اموباربیتال

آموباربیتال. آموباربیتال ( به انگلیسی: Amobarbital ) ( قبلاً آمیلوباربیتون یا سدیم آمیتال به عنوان نمک سدیم قابل انحلال شناخته می شد ) این دارو، دارویی از مشتقات باربیتورات است و تأثیر آرام بخشی - خواب آور دارد. رنگ این ماده، کریستالی سفید و بدون بو و طعم کمی تلخ است و اولین بار در آلمان در سال ۱۹۲۳ سنتز شد. اگر آموباربیتال به مدت طولانی مصرف شود، می تواند وابستگی جسمی و روانی ایجاد کند و در صورت ترک ناگهانی ممکن است باعث هذیان خمری شده و مرگ بار باشد. آموباربیتال توسط کمپانی ایلای لی لی اند کامپنی در آمریکا با نام تجاری آمیتال در کپسول های گلوله ای شکل به رنگ آبی روشن ( معروف به Pulvules ) یا به شکل قرص های صورتی ( معروف به Diskets ) تولید اما پس از مدتی، به دلیل سوءمصرف گستردهٔ این دارو، تولید آموباربیتال توسط این کمپانی متوقف شد. [ ۱] [ ۲]
• اضطراب
• صرع
• بیخوابی
• تست وادا
آموباربیتال اصطلاحاً به عنوان یک سرم حقیقت شهرت دارد. تحت تأثیر دارو، فرد اطلاعاتی را افشا کند که در شرایط عادی از بیان آن ها خودداری می کند. [ ۳] [ ۴]
این دارو ممکن است به صورت تزریق وریدی برای بیماران مبتلا به جنون جوانی و اختلال گفتاری، تجویز شود. [ ۵]
آموباربیتال از دهه ۱۹۸۰، مورد سوءمصرف گسترده ای قرار گرفته است و به دلیل کپسول آبی رنگ آن، به طور عامیانه به «بهشت آبی» معروف شده است.
هنگام مصرف آموباربیتال باید از مصرف داروهای زیر خودداری شود:
• داروهای ضد آریتمی مانند وراپامیل و دیگوکسین
• داروهای ضد صرع، مانند فنوباربیتال و کاربامازپین
• آنتی هیستامین ها مانند داکسی لامین و کلماستین
• داروهای ضد فشار خون مانند آتنولول و پروپرانولول
• اتانول
• بنزودیازپین ها مانند دیازپام، کلونازپام، نیترازپام، آلپرازولام یا لورازپام
• کلرامفنیکل
• کلرپرومازین
• سیکلوفسفامید
• سیکلوسپورین
• دیجی توکسین
• دوکسوروبیسین
• داکسی سایکلین
• متوکسی فلوران
• مترونیدازول
• مسکن های مخدر، مانند مورفین و اکسی کدون
• کینین
• استروئیدها، مانند پردنیزولون و کورتیزون
• تئوفیلین
• وارفارین