[ویکی فقه] محمدتقی فلسفی برجسته ترین واعظ و سخنور مذهبی ایران در قرن چهاردهم هجری بود. وی فرزند آیت الله شیخ محمدرضا تنکابنی ـ از علما و مدرسان برجسته و معروف تهران ـ بود و در ۱۰ ربیع الاول ۱۳۲۶ در تهران به دنیا آمد.
پدرش، آیة الله شیخ محمد رضا تنکابنی (متولد ۱۲۸۲ هـ . ق) از مجتهدان و مدرسان زبردست بود که سال ها در مدرسه «فیلسوف الدوله» تهران تدریس می کرد. وی یکی از شاگردان آیة الله تنکابنی، آیة الله آخوند ملا علی همدانی و آیة الله آقا میرزا هاشم آملی بود. عموم مردم و حتی قضات دادگستری در باب مسائل فقهی به ایشان مراجعه می کردند و حتی عالمان بزرگ نیز به دیدن او می رفتند. سرانجام بعد از عمری طولانی و پربرکت در ۱۰۳ سالگی (سال ۱۳۸۵ هـ . ق؛ ۱۳۴۵ ش) از دنیا رفت. مادر آقای فلسفی، طوبی خانم (فرزند آقا ابوالحسن تاجر اصفهانی مقیم تهران) بسیار متدین و با عاطفه بود و در دوره کشف حجاب، هرگز از خانه اش خارج نشد. وی برای تربیت فرزندانش تلاش بسیاری کرد. این بانوی محترمه سرانجام در ۱۲ شعبان سال ۱۳۶۰ هـ . ق بر اثر سکته قلبی رحلت کرد.
تربیت
دوره کودکی محمد تقی، با نظارت مستقیم مادر بزرگوارش سپری شد. محمد تقی و برادرانش معمولا در کوچه بازی نمی کردند؛ زیرا مادرشان به آن ها گفته بود که شما روحانی زاده هستید و باید خویشتن دار باشید، بنابر این آنان در خانه بازی می کردند. بعد از پایان شش سالگی به دبستان توفیق وارد شد. این دبستان توسط مدیری با ایمان، با سواد و اهل فضیلت به نام شیخ محمد رضا توفیق اداره می شد. او در آن جا شش سال تحصیل کرد و خواندن و نوشتن و نظم و انضباط و برخی از آیات قرآن را آموخت و موفق به دریافت گواهینامه اتمام تحصیلات ابتدایی گردید.
استادان
بعد از پایان تحصیلات ابتدایی شروع به تحصیل مقدمات علوم اسلامی در مدرسه حاج ابوالفتح کرد و نزد شیخ محمد رشتی؛ صرف و نحو آموخت و علم معانی و بیان را بر اساس کتاب مطول از میرزا یونس قزوینی فرا گرفت. در علم فقه و اصول از محمد علی کاشانی|شیخ محمد علی کاشانی در مدرسه عبدالله خان و از شیخ مهدی در مدرسه محمدیه بهره مند شد و از پدرش (آیة الله تنکابنی)، قوانین و شرح لمعه را آموخت.محمد تقی به تحصیل فلسفه نیز پرداخت و از محضر میرزا مهدی آشتیانی (۱۳۰۶ ـ ۱۳۷۲ هـ . ق) و شیخ ابراهیم امامزاده زیدی (متوفای حدود ۱۳۵۸ هـ . ق) و سید کاظم عصار (در گذشته ۱۳۵۳ هـ . ق) و میرزا طاهر تنکابنی (در گذشته ۱۳۲۰ ش) استفاده کرد. محمد تقی در ابتدای تحصیل رسما به سلک روحانیت در آمد و به دست پدرش معمم شد.
عشق جاودانه
...
پدرش، آیة الله شیخ محمد رضا تنکابنی (متولد ۱۲۸۲ هـ . ق) از مجتهدان و مدرسان زبردست بود که سال ها در مدرسه «فیلسوف الدوله» تهران تدریس می کرد. وی یکی از شاگردان آیة الله تنکابنی، آیة الله آخوند ملا علی همدانی و آیة الله آقا میرزا هاشم آملی بود. عموم مردم و حتی قضات دادگستری در باب مسائل فقهی به ایشان مراجعه می کردند و حتی عالمان بزرگ نیز به دیدن او می رفتند. سرانجام بعد از عمری طولانی و پربرکت در ۱۰۳ سالگی (سال ۱۳۸۵ هـ . ق؛ ۱۳۴۵ ش) از دنیا رفت. مادر آقای فلسفی، طوبی خانم (فرزند آقا ابوالحسن تاجر اصفهانی مقیم تهران) بسیار متدین و با عاطفه بود و در دوره کشف حجاب، هرگز از خانه اش خارج نشد. وی برای تربیت فرزندانش تلاش بسیاری کرد. این بانوی محترمه سرانجام در ۱۲ شعبان سال ۱۳۶۰ هـ . ق بر اثر سکته قلبی رحلت کرد.
تربیت
دوره کودکی محمد تقی، با نظارت مستقیم مادر بزرگوارش سپری شد. محمد تقی و برادرانش معمولا در کوچه بازی نمی کردند؛ زیرا مادرشان به آن ها گفته بود که شما روحانی زاده هستید و باید خویشتن دار باشید، بنابر این آنان در خانه بازی می کردند. بعد از پایان شش سالگی به دبستان توفیق وارد شد. این دبستان توسط مدیری با ایمان، با سواد و اهل فضیلت به نام شیخ محمد رضا توفیق اداره می شد. او در آن جا شش سال تحصیل کرد و خواندن و نوشتن و نظم و انضباط و برخی از آیات قرآن را آموخت و موفق به دریافت گواهینامه اتمام تحصیلات ابتدایی گردید.
استادان
بعد از پایان تحصیلات ابتدایی شروع به تحصیل مقدمات علوم اسلامی در مدرسه حاج ابوالفتح کرد و نزد شیخ محمد رشتی؛ صرف و نحو آموخت و علم معانی و بیان را بر اساس کتاب مطول از میرزا یونس قزوینی فرا گرفت. در علم فقه و اصول از محمد علی کاشانی|شیخ محمد علی کاشانی در مدرسه عبدالله خان و از شیخ مهدی در مدرسه محمدیه بهره مند شد و از پدرش (آیة الله تنکابنی)، قوانین و شرح لمعه را آموخت.محمد تقی به تحصیل فلسفه نیز پرداخت و از محضر میرزا مهدی آشتیانی (۱۳۰۶ ـ ۱۳۷۲ هـ . ق) و شیخ ابراهیم امامزاده زیدی (متوفای حدود ۱۳۵۸ هـ . ق) و سید کاظم عصار (در گذشته ۱۳۵۳ هـ . ق) و میرزا طاهر تنکابنی (در گذشته ۱۳۲۰ ش) استفاده کرد. محمد تقی در ابتدای تحصیل رسما به سلک روحانیت در آمد و به دست پدرش معمم شد.
عشق جاودانه
...
wikifeqh: محمدتقی_فلسفی
[ویکی شیعه] محمد تقی فلسفی (۱۲۸۶- ۱۳۷۷ش) سخنران و خطیب مذهبی. وی در تهران به دنیا آمد و در تهران و قم دروس حوزوی خواند. او پیام های آیت الله بروجردی را به محمدرضا پهلوی شاه وقت ایران می رساند. وی در نهضت امام خمینی حضور فعال داشت و بازداشت و ممنوع المنبر شد. وی در منبر و خطبه روشی نو پایه گذاری و شاگردان بسیاری تربیت کرد. خدمات دینی و اجتماعی او بسیار و مسافرت های تبلیغی او به کشورهای عربستان، عراق، پاکستان و همچنین به شهرهای مختلف ایران قابل توجه است. مدفن وی در شهرری و در کنار مرقد شاه عبدالعظیم قرار دارد. آیت الله میرزا علی فلسفی برادر او است.
محمدتقی فلسفی در سال ۱۲۸۶ شمسی در تهران متولد شد. در۶ سالگی به دبستان توفیق رفت و به تحصیل صرف و نحو و مقدمات علوم دینی پرداخت و با پافشاری و اصرار مادر به منبر روی آورد. وی در طول هفته به تحصیل اشتغال داشت و ۲ روز آخر هفته را به منبر می رفت. وی برای اولین بار در سن ۱۶- ۱۵ سالگی در مسجد فیلسوف ها به منبر رفت و در وصف امام علی (ع) سخن گفت. فلسفی در ۲۴- ۲۳ سالگی با دخترعموی خود ازدواج کرد وی در دروس محمدرضا تنکابنی، شیخ یونس قزوینی و میرزا مهدی آشتیانی و شیخ عبدالکریم حائری یزدی حاضر شد.
آثار وی که تحت عنوان کلی «گفتار فلسفی» انتشار یافته عبارتند از:
محمدتقی فلسفی در سال ۱۲۸۶ شمسی در تهران متولد شد. در۶ سالگی به دبستان توفیق رفت و به تحصیل صرف و نحو و مقدمات علوم دینی پرداخت و با پافشاری و اصرار مادر به منبر روی آورد. وی در طول هفته به تحصیل اشتغال داشت و ۲ روز آخر هفته را به منبر می رفت. وی برای اولین بار در سن ۱۶- ۱۵ سالگی در مسجد فیلسوف ها به منبر رفت و در وصف امام علی (ع) سخن گفت. فلسفی در ۲۴- ۲۳ سالگی با دخترعموی خود ازدواج کرد وی در دروس محمدرضا تنکابنی، شیخ یونس قزوینی و میرزا مهدی آشتیانی و شیخ عبدالکریم حائری یزدی حاضر شد.
آثار وی که تحت عنوان کلی «گفتار فلسفی» انتشار یافته عبارتند از:
wikishia: محمدتقی_فلسفی
[ویکی فقه] محمدتقی فلسفی برجسته ترین واعظ و سخنور مذهبی ایران در قرن چهاردهم هجری بود. وی فرزند آیت الله شیخ محمدرضا تنکابنی ـ از علما و مدرسان برجسته و معروف تهران ـ بود و در ۱۰ ربیع الاول ۱۳۲۶ در تهران به دنیا آمد.
پدرش، آیة الله شیخ محمد رضا تنکابنی (متولد ۱۲۸۲ هـ . ق) از مجتهدان و مدرسان زبردست بود که سال ها در مدرسه «فیلسوف الدوله» تهران تدریس می کرد. وی یکی از شاگردان آیة الله تنکابنی، آیة الله آخوند ملا علی همدانی و آیة الله آقا میرزا هاشم آملی بود. عموم مردم و حتی قضات دادگستری در باب مسائل فقهی به ایشان مراجعه می کردند و حتی عالمان بزرگ نیز به دیدن او می رفتند. سرانجام بعد از عمری طولانی و پربرکت در ۱۰۳ سالگی (سال ۱۳۸۵ هـ . ق؛ ۱۳۴۵ ش) از دنیا رفت. مادر آقای فلسفی، طوبی خانم (فرزند آقا ابوالحسن تاجر اصفهانی مقیم تهران) بسیار متدین و با عاطفه بود و در دوره کشف حجاب، هرگز از خانه اش خارج نشد. وی برای تربیت فرزندانش تلاش بسیاری کرد. این بانوی محترمه سرانجام در ۱۲ شعبان سال ۱۳۶۰ هـ . ق بر اثر سکته قلبی رحلت کرد.
پدرش، آیة الله شیخ محمد رضا تنکابنی (متولد ۱۲۸۲ هـ . ق) از مجتهدان و مدرسان زبردست بود که سال ها در مدرسه «فیلسوف الدوله» تهران تدریس می کرد. وی یکی از شاگردان آیة الله تنکابنی، آیة الله آخوند ملا علی همدانی و آیة الله آقا میرزا هاشم آملی بود. عموم مردم و حتی قضات دادگستری در باب مسائل فقهی به ایشان مراجعه می کردند و حتی عالمان بزرگ نیز به دیدن او می رفتند. سرانجام بعد از عمری طولانی و پربرکت در ۱۰۳ سالگی (سال ۱۳۸۵ هـ . ق؛ ۱۳۴۵ ش) از دنیا رفت. مادر آقای فلسفی، طوبی خانم (فرزند آقا ابوالحسن تاجر اصفهانی مقیم تهران) بسیار متدین و با عاطفه بود و در دوره کشف حجاب، هرگز از خانه اش خارج نشد. وی برای تربیت فرزندانش تلاش بسیاری کرد. این بانوی محترمه سرانجام در ۱۲ شعبان سال ۱۳۶۰ هـ . ق بر اثر سکته قلبی رحلت کرد.