انجیل

bible
holy writ
good book

انجیل دارای دو هجا می باشد و میتوان آنها را جدا از هم بصورت زیر نوشت : اِن جیل
در زبان عربی اِن به معنای من و جیل به معنای ملت.
لذا انجیل به معنای " ملت من " می باشد. البته منظور یک قوم یا ملت خاص و ویژه نیست بلکه کلیه جوامع انسانی. اما عنوان اصلی انجیل ها به شکل مفرد " اِوان گِلی " و بصورت جمع " اِوان گِلی ها " می باشد. ما ایرانی ها که به زبان فارسی آشنایی داریم ، به سهولت میتوانیم ریشه زبانی این واژه ها را در یابیم مشروط بر اینکه بخواهیم. واژه " اِوان " همان " اَیوان " فارسی می باشد و گِلی نشانه ساخته شده از گِل می باشد. در کلمات euangelion یونانی و Evangelium آلمانی دو حرف آخر on و um نشانه مفرد بودن کلمه " اِوان گِلی " می باشند. فارسی زبانان میتوانند به راحتی در یابند که این واژه ترکیبی به معنای خبر خوش و مژده شاد نمی باشد بلکه محل تولد مسیح در یک کاروان سرا که ساختمان و ایوان آن از گِل ساخته شده باشد و خبر خوش و مژده شاد، تولد خود مسیح می باشد و نه ایوان گلی که زیر سقف آن ولادت یافته است. ضمننا تلفظ صحیح و حقیقی انجیل ها به شکل زیر می باشند :
Matth�us ماتِ یاس ؛ Markus مارکوس ؛ Lukas لوکاس ؛ Johannes یوهانِس
لذا ترجمه این عناوین بصورت : متی؛ مرقس ؛ لوقا و یوحنا اشتباه بوده و حقیقی نیستند بلکه ساختگی اند. ساخته اندیشه نا آگاه و سطح پایین مترجمین. ترجمه و تلفظ اشتباه واژه های بیگانه خوانندگان فارسی زبان را به گمراهی هدایت میکند و نه به سمت روشنائی. تلفظ اصلی نام مروج دین مسیحیت در غرب پُلس مقدس نمی باشد بلکه " پاولوس " با اختصار " پاول " . نام اولیه او در زمان تعقیب شاگردان و تنبیه پیروان مسیح " ساولوس " بوده است و پس از وقوع یک حادثه در نزدیکی های دمشق در حین تعقیب عده ای از پیروان مسیح با دیدن یک نور شدید از زین اسب به زمین می افتد و به مدت سه روز بطور کامل نابینا می گردد و سپس با دریافت یک پیام از سوی مسیح ( روح مقدس ) بینایی خود را به دست می آورد و پس از آن نام خودرا تغییر میدهد و به جناح حاکم فاریزی یان یهودی پشت میکند و از تعقیب دست بر میدارد و طرفدار پر و پا قرص و آتشین آیین مسیح میگردد و پس از آن دلاورانه به هر دهکده و شهری که پا می گذارد پرچم مسیحیت را می کارد و نام و پیام مسیح را زنده نگه میدارد. در متون آلمانی " اِوان گلی " ها در رابطه با این شخصیت معروف دینی از القاب مقدس و رسول استفاده نشده است. بطور کلی باور این حقیر این است که خداوند متعال در طول تاریخ بشریت هیچ انسانی را تحت عنواین منتخب و برگزیده و رسول و نبی و پیامبر و فرستاده جهت هدایت بشر انتخاب و اعزام و ارسال ننموده است و در گوش سر هیچ انسانی تحت القاب و عنواین بالا جمله یا جملاتی را تحت عنوان آیه و آیات زمزمه نکرده است چه بطور مستقیم و بدون واسطه یا شخصا و چه بصورت غیر مستقیم و با واسطه یعنی از طریق روح مقدس یا جبرئیل. پیامبران کلام و حاصل اندیشه خودرا کلام آسمانی و نازل شدا از طرف خداوند نامیده اند که از آن طریق نام های خویش را در زبان و ذهن انسان و در حافظه و خاطره تاریخ زنده نگه دارند و در رقابت جانانه با نام های فرمان روایان زمینی به شهرت جهانی برسند و طوریکه مطلع هستیم در این مسابقه برگ برنده را ربوده اند. همچنین یوغ های سنگین و سبک شرایع دینی- مذهبی توسط خداوند متعال بر گردن و دوش و گرده انسان نهاده نشده اند بلکه توسط مخترعین آنها یعنی انبیاء و آنهم همانطور که در بالا اشاره شد نه تحت تبعیت و پیروی از اوامر الهی بلکه با تبعیت و پیروی و دنباله روی از شهوت غریزه نام آوری و شهرت طلبی. حقیقت بر تر و ژرف تر این است که خداوند متعال به علت بی نیازی مطلق در جهت هدایت بشر نیازی به فرستاده و رسول و میانجی گر و شفیع و نماینده تذکر دهنده نبوده و نمی باشد و نخواهد بود. لذا هر فرد انسانی میتواند به خداوند ایمان و اعتقاد و امید و اطمینان داشته باشد و در باطن خویش بطور منطقی و معقول عشق به ورزد بدون اینکه به دین و مذهب خاص و ویژه ای وابسته باشد. آزادی اعتقاد یعنی اعتقاد بدون حمل یوغ شریعت و وابستگی دینی و مذهبی آهنگ مارش کاروان انسانی به سوی کمال در آینده می باشد که در عصر جدید به تازگی بخصوص در غرب به نوا در آمده است. خلاصه اینکه انسان مدرن به این حقیقت ژرف دست یافته است که خداوند متعال هرگز هیچ انسانی را مورد استنطاق و بازجوئی و بازپرسی بابت اعمال خوب و بد دنیوی قرار نخواهد داد و هیچ انسانی را به عذاب کشیدن در شعله های آتش جهنم محکوم نخواهد نمود. زیرا هیچ جهنم دیگری غیر از جهنم های مه بانگی در پهنه بیکران عالم ملکوتی و شهودی وجود ندارد.