علی حقی بستان آباد

در این بیت    وصال شیرین نمی تواند مورد گفتگوی اصلی باشد   هر چند اشاره ای ضعیف  به  آن نیز می تواند مد نظر شاعرباشد. چرا که پیش از این مصرع گفته است:  قدح پر باده کرد و ...

  پای از  گلیم خود  دراز تر کردن  و  به اندازه  پای(سهم) خود سحن گفتن، گنده گویی نکردن،

یعقوب لیث  نقش بسزایی در رشد زبان  ایرانی دری  داشته است و ما  وامدار و  دِین دار این  مرد بزرگ  هستیم اما  از  نقش  دولت  سامانیان نیز  نمی توان به راحتی چشم پوشی کرد.

بر  تُنگ شکر مهر بشکستن  " در اصل باز  کردن مهر تِنگ شکر   کنایه  ای  است به معنی  و مفهوم جام می  بر سر کشیدن "  ولی در اینجا کنایه از  "دهان باز کرد ...

 در زبان ایرانی باستان  نمود اولیه آن šeĝ   بوده است و همم فعل و  هم اسم بوده است "به  معنی باران و باریدن  که بعد  ها  نون غنه  به  /ن/  تحول ...