سَنان بن أنَس نخعی کسی است که در
حادثه کربلا حضور داشت و جنایات زیادی مرتکب شد. خیلی از مردم معتقدند که سنان سر حسین بن
علی را بریده است، ولی عده ی دیگری میگویند که سر حسین، توسط
شمر بن ذی الجوشن بریده شد.
بلاذری، ج 3، ص 410
بغدادی، ص 295
ابن عساکر، ج 15، ص 329 و ج 19، ص 34 و بلاذری، ج 2، ص 297
طبرانی، ج 3، ص 112
ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج ۲،ص۲۸۶.
بلاذری، انساب الاشراف، ج۳،ص۲۰۴.
ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۳۹۳؛ بلاذری، انساب الاشراف، ج۳، ص۲۰۴، ۲۱۸؛ ابن اعثم، الفتوح، ج۵، ص۱۱۹، ج۶، ص۲۴۴؛ ابن سعد، الطبقات، (طبقه خامسه ج۱)، ص۴۷۴، ۴۷۵؛ ابن کثیر، البدایه و النهایه، ج۸، ص۲۷۲؛ اربلی، کشف الغمه، ج۲، ص۵۱.
ابومخنف، وقعة الطف، ص۲۵۵؛ طبری، تاریخ، ج۵، ص۴۵۳؛ ابن جوزی، المنتظم، ج۵، ص۳۴۱؛ ابن کثیر، البدایه و النهایه، ج۸، ص۱۸۸؛ مجلسی، بحارالانوار، ج۴۴، ص۱۹۸، ج۴۵، ص۵۵؛ ابن شهر آشوب، مناقب، ج۴، ص۷۷.
سنان بن انس فرزند ابوعمرو و نوه انس بود؛ غالباً وی را با اسم پدربزرگش می شناختند. سنان در
کوفه به دنیا آمد اما تاریخ دقیقی از ولادتش در دست نیست.
از مکتب فکری سنان بن انس اطلاعی در دست نیست; اما از این که وی برای
فرار از
مختار، به جزیره، یعنی محل اجتماع عثمانی مذهبان پناه آورد.؛ احتمال می رود این به خاطر همخوانی فکری او با ساکنان آن جا بوده است; آن گونه که فرزندان ارقم و حنظلة بن ربیع و افراد دیگری که عثمانی مذهب کوفه و
بصره بودند به جزیره نقل مکان می کردند.
شاهد این که، وی پس از واقعه ی کربلا از یاران حجاج بن یوسف بود.