گوستاو کلیمت ( آلمانی: Gustav Klimt، زاده: ۱۴ ژوئیه ۱۸۶۲ – درگذشت: ۶ فوریه ۱۹۱۸ ) یک نقاش نمادگرای اتریشی و یکی از برجسته ترین اعضای هنر نوی وین به نام جدایی وین بود. کارهای برتر او عبارتند از نقاشی، نقاشی های دیوارنما، انگاره و کارهای هنری دیگر که بسیاری از آن ها در نگارخانه انجمن جدایی وین نمایش داده می شوند. موضوع و سبک اصلی نقاشی های کلیمت اندام برهنه زنان بود، کلیمت همچنین بنیانگذار و اولین رئیس کانون انجمن جدایی وین بود.
محبوبیت و افزایش قیمت تابلوهای گوستاو کلیمت در حراجی ها از سده بیستم میلادی آغاز شد. [ ۱]
کلیمت طراحی زبردست بود. از او بیش از سه هزار طراحی باقی مانده، که از نگاه دقیق و دست پرقدرت او خبر می دهند. قلم جسور و چابک او در رسم پیکرها و حالت های انسانی، به ویژه زنان برهنه، به گروهی از هنرمندان جوان تر مانند اگون شیله درس بسیار داد. [ ۲]
گوستاو کلیمت در بومگارتن شهری کوچک در نزدیکی وین در اتریش - مجارستان به دنیا آمد. خانواده آن ها دارای هفت فرزند بود، سه پسر و چهار دختر که او دومین فرزند خانواده به شمار می رفت. از همان ابتدا همه پسرها دارای استعدادهای هنری بودند. برادران کوچکتر گوستاو، به نام های ارنست و جورج کلیمت بودند. پدر آن ها ارنست کلیمت، اهل بوهم و یک منقوشگر طلا بود. ارنست با آنا کلیمت ( née Finster ) ، که دوست داشت یک نوازنده موسیقی باشد، ازدواج کرد. کلیمت بیشتر دوران کودکی خود را در فقر گذراند.
در سال ۱۸۷۶، بورسیه تحصیل در دانشکده هنر و صنایع دستی وین به کلیمت اعطاء گردید و تا سال ۱۸۸۳، در آنجا مشغول تحصیل در رشته نقاشی و معماری شد. در ۱۸۷۷، برادر او ارنست که دوست داشت همانند پدرش یک منقوشگر طلا شود، نیز وارد دانشگاه شد. هر دو برادر به همراه یکی از دوستانشان به نام فرانز[ ۳] با یکدیگر کار می کردند. تا سال ۱۸۸۰، آن ها موفق به دریافت کمیسیون های بیشماری در غالب تیمی به نام شرکت هنرمندان شدند و به استاد خود درکشیدن نقاشی های دیواری برای موزه وین کمک کردند. کلیمت کار حرفه ای خود را با کشیدن نقاشی های دیواری داخلی و سقف ها برای ساختمان های بزرگ در «رینگ اشتراسه» شروع نمود که شامل مجموعه ای موفق از حکایات و تمثیل ها می شد. [ ۴]
وی اتریشی تبار است و به واسطه خلاقیت ها و تلاش های نوآورانه اش در زمینه طراحی، به کارگیری نقوش ریتم دار و مواج، به کارگیری رنگ های پر کنتراست با مایه های گرم، استفاده از طلایی به عنوان رنگ و بهره گرفتن از ترکیب بندی های جدید به دور از تأکید بر نقاط طلایی، توانست به کسب موفقیت های زیادی نائل آید. کلیمت همچنین به سبک آرنوو در اتریش ارزش و اعتبار والایی بخشید. او از شخصیت های بزرگ گروه انشعابی «Sezession» وین بود که به عنوان یک نقاش موفق تزئین کار و چهره پرداز تراز اول در جامعه غربی آن دوران خود را شناساندند. غنای رنگ و ترکیب بندی های جدید با خطوط طراحی محکم و لطیف از جمله ویژگی های آثار کلیمت است. تقلید و کپی برداری از کلیمت، در روزگار اشباع شده از «تکثیر مکانیکی» ( به تعبیر والتر بنیامین ) سخت رواج دارد، اما هرگز کسی نتوانسته با آن تمرکز خیره کننده، توازن و تعادل هارمونیک کار این هنرمند را تکرار کند. هنر کلیمت وجهی دوگانه و گاه متناقض دارد: او از سویی از هنرمندان پیشگام و آوانگارد زمان خود بود که با نوآوری های چشمگیر و تجربه های جسورانه بر نسلی از هنرمندان مدرنیست تأثیر گذاشت، اما از سوی دیگر هنر خود را بر دستمایه هایی ساده و آشنا استوار کرد که برای هر چشمی زیبا و نوازشگر هستند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمحبوبیت و افزایش قیمت تابلوهای گوستاو کلیمت در حراجی ها از سده بیستم میلادی آغاز شد. [ ۱]
کلیمت طراحی زبردست بود. از او بیش از سه هزار طراحی باقی مانده، که از نگاه دقیق و دست پرقدرت او خبر می دهند. قلم جسور و چابک او در رسم پیکرها و حالت های انسانی، به ویژه زنان برهنه، به گروهی از هنرمندان جوان تر مانند اگون شیله درس بسیار داد. [ ۲]
گوستاو کلیمت در بومگارتن شهری کوچک در نزدیکی وین در اتریش - مجارستان به دنیا آمد. خانواده آن ها دارای هفت فرزند بود، سه پسر و چهار دختر که او دومین فرزند خانواده به شمار می رفت. از همان ابتدا همه پسرها دارای استعدادهای هنری بودند. برادران کوچکتر گوستاو، به نام های ارنست و جورج کلیمت بودند. پدر آن ها ارنست کلیمت، اهل بوهم و یک منقوشگر طلا بود. ارنست با آنا کلیمت ( née Finster ) ، که دوست داشت یک نوازنده موسیقی باشد، ازدواج کرد. کلیمت بیشتر دوران کودکی خود را در فقر گذراند.
در سال ۱۸۷۶، بورسیه تحصیل در دانشکده هنر و صنایع دستی وین به کلیمت اعطاء گردید و تا سال ۱۸۸۳، در آنجا مشغول تحصیل در رشته نقاشی و معماری شد. در ۱۸۷۷، برادر او ارنست که دوست داشت همانند پدرش یک منقوشگر طلا شود، نیز وارد دانشگاه شد. هر دو برادر به همراه یکی از دوستانشان به نام فرانز[ ۳] با یکدیگر کار می کردند. تا سال ۱۸۸۰، آن ها موفق به دریافت کمیسیون های بیشماری در غالب تیمی به نام شرکت هنرمندان شدند و به استاد خود درکشیدن نقاشی های دیواری برای موزه وین کمک کردند. کلیمت کار حرفه ای خود را با کشیدن نقاشی های دیواری داخلی و سقف ها برای ساختمان های بزرگ در «رینگ اشتراسه» شروع نمود که شامل مجموعه ای موفق از حکایات و تمثیل ها می شد. [ ۴]
وی اتریشی تبار است و به واسطه خلاقیت ها و تلاش های نوآورانه اش در زمینه طراحی، به کارگیری نقوش ریتم دار و مواج، به کارگیری رنگ های پر کنتراست با مایه های گرم، استفاده از طلایی به عنوان رنگ و بهره گرفتن از ترکیب بندی های جدید به دور از تأکید بر نقاط طلایی، توانست به کسب موفقیت های زیادی نائل آید. کلیمت همچنین به سبک آرنوو در اتریش ارزش و اعتبار والایی بخشید. او از شخصیت های بزرگ گروه انشعابی «Sezession» وین بود که به عنوان یک نقاش موفق تزئین کار و چهره پرداز تراز اول در جامعه غربی آن دوران خود را شناساندند. غنای رنگ و ترکیب بندی های جدید با خطوط طراحی محکم و لطیف از جمله ویژگی های آثار کلیمت است. تقلید و کپی برداری از کلیمت، در روزگار اشباع شده از «تکثیر مکانیکی» ( به تعبیر والتر بنیامین ) سخت رواج دارد، اما هرگز کسی نتوانسته با آن تمرکز خیره کننده، توازن و تعادل هارمونیک کار این هنرمند را تکرار کند. هنر کلیمت وجهی دوگانه و گاه متناقض دارد: او از سویی از هنرمندان پیشگام و آوانگارد زمان خود بود که با نوآوری های چشمگیر و تجربه های جسورانه بر نسلی از هنرمندان مدرنیست تأثیر گذاشت، اما از سوی دیگر هنر خود را بر دستمایه هایی ساده و آشنا استوار کرد که برای هر چشمی زیبا و نوازشگر هستند.
wiki: گوستاو کلیمت