پاسخ‌های عطیه مشکان‌مهر (٧)

 ۴ مفعول داریم. آب روی سر و  تن. جهان‌آفرین متمم است و صفتی که جانشین موصوف شده.« به پیش ِ  » حرف اضافه مرکب است. 

وقتی مقدار زیادی از چیزی را داری، به طور حتم حداقل آن یا کمتر از آن حد را هم خواهی داشت. مثلا کسی که صد تومان پول دارد، نود تومان را هم دارد. این را بیشتر دربارهٔ پیامبر اکرم گفته‌اند که آخرین است و به منزلهٔ عدد صد است و بدین ترتیب پیام تمام پیامبران قبلی را هم در مکتبش دارد. 

خروار اینجا یعنی خیلی زیاد.  خیلی دور.

هرگاه که تیر قضا برسد و تو را آزرده کند خشم و غضب خود را فرو خور و آن تیر قضا را فرو مشکن زیرا که در حالت خشم چشم غضبت شیر را خون می‌انگارد.  تیر قضا برای اهل یقین به منزله شیر گوارا و جانبخش است و در نظر اهل هوی و اصحاب دغا، خونین ناپاک و ناگوار (شرح استاد کریم زمانی)

هند سرزمین طاووس بوده. طاووس درواقع بومی هندوستانه و قبلا در ایران نبوده. اگر کسی می‌خواسته طاووس رو ببینه باید رنج سفر به هندوستان رو متقبل می‌شده.  هر کسی دیدار طاووس را می‌خواهد، سختی سفر به هندوستان را هم باید بکشد.

اگر کل غزل مولوی رو بخونید در دریافت معنی بیت کمک می‌کنه. قمارباز در اینجا استعاره از سالکه. کسی که در زندگی دنیوی هرچه داشته باخته و هیچ هوسی نداره جز اینکه قماری دیگرگونه رو تجربه کنه. این قمار، در افتادن در ماجرای سلوکه. پاکبازی هم به همین معناست. خالی شدن از هر چیز دنیوی و آماده شدن برای ورود به مسیر پرپیچ و خم سلوک عرفانی.

از نظر عرفا همچنانکه که انسان از روح و جسم تشکیل شده، تمام هستی نیز ظاهر و باطنی دارد. جسمی و جانی. ظاهر جهان را با چشم سَر می‌توان دید و باطن جهان را با چشم سِر. یعنی چشم باطن‌بین. چشم جان. و برای گشودن این چشم هم سفارشاتی دارند.