ابسنت

ابسنت ( به انگلیسی: Absinthe ) نوعی نوشیدنی تقطیری با درصد بالای الکل است که از تقطیر گیاه انیسون، افسنتین یا رازیانه به دست می آید. ابسنت معمولاً به رنگ طبیعی سبز وجود دارد ولی به رنگ های شفاف و مصنوعی نیز تولید می شود. به آن جادوی سبز نیز گفته می شود. نوشیدنی توهم زا می باشد. در کانادا مصرف این مشروب ممنوع است. در برخی موارد ابسنت به اشتباه لیکور گفته می شود. [ ۱] در حالی که ابسنت به همراه شکر در داخل بطری لیکور است. ابسنت برخلاف دیگر مشروبات الکلی که درون بطری ریخته و نوشیده می شود به علت بالا بودن مقدار الکل آن هنگام نوشیدن آن را باید با آب رقیق کرد. تولید ابسنت در سوییس آغاز شد. اگرچه به عنوان یک نوشیدنی الکلی در پایان سده نوزدهم و آغاز سده بیستم میلادی در بین فرانسویان به خصوص هنرمندان و نویسندگان پاریسی رواج پیدا کرد و جزئی از فرهنگ کولی وار شد ابسنت توسط جوامع محافظه کار و قدغن گرایان در آمریکا مورد مخالفت قرار گرفت. برخی از افراد مشهور چون ونسان ونگوگ و اسکار وایلد از طرفداران ابسنت برشمرده می شوند. ابسنت به عنوان یک داروی توهم زا توصیف شده است. اسانس شیمیایی آن که در مقدار پایین ارائه می شود درای اثرات منفی است. ابسنت از سال ۱۹۱۵ در آمریکا و بیشتر کشورهای اروپایی به غیر از انگلیس، اسپانیا و امپراتوری اتریش - مجارستان ممنوع شد. شواهد نشان می دهد که تأثیرات ابسنت چندان خطرناک تر از لیکور معمولی نیست و دربارهٔ تأثیرات توهم زای آن، به غیر از الکل آن، اغراق شده است. [ ۲] پس از آن که اتحادیه اروپا اجازه تولید و فروش ابسنت را در دهه ۱۹۹۰ میلادی داد تولید ابسنت از سر گرفته شد در سال ۲۰۰۸ بیش از ۲۰۰ شرکت مختلف در ۱۲ کشور به تولید ابسنت می پرداختند که جمله کشورهای عمده تولیدکننده می توان فرانسه، سوییس و جمهوری چک را نام برد. [ ۳]
از گذشته ابسنت داخل جام هایی ریخته می شود که جایی برای قراردادن یک قاشق چاک دار در بالای آن وجود داشت. پس از قرار دادن یک حبه قند بر روی قاشق، آب سرد را بر روی قند می ریختند تا ابسنت به میزان سه به یک یا پنج به یک با آب رقیق شود. در این روش مواد سازنده درآب حل نمی شوند. به محصول شیری رنگ این روش لاوش گفته می شود. ریختن آب اهمیت خاص خود را دارد و باعث بازگشت طعم اصلی گیاه انیسون می شود. معمولاً پیشخدمت در کنار ابسنت یک بطری آب یخ و شکر قرار می دهد. [ ۴] در هنگام مصرف جمعی ابسنت، آب یخ را درداخل ظرفی دارای شیر آب می ریزند تا افراد در کنار یکدیگر بتوانند آب را داخل جام ابسنت بریزند. در «بارها» ابسنت در جام های مخصوص صرف می شود. این جام ها دارای خط نشانه خاصی هستند که میزان ابسنت ریخته شده در آن را مشخص می کند. استاندارد میزان ابسنت ریخته شده در این جام ها ۳۰ میلی لیتر ( ۱ اونس ) است. اگرچه برخی از مصرف کنندگان ۱٫۵ اونس معادل ۴۵ میلی لیتر ابسنت می ریزند. از روش های دیگر مصرف ابسنت، مصرف آن همراه دیگر مشروبات الکلی به صورت «کوکتل» در کشورهای انگلیس و آمریکا است. [ ۵] یکی از این روش ها «مرگ در بعد ازظهر» ارنست همینگوی می باشد او در کتاب خود ترکیب ابسنت با شامپاین فرانسوی را پیشنهاد می کند. [ ۶]

ابسنت (فیلم). «ابسنت» ( انگلیسی: Absinthe ( film ) ) یک فیلم به کارگردانی هربرت برنون است که در سال ۱۹۱۴ منتشر شد. از بازیگران آن می توان لیه بیرد را نام برد.

ابسنت (نقاشی). ابسنت ( فرانسوی: L'Absinthe ) یا ابسنت نوش ( به انگلیسی: The Absinthe Drinker ) نقاشی رنگ روغن ادگار دگاست که سال ۱۸۷۶ کشیده شد. این اثر نخست در کافه ( Dans un Café ) نام داشت که پس از چندین بار تغییر نام نهایتاً در سال ۱۸۹۳ با نام کنونی اش ابسنت خوانده شد.
ابسنت در موزه اورسی پاریس نگهداری می شود.