مختلف نقل می کند که بر پایه آن ها در ماجرای جمع آوری قرآن و در پیِ اختلاف نظر برخی از انصار مدینه و مهاجران (قریش مکه)، عثمان دستور داد تا این واژه را به لهجه قریش بنویسند، یعنی به صورت تابوت.
پیدایش و سرگذشت تابوت در روایات
...

[ویکی شیعه] تابوت عهد صندوقچه مهمی که قرن ها نزد بنی اسرائیل بود و برای آنان اهمیت و قداست بسیار بالایی داشت. قرآن از این تابوت نام برده و آن را سکینه و آرامش برای بنی اسرائیل دانسته است. در این صندوق، وسائل با ارزش و مهمی همچون الواح موسی(ع)، عصای موسی(ع) و... وجود داشته است.
امروزه تابوت به معنای صندوقی است که مرده را در آن قرار داده و به قبرستان می برند. اما اصطلاح تابوت عهد که تابوت سکینه و تابوت شهادت نیز خوانده می شود، معنای دیگری داشته و مقصود از آن صندوق مهمی است که تا قرن ها نزد بنی اسرائیل بوده و برای آنان از اهمیت و قداست بسیار بالایی برخوردار بوده است.
واژه تابوت دو بار در قرآن استفاده شده است:

دانشنامه عمومی

صندوق عهد یا تابوت عهد ( به عبری: אָרוֹן הָבְּרִית ) ، صندوقی است که در عهد عتیق ( تورات ) در کتاب خروج توضیح داده شده است و حاوی دو لوح سنگی بود که «ده فرمان خدا به موسی» بر روی آن نوشته شده بود. به نوشته کتاب مقدس ، «صندوق عهد» که نسخه اصلی «ده فرمان» را درون خود دارد، در معبد بیت المقدس قرار دارد. [ ۱]
بر اساس توضیحات دیگر در کتاب خروج ، کتاب اعداد و کتاب «نامه به عِبریان»، تابوت علاوه بر «ده فرمان» دارای عصای هارون، یک شیشه من ( غذایی که خدا برای عبریان فرستاد = گزاَنگبین ) و نسخه اصلی تورات ( که توسط موسی نوشته شده است ) بود؛ ولیکن اولین «کتاب پادشاهان» می گوید که در زمان سلیمان «تابوت عهد» فقط دارای «ده فرمان » ( شامل دو لوح سنگی ) بود. بر اساس «کتاب خروج» ، تابوت به دستور و راهنمایی خدا و توسط موسی ساخته شد. این دستورها را موسی در طور سینا دریافت کرد. بر اساس «عهد عتیق» خدا از بین دو «چروبیم» که بر روی تابوت نصب شده بود با موسی صحبت می کرد. بر اساس نوشتهٔ «عهد عتیق» ( تورات ) ، یکسال بعد از اینکه عِبریان از مصر خارج شدند، «تابوت عهد» توسط موسی و بر اساس دستور خدا ساخته شد. از این زمان به بعد ( و پس از روکش شدن آن با طلا ) این صندوق، همواره توسط لاویان ( فرزندان لاوی بن یعقوب = قومی که برای «روحانی بودن» در نظر گرفته شده بودند ) حمل می شد. این صندوق در جنگهای اسراییل همراه آنها بود. وقتی تابوت عهد توسط «لاویان» به «رود اردن» نزدیک شد، آبها همانگونه که برای موسی باز شده بودند، باز شدند و اجازه عبور ارتش اسراییل را دادند. دیوارهای «اریحا» بعد از اینکه تابوت عهد در کنار آن گردانده و شیپور دمیده شد، فروریخت. در هنگام حمل، «تابوت عهد» همیشه به وسیله پوشش و حجابی از «پوست حیوان و پارچه آبی» مخفی می شد تا هیچ کس به آن نگاه نکند. در «متون و مراجع تاریخی» اشاره ای به «تابوت عهد» نشده است و اطلاعات پیرامون آن، صرفاً از کتاب های دینی و مذهبی اقتباس گردیده اند.
بعضی مسیحیان ( مانند مسیحیان کاتولیک و مسیحیان اُرتُدوکس ) اعتقاد دارند که مریم مادر عیسی مانند «تابوت عهد» بود، زیرا او «عیسی» را در خود حمل کرد. روایت شده است که صندوق عهد به مکان اولیه خود توسط پیروان خود برگشته ( کوه سینا ) و در همان جا پنهان و نهفته شده است.
به نوشته کتاب مقدس ( تورات ) ، صندوق عهد یا «تابوت عهد» که نسخه اصلی «ده فرمان» را درون خود دارد، در معبد بیت المقدس قرار داشته است. [ ۱]
عکس تابوت عهدعکس تابوت عهدعکس تابوت عهدعکس تابوت عهدعکس تابوت عهد
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

تابوت عهد (Ark of the Covenant)
(یا: صندوق عهد) در عهد عتیق، صندوقی حاوی الواحِ احکام عشرۀ/ده فرمان موسی (ع) . این تابوت را زمانی که بنی اسرائیل در بیابان سرگردان بودند با راهنمایی موسی (ع) ساختند و کاهنان بر روی تیرهای چوبی آن را حمل می کردند. داود آن را به بیت المقدس (اورشلیم) برد، و سپس آن را در قدس الاقداس معبد جای دادند. تابوت افزون بر الواحِ احکام عشره، دربردارندۀ عصای هارون و حُقّۀ مَنّ نیز بود و مظهر الهی را جلوه گر می کرد، چنان که مثلاً در تصرف اریحا به جلوۀ او اشاره می شود. تابوت در شیلوه نگهداری می شد، تا این که به دست قوم فیلیستین که از راه دریا به فلسطین آمده بودند، افتاد و آن را به معبدشان در اَشدود بردند. سرانجام در معبد اورشلیم قرار گرفت، و در ۵۸۶پ م، با سقوط شهر، بیت المقدس (اورشلیم) آن را در غاری پنهان کرد تا روزی که خدا امتش را از نو جمع کند. در دورۀ بعد از تبعید و دورۀ عهد جدید دیگر ردّ و نشانه ای از آن وجود ندارد. در قرآن نیز به این تابوت اشاره شده است و آمده که این تابوت برای بنی اسرائیل مایۀ آرامش و نیز شاهد بر حق بودن انبیا بوده است (بقره، ۲۴۸). امروزه در کلیساهای مسیحیان صندوقی که نماد تابوت عهد است نگهداری می شود.

پیشنهاد کاربران

Bundeslade با تلفظ بوندِس لاده به زبان آلمانی صندوق عهد .
Akazien با تلفظ آکازِیِن درختی که از چوب آن ، آن صندوق ساخته شده است یا درخت Acacia با تلفظ آکا سیا ( به احتمال قوی آقا سیاه ) .
Cherubim با تلفظ خِروبیم و یا چروبیم نام دو فرشته بالدار روی آن کات . بال های این دو فرشته شبیه بال های نماد فروهر ایرانیان می باشند و لذا باید دید که کدامیک از این نماد ها از لحاظ زمانی قدمت بیشتری دارند. این واژه یعنی نام این دو فرشته حافظ و نگهبان بر روی سر پوش صندوق عهد در اصل و ریشه از دو کلمه فارسی به شکل زیر ساخته شده است : خیر و بیم . بیم به معنای ترس است از شر . یعنی دو نیم زوج خیر و شر در مقایسه با اهورامزدا و اهریمن .
...
[مشاهده متن کامل]

اندازه طول و عرض و ارتفاع این صندوق برابر با :
130 , 80 , 80 بر اساس سایت وکیپیدیا به زبان آلمانی .
یک بازی کابلا با این اعداد از طرف من :
Aco ، ho , ho : عدد یک در ردیف حروف الفبای لاتین بحای A و عدد 8 بجای h و صفر بحای o .
از چپ به راست و بصورت سوال :
آکو یعنی اول یا آغاز کی و کجاست ؟
پاسخ : هو هو
هو ( ایلامی ) ؛ یا هو ( اکّدی ) ؛ یاهوَه و یا یَهوَه ( عبری ) ؛ اَهو پارسی .
قُل هوَّ اللهُ احد : بگو هو و الله یکی اند و به یک موجود یگانه و احد و واحد اطلاق می شوند و نه به معنای بگو او احد و واحد است.

بپرس