[ویکی فقه] غیبة الامام المهدی عند الامام الصادق (کتاب). «غیبة الامام المهدی عند الامام الصادق علیه السّلام»، اثر ثامر هاشم عمیدی، تحلیلی است از نظریات امام صادق علیه السّلام درباره مهدویت و فلسفه غیبت مهدی عجّل الله فرجه الشریف که به زبان عربی و در سال ۱۴۱۷ ق، نوشته شده است.
انگیزه مؤلف از نگارش این متن، آن است تا ضمن بیان خاستگاه و ریشه این تهمت که «شیعیان برای اینکه مذهبشان بی سرپرست نماند، کوشیدند به پیروان این مذهب بباورانند که حجة بن الحسن که هنوز به دنیا نیامده بود، زاده شده است»، از غوغاسالاری و جنجال ماهواره ها دراین باره کاسته و تصویر روشنی از باور ژرفناک مهدویت در اندیشه شیعه ارائه نماید.
انگیزه مؤلف از نگارش این متن، آن است تا ضمن بیان خاستگاه و ریشه این تهمت که «شیعیان برای اینکه مذهبشان بی سرپرست نماند، کوشیدند به پیروان این مذهب بباورانند که حجة بن الحسن که هنوز به دنیا نیامده بود، زاده شده است»، از غوغاسالاری و جنجال ماهواره ها دراین باره کاسته و تصویر روشنی از باور ژرفناک مهدویت در اندیشه شیعه ارائه نماید.
[ویکی نور] غیبه الامام المهدی عند الامام الصادق (علیهما السلام). «غیبة الامام المهدی عند الامام الصادق(ع)»، اثر ثامر هاشم عمیدی، تحلیلی است از نظریات امام صادق(ع) در باره مهدویت و فلسفه غیبت مهدی(عج) که به زبان عربی و در سال 1417ق، نوشته شده است.
انگیزه مؤلف از نگارش این متن، آن است تا ضمن بیان خاستگاه و ریشه این تهمت که «شیعیان برای اینکه مذهبشان بی سرپرست نماند، کوشیدند به پیروان این مذهب بباورانند که حجة بن الحسن که هنوز به دنیا نیامده بود، زاده شده است»، از غوغاسالاری و جنجال ماهواره ها دراین باره کاسته و تصویر روشنی از باور ژرفناک مهدویت در اندیشه شیعه ارائه نماید.
کتاب، با مقدمه مؤلف در تبیین نقش امام صادق(ع) در اشاعه بحث مهدویت، آغاز شده و مطالب، در سه فصل و هر فصل در چندین بخش، به کاوش در احادیث حضرت صادق(ع) در مورد امام منتظر(عج) پرداخته و اهتمام آن حضرت را در بیان فلسفه غیبت و طرح آن نزد مسلمانان تحلیل کرده است.
نویسنده، قسمت کوتاهی را به بحث های خطیر مربوط به امامت اختصاص داده که ارتباط بسیاری با اندیشه، کردار و عقاید مردم در دوران معاصر دارد؛ ازاین رو موضوع مهدویت را از نظر امام صادق(ع) بررسی کرده و در پی آن است تا روشن کند ایشان موضوع غیبت را چگونه طرح کرده اند؟ آیا آموزه هایی در اندیشه امام صادق(ع) وجود دارد که هویت امام غایب را بی هیچ اشتباه و ابهامی روشن کند؟ آیا ایشان بی آنکه هویت امام منتظر، نام و نسب شریف ایشان را گزارش کند، به طرح کلی موضوع پرداخته است؟
مؤلف در پی اثبات آن است که امام ششم(ع)، اصول و قوانین شناخت حضرت مهدی(عج) را مطرح و وظایف مسلمانان را در عصر غیبت، گوش زد کرده است.
انگیزه مؤلف از نگارش این متن، آن است تا ضمن بیان خاستگاه و ریشه این تهمت که «شیعیان برای اینکه مذهبشان بی سرپرست نماند، کوشیدند به پیروان این مذهب بباورانند که حجة بن الحسن که هنوز به دنیا نیامده بود، زاده شده است»، از غوغاسالاری و جنجال ماهواره ها دراین باره کاسته و تصویر روشنی از باور ژرفناک مهدویت در اندیشه شیعه ارائه نماید.
کتاب، با مقدمه مؤلف در تبیین نقش امام صادق(ع) در اشاعه بحث مهدویت، آغاز شده و مطالب، در سه فصل و هر فصل در چندین بخش، به کاوش در احادیث حضرت صادق(ع) در مورد امام منتظر(عج) پرداخته و اهتمام آن حضرت را در بیان فلسفه غیبت و طرح آن نزد مسلمانان تحلیل کرده است.
نویسنده، قسمت کوتاهی را به بحث های خطیر مربوط به امامت اختصاص داده که ارتباط بسیاری با اندیشه، کردار و عقاید مردم در دوران معاصر دارد؛ ازاین رو موضوع مهدویت را از نظر امام صادق(ع) بررسی کرده و در پی آن است تا روشن کند ایشان موضوع غیبت را چگونه طرح کرده اند؟ آیا آموزه هایی در اندیشه امام صادق(ع) وجود دارد که هویت امام غایب را بی هیچ اشتباه و ابهامی روشن کند؟ آیا ایشان بی آنکه هویت امام منتظر، نام و نسب شریف ایشان را گزارش کند، به طرح کلی موضوع پرداخته است؟
مؤلف در پی اثبات آن است که امام ششم(ع)، اصول و قوانین شناخت حضرت مهدی(عج) را مطرح و وظایف مسلمانان را در عصر غیبت، گوش زد کرده است.
[ویکی فقه] غیبه الامام المهدی عند الامام الصادق (کتاب). «غیبة الامام المهدی عند الامام الصادق علیه السّلام»، اثر ثامر هاشم عمیدی، تحلیلی است از نظریات امام صادق علیه السّلام درباره مهدویت و فلسفه غیبت مهدی عجّل الله فرجه الشریف که به زبان عربی و در سال ۱۴۱۷ ق، نوشته شده است.
انگیزه مؤلف از نگارش این متن، آن است تا ضمن بیان خاستگاه و ریشه این تهمت که «شیعیان برای اینکه مذهبشان بی سرپرست نماند، کوشیدند به پیروان این مذهب بباورانند که حجة بن الحسن که هنوز به دنیا نیامده بود، زاده شده است»، از غوغاسالاری و جنجال ماهواره ها دراین باره کاسته و تصویر روشنی از باور ژرفناک مهدویت در اندیشه شیعه ارائه نماید.
ساختار کتاب
کتاب، با مقدمه مؤلف در تبیین نقش امام صادق علیه السّلام در اشاعه بحث مهدویت، آغاز شده و مطالب، در سه فصل و هر فصل در چندین بخش، به کاوش در احادیث حضرت صادق علیه السّلام در مورد امام منتظر عجّل الله فرجه الشریف پرداخته و اهتمام آن حضرت را در بیان فلسفه غیبت و طرح آن نزد مسلمانان تحلیل کرده است.نویسنده، قسمت کوتاهی را به بحث های خطیر مربوط به امامت اختصاص داده که ارتباط بسیاری با اندیشه، کردار و عقاید مردم در دوران معاصر دارد؛ ازاین رو موضوع مهدویت را از نظر امام صادق علیه السّلام بررسی کرده و در پی آن است تا روشن کند ایشان موضوع غیبت را چگونه طرح کرده اند؟ آیا آموزه هایی در اندیشه امام صادق علیه السّلام وجود دارد که هویت امام غایب را بی هیچ اشتباه و ابهامی روشن کند؟ آیا ایشان بی آنکه هویت امام منتظر، نام و نسب شریف ایشان را گزارش کند، به طرح کلی موضوع پرداخته است؟مؤلف در پی اثبات آن است که امام ششم علیه السّلام ، اصول و قوانین شناخت حضرت مهدی عجّل الله فرجه الشریف را مطرح و وظایف مسلمانان را در عصر غیبت، گوش زد کرده است.وی معتقد است امام علیه السّلام با بحث در باره فضیلت انتظار و نهی از انکار و انحراف از مهدی علیه السّلام در عصر غیبت، به پاسخ گویی در باره شبهات این موضوع پرداخته است.بیان علل غیبت، پاسخ به شبهات فرقه ها و مخالفان، رد ادعای مهدویت از سوی محمد بن عبدالله حسنی، مهدی عباسی و دیگر مدعیان مهدویت، از جمله موارد اهتمام امام صادق علیه السّلام به موضوع حاضر بوده که مؤلف خواهان به تصویر کشیدن آن است.
گزارش محتوا
مؤلف به دنبال نشان دادن تلاش امام علیه السّلام در اشاعه و رواج باور غیبت امام منتظر عجّل الله فرجه الشریف و بیان اراده ایشان در برانگیختن اندیشه اصیل مهدویت در وجدان امتی است که همه چیز در آن آشفته شده و حق با فکر و خیال های باطل آمیخته گشته است؛ در چنین جامعه ای، اندیشه مهدویت دچار تضادها و تشویش هایی شده و ادعاهای باطل مهدویت ظهور کرده بود؛ ازاین رو امام صادق علیه السّلام فضایی علمی برای فهم «فرایند غیبت» فراهم آورد تا مردم بدانند آن مهدی که غایب خواهد شد، کیست؟نویسنده برای به تصویر کشیدن این تلاش، چنین بیان می دارد که امام علیه السّلام در گام نخست، از عقیده مهدویت حمایت نموده و رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلّم را به عنوان اولین کسی که بر این موضوع با تمام توان تاکید کردند، معرفی نمود. از دیگر اقدامات ایشان در تثبیت عقیده صحیح مهدویت، این است که ایشان باصراحت حکم کسی را که منکر مهدویت باشد، بیان می نمایند.در گام دوم، امام اصول و پایه های معرفی و شناخت امام مهدی عجّل الله فرجه الشریف را تثبیت می سازند.سوین گام، در ارتباط با چگونگی بهره بردن از امام مهدی عجّل الله فرجه الشریف در زمان غیبت است.این گونه، مؤلف اثبات می کند که امام جعفر صادق علیه السّلام راه های شناخت و معرفت امام غایب را ده ها سال پیش از ولادت ایشان، هموار کرد.
← فصل اول
...
انگیزه مؤلف از نگارش این متن، آن است تا ضمن بیان خاستگاه و ریشه این تهمت که «شیعیان برای اینکه مذهبشان بی سرپرست نماند، کوشیدند به پیروان این مذهب بباورانند که حجة بن الحسن که هنوز به دنیا نیامده بود، زاده شده است»، از غوغاسالاری و جنجال ماهواره ها دراین باره کاسته و تصویر روشنی از باور ژرفناک مهدویت در اندیشه شیعه ارائه نماید.
ساختار کتاب
کتاب، با مقدمه مؤلف در تبیین نقش امام صادق علیه السّلام در اشاعه بحث مهدویت، آغاز شده و مطالب، در سه فصل و هر فصل در چندین بخش، به کاوش در احادیث حضرت صادق علیه السّلام در مورد امام منتظر عجّل الله فرجه الشریف پرداخته و اهتمام آن حضرت را در بیان فلسفه غیبت و طرح آن نزد مسلمانان تحلیل کرده است.نویسنده، قسمت کوتاهی را به بحث های خطیر مربوط به امامت اختصاص داده که ارتباط بسیاری با اندیشه، کردار و عقاید مردم در دوران معاصر دارد؛ ازاین رو موضوع مهدویت را از نظر امام صادق علیه السّلام بررسی کرده و در پی آن است تا روشن کند ایشان موضوع غیبت را چگونه طرح کرده اند؟ آیا آموزه هایی در اندیشه امام صادق علیه السّلام وجود دارد که هویت امام غایب را بی هیچ اشتباه و ابهامی روشن کند؟ آیا ایشان بی آنکه هویت امام منتظر، نام و نسب شریف ایشان را گزارش کند، به طرح کلی موضوع پرداخته است؟مؤلف در پی اثبات آن است که امام ششم علیه السّلام ، اصول و قوانین شناخت حضرت مهدی عجّل الله فرجه الشریف را مطرح و وظایف مسلمانان را در عصر غیبت، گوش زد کرده است.وی معتقد است امام علیه السّلام با بحث در باره فضیلت انتظار و نهی از انکار و انحراف از مهدی علیه السّلام در عصر غیبت، به پاسخ گویی در باره شبهات این موضوع پرداخته است.بیان علل غیبت، پاسخ به شبهات فرقه ها و مخالفان، رد ادعای مهدویت از سوی محمد بن عبدالله حسنی، مهدی عباسی و دیگر مدعیان مهدویت، از جمله موارد اهتمام امام صادق علیه السّلام به موضوع حاضر بوده که مؤلف خواهان به تصویر کشیدن آن است.
گزارش محتوا
مؤلف به دنبال نشان دادن تلاش امام علیه السّلام در اشاعه و رواج باور غیبت امام منتظر عجّل الله فرجه الشریف و بیان اراده ایشان در برانگیختن اندیشه اصیل مهدویت در وجدان امتی است که همه چیز در آن آشفته شده و حق با فکر و خیال های باطل آمیخته گشته است؛ در چنین جامعه ای، اندیشه مهدویت دچار تضادها و تشویش هایی شده و ادعاهای باطل مهدویت ظهور کرده بود؛ ازاین رو امام صادق علیه السّلام فضایی علمی برای فهم «فرایند غیبت» فراهم آورد تا مردم بدانند آن مهدی که غایب خواهد شد، کیست؟نویسنده برای به تصویر کشیدن این تلاش، چنین بیان می دارد که امام علیه السّلام در گام نخست، از عقیده مهدویت حمایت نموده و رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلّم را به عنوان اولین کسی که بر این موضوع با تمام توان تاکید کردند، معرفی نمود. از دیگر اقدامات ایشان در تثبیت عقیده صحیح مهدویت، این است که ایشان باصراحت حکم کسی را که منکر مهدویت باشد، بیان می نمایند.در گام دوم، امام اصول و پایه های معرفی و شناخت امام مهدی عجّل الله فرجه الشریف را تثبیت می سازند.سوین گام، در ارتباط با چگونگی بهره بردن از امام مهدی عجّل الله فرجه الشریف در زمان غیبت است.این گونه، مؤلف اثبات می کند که امام جعفر صادق علیه السّلام راه های شناخت و معرفت امام غایب را ده ها سال پیش از ولادت ایشان، هموار کرد.
← فصل اول
...