سریانی

/soryAni/

معنی انگلیسی:
syriac

لغت نامه دهخدا

سریانی. [ س ُرْ ] ( ص نسبی ) لغت ترسایان به زبانی که تورات نازل شد. ( آنندراج ). زبان نبطی. ( مفاتیح العلوم ). منسوب بسورستان ( عراق و بلاد ). ( معجم البلدان ). نام قوم سامی نژاد که با قوم آرامی خویشاوند بودند و لهجه آن را نیز سریانی نامند. این لهجه از لهجه های مهم آرامی شرقی است و در ایران از خود آرامی معروفتر است و چون آثار این لهجه متأخر است ، آثار پیشین آرامی را رفته رفته از یادها زدوده جانشین آن گردیده است. خطی که برای نوشتن سریانی بکار میرفته با اندک تغییراتی همان خط آرامی است. مرکز این لهجه در شمال عراق [ بین النهرین ] شهر ادسا است که سریانی بکار میرفته ارها و در کتب اسلامی الرها خوانده شده واکنون اورفا نامند. در قرن دوم میلادی این شهر یکی از مراکز مهم عیسویان گردید و در چند قرن پیش از آن زمان اسکندر و جانشینان وی سلوکس و انتیوخس شمال بین النهرین از مراکز زبان سریانی بوده و بواسطه مهاجرت گروهی از مردمان مقدونیه و یونان در آن سرزمینها، سریانی رنگ و روی خاصی گرفت و بر دیگر لهجه های آرامی برتری یافت و بسیار لغات یونانی با زبان سریانی درآمیخت و تغییری در انشاء و اسلوب آن پدید آمد. آنچنانکه در تحریر مسایل دینی و فلسفی و علمی زبانی رسا و ثروتمند گردید. خط سریانی هم از خط یونانی متأثر گشته برای کتابت بهتر و روشنتر شد. دیگر از مراکز مهم سریانی شهر روحانی عیسویان شرقی نصیبین است. آثاری که بزبان و خط سریانی پیش ازنفوذ دین عیسوی بجای مانده نسبة اندک است. اما آثارپس از آن عهد که غالباً ترجمه و تفسیر توراة و انجیل و مسائل دینی و سرودهای مذهبی است بسیار است. و همچنین در ادبیات و تاریخ و علوم یادگارهای گرانبهایی بدین زبان باقی مانده از جمله اسکندرنامه مجعول و منسوب به کالیستنس ترجمه سریانی ، قانون مدنی زمان ساسانیان که مترجم آن یشوع بخت ایرانی نسطوری است. مانی مشهور شش کتاب خود به زبان سریانی نوشت چون در آن زمان زبان سریانی در مغرب ایران زبان علمی و ادبی بود.هنوز هم در بسیاری از سرزمینهای عربی زبان ، لهجه سریانی وجود دارد. لهجه آشوریها و کلدانیهای سوریه و عراق و ترکیه و ایران سریانی است. لهجه سریانی آشوریها با لهجه سریانی کلدانیها اندک تفاوتی دارد. این لهجه در سرزمینهایی که برشمردیم با زبانهای محلی چون عربی و فارسی و ترکی آمیخته شده و به صورتی «سریانی نو» در آمده است. خوارزمی گوید: «السریانیه الذین یقال لهم النبط و بها کان یجری کلام حاشیة الملوک اذا التسواالحوائج و شکوی الظلامات لانها املق الالسنة. ( مفاتیح 75 ) ( از حاشیه برهان قاطع چ معین ) : بیشتر بخوانید ...

فرهنگ فارسی

نام قومی سامی نژاد که باقوام آرامی خویشاوند بودند و در شمال عراق ( بین النهرین ) و سوریه ( شام ) اقامت داشتند . دانشمندان این قوم بجهان علم خدمات بسیار کرده اند . یا زبان سریانی . زبانی که قوم مذکور بدان تکلم و تحریر میکردندو آن لهجه ایست از لهجه های مهم آرامی شرقی و در ایران از خود آرامی معروفتر است و چون آثار این لهجه نسبتا متاخر است آثار پیشین آرامی را رفته رفته از یادها زدوده جانشین آن گردیده است . مرکز این لهجه در شمال عراق شهر ادسا است که در سریانی و در کتب اسلامی (( الرها ) ) خوانده شده و اکنون آنرا (( اورفا ) ) نامند . در قرن دوم میلادی این شهر یکی از مراکز مهم عیسویان گردید . در چند قرن پیش از آن از زمان اسکندر و جانشینان وی سلوکوس و آنتیوخوس شمال بین النهرین از مراکز زبان سریانی بوده و بواسطه مهاجرت گروهی از مردم مقدونیه و یونان در آن سرزمینها سریانی رنگ و روی خاصی گرفت و بر دیگر لهجه های آرامی برتری یافت و بسیاری از لغات یونانی با زبان سریانی در آمیخت و تغییری در انشا و اسلوب آن پدید آمد آنچنانکه در تحریر مسائل دینی و فلسفی و علمی زبانی رسا و غنی گردید . دیگر از مراکز مهم سریانی شهر روحانی عیسویان شرقی نصیبین است . آثاری که بزبان و خط سریانی پیش از نفوذ دین عیسی بجا مانده نسبتا اندک است . اما آثار پس از آن عهد که غالبا ترجمه و تفسیر تورات و انجیل و مسائل دینی و سرودهای مذهبی است بسیار است . همچنین از ادبیات و تاریخ و علوم یادگارهای گرانبهایی بدین زبان باقی مانده از جمه اسکندر نامه مجعول و منسوب به کالیستنس ترجمه سریانی قانون مدنی زمان ساسانیان که مترجم آن یشوع بخت ایرانی نسطوری است . مانی مهشور شش کتاب خود را بزبان سریانی نوشت چون در آن زمان زبان سریانی در مغرب ایران زبان علمی و ادبی بود . هنوز هم در بسیاری از سرزمینهای عربی زبان لهجه سریانی وجود دارد . لهجه آشوریها و کلدانیهای سوریه و عراق و ترکیه و ایرانی سریانی است . لهجه سریانی آشوریها بالهجه سریانی کلدانیهااندک تفاوتی دارد . این لهجه در سرزمینهایی که بر شمردیم با زبانهای محلی مانند عربی و فارسی و ترکی آمیخته شده و بصورت (( سریانی نو ) ) در آمده است ( پور داود . فرهنگ ایران باستان ۱۶۱ : ۱ ببعد برهان قاطع حواشی م .معین ) . یا خط سریانی . خطی است که برای نوشتن سریانی بکار میرفته و آن با اندک تغییراتی همان خط آرامی است و بعدها از خط یونانی متاثر گشته برای کتابت بهتر و مناسبتر شده .
لغت ترسایان بزبانی که تورات نازل شد . زبان نبطی .

فرهنگ عمید

۱. زبانی از خانوادۀ زبان های حامی سامی که در میان آشوری ها و کلدانی های عراق، سوریه، ترکیه، و ایران رایج بوده است.
۲. قومی از نژاد سامی که در این سرزمین ساکن بودند.

دانشنامه آزاد فارسی

سُریانی
(منسوب به سوریه) از لهجه های آرامی شرقی در سرزمین عراق و بلاد شام. مرکز آن شهر اِدِسا بود که در سریانی آن را «اُرهای» و در کتب اسلامی «الرها» و امروزه «اورفا» می نامند که در جنوب شرقی ترکیه واقع است. زبان سریانی در شمال بین النهرین مهم ترین لهجۀ آرامی بود که با مهاجرت مردم مقدونیه و یونان به آن منطقه، رنگ و روی خاصی به خود گرفت. سریانی به عنوان زبان نیایشی در کلیسای مارونی، کلیسای یعقوبی، کلیسای آشوری و کلیسای نسطوری به کار می رود. ترجمه ای از قانون مدنی زمان ساسانیان به سریانی دردست است که مترجم آن یشوع بخت ایرانی نسطوری است. امروزه آشوری ها و کلدانی های سوریه و عراق و ترکیه و ایران به این زبان سخن می گویند. سریانی کنونی با زبان های عربی و فارسی و ترکی درآمیخته «سریانی نو» نام گرفته است. سریانی مانند عبری، ۲۲ حرف دارد. سریانی غربی مصوت های خود را از یونانی وام گرفت و به شیوه ای نه چندان مشخص آن را به کار برد، درحالی که سریانی شرقی از یک رشته نقطه استفاده کرد تا بتواند با آن نظام آوایی کارآمدی ایجاد کند. رابطۀ نزدیک سریانی با عبری از آن جا معلوم می شود که واژه های هم ریشه در این سه زبان، مصوت های بنیادی یکسانی دارند، اگرچه نظام آوایی سریانی بسیار ساده تر از عبری است. سریانی فاقد جنس دستوری است و تنها دو صیغۀ مفرد و جمع دارد. افعال با قاعده در سریانی بیش از عبری است، اما وجه ممیزۀ آن نبود فعل مجهول است. نیز ← آرامی

پیشنهاد کاربران

آشوری، کلدانی
نوعی زبان یا اسم قوم
سُریانی
( منسوب به سوریه ) از لهجه های آرامی شرقی در سرزمین عراق و بلاد شام. مرکز آن شهر اِدِسا بود که در سریانی آن را �اُرهای� و در کتب اسلامی �الرها� و امروزه �اورفا� می نامند که در جنوب شرقی ترکیه واقع است. زبان سریانی در شمال بین النهرین مهم ترین لهجۀ آرامی بود که با مهاجرت مردم مقدونیه و یونان به آن منطقه، رنگ و روی خاصی به خود گرفت. سریانی به عنوان زبان نیایشی در کلیسای مارونی، کلیسای یعقوبی، کلیسای آشوری و کلیسای نسطوری به کار می رود. ترجمه ای از قانون مدنی زمان ساسانیان به سریانی دردست است که مترجم آن یشوع بخت ایرانی نسطوری است. امروزه آشوری ها و کلدانی های سوریه و عراق و ترکیه و ایران به این زبان سخن می گویند. سریانی کنونی با زبان های عربی و فارسی و ترکی درآمیخته �سریانی نو� نام گرفته است. سریانی مانند عبری، ۲۲ حرف دارد. سریانی غربی مصوت های خود را از یونانی وام گرفت و به شیوه ای نه چندان مشخص آن را به کار برد، درحالی که سریانی شرقی از یک رشته نقطه استفاده کرد تا بتواند با آن نظام آوایی کارآمدی ایجاد کند. رابطۀ نزدیک سریانی با عبری از آن جا معلوم می شود که واژه های هم ریشه در این سه زبان، مصوت های بنیادی یکسانی دارند، اگرچه نظام آوایی سریانی بسیار ساده تر از عبری است. سریانی فاقد جنس دستوری است و تنها دو صیغۀ مفرد و جمع دارد. افعال با قاعده در سریانی بیش از عبری است، اما وجه ممیزۀ آن نبود فعل مجهول است. نیز ← آرامی
...
[مشاهده متن کامل]

سریانی یکی از زبانهای خانوادی سامی و هم ریشه با عربی است . این زبان در سوریه پیش از اسلام به کار می رفت و در زمان هخامنشیان زبان اداری ایران بود.

بپرس