قصه قارون

[ویکی فقه] قصه قارون، سرگذشت قرآنی قارون یکی از ثروتمندان سرکش بنی اسرائیل را می گویند.
از جمله قصه های قوم بنی اسرائیل ، قصه قارون است. قارون از شخصیت های منفور در قرآن کریم است. او از قوم بنی اسرائیل بود. نامش سه بار در قرآن کریم ذکر شده است: از آیات قرآن استفاده می شود:۱. او از بنی اسرائیل بود؛ ولی راه تعدی و تکبر پیش گرفت.۲. ثروت کلانی داشت. در مقام پند به او می گفتند هم بخور و هم بخوران و این ثروت خدادادی را مایه خودپسندی مکن. در جواب می گفت: خدا این ثروت را به من نداده است؛ بلکه با لیاقت خود به آن دست یافته ام.۳. ثروت خویش را به رخ مردم می کشید.۴. قدرت و ثروت خویش را مایه افساد قرار داده، از آن سوء استفاده می کرد.۵. سرانجام زمین دهان گشود و او و خانه اش را فروبرد.۶. سرگذشت او چه پیش از عذاب و چه پس از عذاب مایه شگفتی و اعجاب دیگران بود.
در تورات
لفظ «قارون» در تورات وجود ندارد؛ ولی سه تن به نام « قورح » در تورات معرفی شده اند و درباره یکی از آن ها داستانی شبیه داستان قرآن کریم در تورات، تلمود و کتاب های دیگر یهود با تفصیل بیشتر ذکر شده است.