ابن ابی عقیل حسن بن علی حذاء عمانی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اِبْن ِ اَبی عَقیل ، ابومحمد حسن بن علی ، حَذّاءِ عُمانی یا عَمّانی ، محدّث ، فقیه و متکلّم شیعی ِ در سده ۴ق /۱۰م می باشد.گفته اند یمنی است؛ عمان از سواحل دریای یمن است.
حـسـیـن بـن ابـی عقیل ملقب به حذا معروف به عمانی و ابن عقیل، (عـمـان با ضم عین و تشدید میم، و آن منطقه ای است میان بلاد یمن و فارس حذا با فتح حا و تشدیدذال، کفاش و سازنده کفش می باشد) کنیه اش ابـوعـلـی، از فقهای بزرگ و از بزرگان امامیه و از متکلمین وارسته ای است که معاصر با ثقةالاسلام کلینی (متوفی ۳۲۹) بوده، و از اساتید شیخ مفید به شمار می آید.با این که غالب فقیهان و محدّثان شیعی در آثار خود از وی سخن گفته اند، تاریخ تولد و وفات او معلوم نیست ، حتی نمی دانیم که او منسوب به کدام عمان است .نظر به این که ابن قولویه از وی روایت کرده ،
نجاشی ، احمد، ج۱، ص۴۸، رجال ، قم ، ۱۳۸۹ق .
نخستین کسی که از ابن ابی عقیل و آثارش یاد کرده ، شیخ طوسی (د ۴۶۰ق /۱۰۶۸م ) است که او را حسن بن عیسی نامیده است ،
طوسی ، محمد، الفهرست ، ص۹۶، به کوشش محمود رامیار، مشهد، ۱۳۵۱ش .
فقهای امامیه از ابن ابی عقیل و ابن جنید اسکافی بغدادی (د ۳۸۱/ ۹۹۱م ) (ه م ) که تقریباً معاصر وی بود و سنت اجتهاد و استنباط را در سطح گسترده تر و عمیق تری پی گرفت ، با عنوان «قدیمَین » یاد کرده اند و برخی وی را نخستین فقیه شیعی دانسته اند که در آغاز غیبت کبری فقه را تهذیب کرد و نظر اجتهادی را به کار بست و بحث در اصول را از فروع جدا ساخت .
بحر العلوم ، محمد مهدی ، ج۲، ص۲۱۱، رجال ، به کوشش محمدصادق بحر العلوم و حسین بحرالعلوم ، تهران ، ۱۳۶۳ش .
...

پیشنهاد کاربران

بپرس