[ویکی فقه] حضرت ایوب (علیه السّلام) به مدت هفت سال به انواع بلا و امتحان در مورد: اموال، فرزندان، صحت و سلامتی و بیماری، فقر و غنی و سوء ظن و شماتتهای مردم مبتلا شد و از خود مصداق اتم صبر را نشان داد، صبری مثال زدنی و شاید بتوان گفت توانست مظهر صفت صبر الهی گردد.
در قرآن در آیه ۴۲ و ۴۳ سوره صاد می خوانیم خداوند به ایوب (علیه السّلام) چنین وحی کرد: «ارکض برجلک هذا مغتسل بارد و شراب و وهبنا له اهله و مثلهم معهم رحمه منا و ذکری لاولی الالباب؛ پای خود را بر زمین بکوب! این چشمه خنک برای شستشو و نوشیدن است، و افراد خانواده اش را به او بخشیدیم، و همانند آنان را بر آنها افزودیم، تا رحمتی از سوی ما باشد و تذکری برای اندیشمندان.» و در آیه ۴۴ صاد می فرماید: «انا وجدناه صابرا نعم العبد انه اواب؛ ما ایوب (علیه السّلام) را صبور و شکیبا یافتیم، او چه بنده خوبی است که بسیار بازگشت کننده به سوی خداست.»
جایگزین بلاها
ایوب (علیه السّلام) بدن خود را با آب آن چشمه زلال شستشو نمود، و از آن نوشید، تمام دردها و رنجها از بدنش برطرف گردید سپس آن چه او از اموال و زراعت و دام و فرزندان را از دست داده بود، همه به اذن خدا بازگشتند و بهتر و افزون تر از قبل، به سراغ ایوب آمدند.او لباس زیبا پوشید و برخاست و در مکان بلندی نشست. پس از آن که او در کنار چشمه زیر درختهای خوشرنگ با چهره جوان و زیبا نشسته بود غرق در نعمتها و الطاف الهی شده بود.مطابق روایات، همسرش رحمه که در به در بیابانها بود به یاد شوهر افتاد، گرچه شوهرش ایوب (علیه السّلام) او را طرد کرده بود، ولی او به یاد شوهر دردمندش افتاد و تصمیم گرفت برای دیدار او باز گردد، به سوی مکان استراحت ایوب (علیه السّلام) حرکت کرد، وقتی که نزدیک آن جا رسید، دید همه چیز فرق کرده و نعمت های فراوانی جایگزین قحطی و خشکی و بلاها شده است.رحمه هر چه در آن جا به جستجوی شوهر پرداخت او را نیافت و از فراق شوهر گریه کرد، و ایوب از آن مکان بلند او را می دید.ایوب (علیه السّلام) شخصی را نزد رحمه فرستاد، آن شخص نزد او آمد او را سرگردان یافت پرسید: «در جستجوی چه هستی؟ ای کنیز خدا؟»رحمه گریه کرد و گفت: «در جستجوی آن مبتلا به بیماری هستم که در این محل افتاده بود، نمی دانم چه بر سرش آمده و آیا از دنیا رفته است؟»
← گفتگو
آری این است نتیجه درخشان صبر، شکر و سپاس که گفته اند:صبر و ظفر هر دو دوستان قدیمند بر اثر صبر نوبت ظفر آیدآری مردان حق با دگرگون شدن نعمتها، هرگز خود را نمی بازند، افکار و برنامه هایشان عوض نمی شود، آنها در آسایش و بلا، در سلامت و بیماری، در همه حال رابطه نزدیک و تنگاتنگ با خداوند دارند، روح آنها همچون اقیانوس کبیر است که طوفانها آرامش آن را به هم نمی زند، بر اثر انبوه حوادث تلخ، مایوس و پژمرده نمی گردند، و از آزمایشهای الهی، راست قامت بیرون می آیند، این است درس بزرگ زندگی حضرت ایوب (علیه السّلام).
بیانی دیگر از تاریخ
...
در قرآن در آیه ۴۲ و ۴۳ سوره صاد می خوانیم خداوند به ایوب (علیه السّلام) چنین وحی کرد: «ارکض برجلک هذا مغتسل بارد و شراب و وهبنا له اهله و مثلهم معهم رحمه منا و ذکری لاولی الالباب؛ پای خود را بر زمین بکوب! این چشمه خنک برای شستشو و نوشیدن است، و افراد خانواده اش را به او بخشیدیم، و همانند آنان را بر آنها افزودیم، تا رحمتی از سوی ما باشد و تذکری برای اندیشمندان.» و در آیه ۴۴ صاد می فرماید: «انا وجدناه صابرا نعم العبد انه اواب؛ ما ایوب (علیه السّلام) را صبور و شکیبا یافتیم، او چه بنده خوبی است که بسیار بازگشت کننده به سوی خداست.»
جایگزین بلاها
ایوب (علیه السّلام) بدن خود را با آب آن چشمه زلال شستشو نمود، و از آن نوشید، تمام دردها و رنجها از بدنش برطرف گردید سپس آن چه او از اموال و زراعت و دام و فرزندان را از دست داده بود، همه به اذن خدا بازگشتند و بهتر و افزون تر از قبل، به سراغ ایوب آمدند.او لباس زیبا پوشید و برخاست و در مکان بلندی نشست. پس از آن که او در کنار چشمه زیر درختهای خوشرنگ با چهره جوان و زیبا نشسته بود غرق در نعمتها و الطاف الهی شده بود.مطابق روایات، همسرش رحمه که در به در بیابانها بود به یاد شوهر افتاد، گرچه شوهرش ایوب (علیه السّلام) او را طرد کرده بود، ولی او به یاد شوهر دردمندش افتاد و تصمیم گرفت برای دیدار او باز گردد، به سوی مکان استراحت ایوب (علیه السّلام) حرکت کرد، وقتی که نزدیک آن جا رسید، دید همه چیز فرق کرده و نعمت های فراوانی جایگزین قحطی و خشکی و بلاها شده است.رحمه هر چه در آن جا به جستجوی شوهر پرداخت او را نیافت و از فراق شوهر گریه کرد، و ایوب از آن مکان بلند او را می دید.ایوب (علیه السّلام) شخصی را نزد رحمه فرستاد، آن شخص نزد او آمد او را سرگردان یافت پرسید: «در جستجوی چه هستی؟ ای کنیز خدا؟»رحمه گریه کرد و گفت: «در جستجوی آن مبتلا به بیماری هستم که در این محل افتاده بود، نمی دانم چه بر سرش آمده و آیا از دنیا رفته است؟»
← گفتگو
آری این است نتیجه درخشان صبر، شکر و سپاس که گفته اند:صبر و ظفر هر دو دوستان قدیمند بر اثر صبر نوبت ظفر آیدآری مردان حق با دگرگون شدن نعمتها، هرگز خود را نمی بازند، افکار و برنامه هایشان عوض نمی شود، آنها در آسایش و بلا، در سلامت و بیماری، در همه حال رابطه نزدیک و تنگاتنگ با خداوند دارند، روح آنها همچون اقیانوس کبیر است که طوفانها آرامش آن را به هم نمی زند، بر اثر انبوه حوادث تلخ، مایوس و پژمرده نمی گردند، و از آزمایشهای الهی، راست قامت بیرون می آیند، این است درس بزرگ زندگی حضرت ایوب (علیه السّلام).
بیانی دیگر از تاریخ
...
wikifeqh: بلای_ایوب