مباهله پیامبر

[ویکی فقه] مباهله در آیه مباهله، یعنی دو یا چند نفر که در مساله مهم دینی با یکدیگر اختلاف دارند، در یک جا جمع شوند و با اصرار و تضرع به درگاه خداوند، از او بخواهند آن را که بر باطل است، رسوا و مجازات کند. در روز مباهله بنا بود مسلمانان و مسیحیان نجران یکدیگر را نفرین کنند، تا خدا آن طرف را که دروغگوست، عذاب کند. اما بزرگان مسیحی چون عزیزترین اشخاص پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) را همراه او دیدند، از مباهله منصرف شدند و موافقت کردند که با رسول خدا صلح کنند و جزیه بپردازند.
«مباهله» پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) با مسیحیان نجران برگرفته از سنتی متداول، در میان اقوام سامی (پذیرفتن مباهله توسط مسیحیان نشانی از وجود این سنت در میان آنان بوده است.) و بیانگر تلاش های فراوان پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) برای دعوت اهل کتاب به دین اسلام بوده است. که متاسفانه بخش وسیعی از مناظرات و گفتگوهای پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) با آنان مورد غفلت سیره نویسان واقع شده و در متون اسلامی نیز به طور مستقل بدان پرداخته نشده است. مباهله از آن جهت که دلیلی بر فضیلت و برتری اهل بیت (علیهم السّلام) و عصمت و امامت بلافصل امام علی (علیه السّلام) است، دارای اهمیت است.
تعریف مباهله
مباهله از ریشه «بهل» به معنای رها ساختن، ترک گفتن، به خود واگذاشتن. و قید و بند چیزی را برداشتن و نیزبه معنی ملاعنه و نفرین متقابل آمده است. و همچنین در معنای ابتهال دو نظر است: ۱) یکدیگر را لعن کردن که میان دو نفر رخ می دهد. ۲) نفرین برای هلاک کسی. مباهله از زبان های عبری و سریانی وارد زبان عربی شده است. و در اصطلاح به عملی گفته می شود که دو یا چند نفر که در مساله مهم دینی با یکدیگر اختلاف دارند، در یک جا جمع شوند و با اصرار و تضرع به درگاه خداوند، از او بخواهند آن را که بر باطل است، رسوا و مجازات کند. و بلاذری این چنین نقل می کند: «دو تن یا دو گروه بر علیه یکدیگر دعای بد کنند. پس هر کدام ظالم باشد حق تعالی وی را رسوا گرداند و نقمت و عذاب خود را بر وی فرستد و ذریه او را مستاصل کند و هلاک گرداند.» و نیز آیت الله مکارم شیرازی چنین نقل می کند: مباهله در آیه مباهله به معنی نفرین کردن دو نفر به همدیگر است. به این صورت که وقتی استدلالات منطقی سودی نداشت، افرادی که با هم درباره یک مسأله مهم دینی گفتگو دارند، در یک جا جمع می شوند و به درگاه خدا تضرع می کنند و از او می خواهند که دروغ گو را رسوا سازد و مجازات کند. تفاوت در حدیثی از رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) روایت شده که حضرت فرمود: «خداوند عزوجل به من خبر داده که پس از مباهله عذاب بر گروه باطل نازل می شود و حق را از باطل مشخص می سازد.» از روایاتی که در منابع اسلامی نقل شده است، استفاده می شود که مباهله اختصاص به زمان رسول اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) ندارد و در تمامی زمان ها قابل اجرا است. در حدیثی از امام صادق (علیه السّلام) نقل شده که ایشان فرمود: اگر سخنان حق شما را مخالفان نپذیرفتند، آن ها را به مباهله دعوت کنید.
تعریف لعنت
میان مباهله و لعنت کردن آن است که مباهله از شدت و تاکید بیشتری برخوردار است. لعن و لعنت یعنی طرد نمودن ودور ساختن ازروی خشم. لعن از سوی خدا در آخرت به معنی عقوبت است و در دنیا، انقطاع از قبول رحمت و توفیق الهی است و لعن از سوی انسان، نفرینی است بر دیگران.
مسیحیان نجران
...