آبستنی (pregnancy)
در انسان، فرآیند رشد جنیندرحال نمو (تکوین) در رحمزن. حاملگی از لقاحآغاز و با
تولد پایان می یابد و در حالت طبیعی در انسان، ۴۰ هفته، یا حدود نُه
ماه، طول می کشد. قاعدگیمعمولاً در هنگام بارداری متوقف می شود. حدوداً از پنج حاملگی یکی منجربه
سقط می شود، اما اغلب این سقط ها در مراحل بسیار اولیه
اتفاق می افتد، به نحوی که زن فقط متوجه تأخیر قاعدگی می شود. بعد از
ماه دوم،
پستان ها حساس و ناحیۀ اطراف نوک پستان تیره تر می شود. بزرگ شدن رحم ممکن است حدوداً در انتهای ماه سوم احساس شود. پس از آن،
شکم رفته رفته بزرگ می شود. حرکت جنینی در حدود هجده هفتگی احساس، و ضربان
قلب در ماه ششم شنیده می شود. به حاملگی جانوران آبستنیمی گویند. این دوره بین انواع گونه ها متفاوت است. در
فیل هجده تا ۲۲ ماه، در
گربه ها حدود ۶۰ روز و در بعضی گونه ها
کیسه داران، مثل اپوسوم، فقط دوازده روز است. گاهی تخم لقاح یافته به جای رحم در
تخم راهه، لولۀ تخم بر (لولۀ بین تخمدان و رحم)قرار می گیرد که منجر به حاملگی خارج رحمی (خارج محل)می شود. این مسئله سبب درد شدید در ناحیۀ شکم زن و خون ریزی مهبلیمی شود. اگر جنین درحال رشد لوله را پاره کند، شوک ناشی ممکن است به
مرگ منجر شود. ویژگی مسمویت خونیبالارفتن فشارخوناست و اگر درمان نشود، ممکن است منجر به تشنجو نهایتاً بی هوشیشود. براساس آمار سازمان_جهانی_بهداشت(۱۹۹۶)، سالانه ۵۸۵هزار زن براثر
عوارض حاملگی می میرند. ۹۹ درصد از این مرگ و میر ها در کشورهای در حال توسعه رخ می دهد. بالاترین میزان مرگ
مادران متعلق به
سیرالئون، با ۱۸۰۰ مرگ در هر ۱۰۰هزار
وضع حمل، است. این میزان در کشورهای صنعتی حدود ۲۷ است.