[ویکی فقه] «علی اکبر غفاری»، فرزند غلام حسین غفاری در سال ۱۳۰۳ ش، در شهر تهران و در خاندانی کاملا مذهبی که از نظر مالی درآمدی متوسط داشتند به دنیا آمد.
«علی اکبر غفاری»، فرزند غلام حسین غفاری در سال ۱۳۰۳ ش، در شهر تهران و در خاندانی کاملا مذهبی که از نظر مالی درآمدی متوسط داشتند به دنیا آمد و علی رغم مشکلات و محدودیت های آن روزگار با تلاش و توجه و ایثار همواره قابل تقدیر مادر بزرگوارش، مشغول تحصیلات ابتدایی شد. نظر به علاقه بسیاری که به قرآن کریم داشت، نزد یکی از قراء معروف تهران به آموختن علم قرائت و تجوید و مسائل مربوط به آن پرداخت و سپس در خدمت یکی از فضلا و مدرسین مدرسه خان مروی که از مدارس پررونق و پرفیض علوم قدیم تهران بود، در بیرون از مدرسه به تحصیل پرداخت و فقه و اصول را تا «شرح لمعه» تلمذ کرد. در خلال این مدت، در جلسات تدریس تفسیر مرحوم حاج میرزا خلیل کمره ای هم شرکت داشت و از افاضات ایشان بهره وافی برد. بعد از پایان «سطح» در تهران برای شرکت در دروس «خارج» گاهی به قم می رفت و از درس پرفیض بزرگان استفاده می کرد. آقای غفاری بنا به دعوت یکی از اساتید ممتاز دانشگاه برای تدریس به دانشگاه دعوت شد و حدود هفده سال در دانشگاه امام صادق علیه السّلام، تربیت مدرس، دانشکده الهیات تهران و دانشگاه آزاد تدریس کرد و در این سال ها در پدید آمدن حداقل پنجاه پایان نامه به عنوان استاد راهنما و مشاور نقش داشته است. استاد غفاری، انگیزه ابتدایی خود را برای ورود به عالم تصحیح و تنقیح، متون برگرفته از آثار مرحوم صدوق می داند و معترف است که در آثار صدوق، جلوه های جدیدی را متوجه شده است که آنچه اختلاف میان مذهب شیعه و مذاهب اهل سنت است، اختلافات علمی و فرهنگی است و هیچ اختلاف قومی و تفرقه افکنانه که میان مسلمین ایجاد کینه و دشمنی کند، وجود ندارد.
آثار غفاری
استاد غفاری در طول سالیان تحقیق و پژوهش، آثاری گران قدر پدید آورده است که تعداد آنها بیش از ۲۵۰ مجلد است؛ برای نمونه، شماری از آثاری را که تصحیح کرده است، نام می بریم: ۱. عیون اخبار الرضا؛ ۲. اعلام الوری؛ ۳. الاختصاص؛ ۴. ثواب الاعمال و عقاب الاعمال؛ ۵. معانی الاخبار؛ ۶. تهذیب الاحکام؛ ۷. کتاب من لا یحضره الفقیه؛ ۸. اصول کافی؛ ۹. بحار الانوار؛ ۱۰. شرح اصول و روضه کافی؛ ۱۱. الغیبة؛ ۱۲. البرهان فی علامات مهدی آخر الزمان؛ ۱۳. منتقی الجمان فی الاحادیث الصحاح و الحسان؛ ۱۴. دراسات فی علم الدرایة؛ ۱۵. المحجة البیضاء فی تهذیب الاحیاء؛ ۱۶. تفسیر ابو الفتوح رازی؛ ۱۷. تفسیر منهج الصادقین؛ ۱۸. تحف العقول؛ ۱۹. جامع المدارک؛ ۲۰. قصص قرآن و سیره رسول اکرم صلی الله علیه و آله وسلّم ؛ ۲۱. ترجمه مقاتل الطالبین؛ ۲۲. الفرج بعد الشدة؛ ۲۳. بررسی تاریخ عاشورا؛ ۲۴. الاخبار الدخیلة؛ ۲۵. النجعة فی شرح اللمعة؛ ۲۶. البدایع؛ ۲۷. تفسیر عاملی؛ ۲۸. کمال الدین و تمام النعمة؛ ۲۹. الخصال؛ ۳۰. امالی؛
«علی اکبر غفاری»، فرزند غلام حسین غفاری در سال ۱۳۰۳ ش، در شهر تهران و در خاندانی کاملا مذهبی که از نظر مالی درآمدی متوسط داشتند به دنیا آمد و علی رغم مشکلات و محدودیت های آن روزگار با تلاش و توجه و ایثار همواره قابل تقدیر مادر بزرگوارش، مشغول تحصیلات ابتدایی شد. نظر به علاقه بسیاری که به قرآن کریم داشت، نزد یکی از قراء معروف تهران به آموختن علم قرائت و تجوید و مسائل مربوط به آن پرداخت و سپس در خدمت یکی از فضلا و مدرسین مدرسه خان مروی که از مدارس پررونق و پرفیض علوم قدیم تهران بود، در بیرون از مدرسه به تحصیل پرداخت و فقه و اصول را تا «شرح لمعه» تلمذ کرد. در خلال این مدت، در جلسات تدریس تفسیر مرحوم حاج میرزا خلیل کمره ای هم شرکت داشت و از افاضات ایشان بهره وافی برد. بعد از پایان «سطح» در تهران برای شرکت در دروس «خارج» گاهی به قم می رفت و از درس پرفیض بزرگان استفاده می کرد. آقای غفاری بنا به دعوت یکی از اساتید ممتاز دانشگاه برای تدریس به دانشگاه دعوت شد و حدود هفده سال در دانشگاه امام صادق علیه السّلام، تربیت مدرس، دانشکده الهیات تهران و دانشگاه آزاد تدریس کرد و در این سال ها در پدید آمدن حداقل پنجاه پایان نامه به عنوان استاد راهنما و مشاور نقش داشته است. استاد غفاری، انگیزه ابتدایی خود را برای ورود به عالم تصحیح و تنقیح، متون برگرفته از آثار مرحوم صدوق می داند و معترف است که در آثار صدوق، جلوه های جدیدی را متوجه شده است که آنچه اختلاف میان مذهب شیعه و مذاهب اهل سنت است، اختلافات علمی و فرهنگی است و هیچ اختلاف قومی و تفرقه افکنانه که میان مسلمین ایجاد کینه و دشمنی کند، وجود ندارد.
آثار غفاری
استاد غفاری در طول سالیان تحقیق و پژوهش، آثاری گران قدر پدید آورده است که تعداد آنها بیش از ۲۵۰ مجلد است؛ برای نمونه، شماری از آثاری را که تصحیح کرده است، نام می بریم: ۱. عیون اخبار الرضا؛ ۲. اعلام الوری؛ ۳. الاختصاص؛ ۴. ثواب الاعمال و عقاب الاعمال؛ ۵. معانی الاخبار؛ ۶. تهذیب الاحکام؛ ۷. کتاب من لا یحضره الفقیه؛ ۸. اصول کافی؛ ۹. بحار الانوار؛ ۱۰. شرح اصول و روضه کافی؛ ۱۱. الغیبة؛ ۱۲. البرهان فی علامات مهدی آخر الزمان؛ ۱۳. منتقی الجمان فی الاحادیث الصحاح و الحسان؛ ۱۴. دراسات فی علم الدرایة؛ ۱۵. المحجة البیضاء فی تهذیب الاحیاء؛ ۱۶. تفسیر ابو الفتوح رازی؛ ۱۷. تفسیر منهج الصادقین؛ ۱۸. تحف العقول؛ ۱۹. جامع المدارک؛ ۲۰. قصص قرآن و سیره رسول اکرم صلی الله علیه و آله وسلّم ؛ ۲۱. ترجمه مقاتل الطالبین؛ ۲۲. الفرج بعد الشدة؛ ۲۳. بررسی تاریخ عاشورا؛ ۲۴. الاخبار الدخیلة؛ ۲۵. النجعة فی شرح اللمعة؛ ۲۶. البدایع؛ ۲۷. تفسیر عاملی؛ ۲۸. کمال الدین و تمام النعمة؛ ۲۹. الخصال؛ ۳۰. امالی؛
wikifeqh: علی_اکبر_غفاری
[ویکی شیعه] علی اکبر غفاری (۱۳۰۳ – ۱۳۸۳ش)، حدیث شناس و احیاگر آثار اسلامی که در بیش از ۵۰ سال زندگی علمی خود، ۵۰ عنوان کتاب (حدود ۲۵۰ جلد) را با تحقیق، تعلیق و تصحیح خود منتشر کرد. وی لباس روحانیت نمی پوشید. روحانیانی چون سید شهاب الدین نجفی مرعشی، سید محمد حسین طباطبایی، عبدالحسین امینی، مرتضی مطهری، محمد تقی جعفری و جعفر سبحانی، تلاش های او را ستودند. سید عبدالحسین شرف الدین عاملی پس از مطالعه برخی از آثار غفاری، او را در مکتوبی آیت الله خطاب کرد. او در سال ۱۳۸۱، چهره ماندگار شناخته شد و در ششمین دوره انتخاب کتاب سال ولایت و دوازدهمین نمایشگاه بین المللی قرآن کریم نیز از وی تجلیل شد.
علی اکبر غفاری در سال ۱۳۰۳ش در تهران به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی را به پایان رسانده و به فراگیری قرائت قرآن، تجوید، احکام و مسائل مربوط به آن در نزد یکی از قاریان معروف تهران پرداخت و پس از تکمیل این مرحله با تشویق و راهنمایی او به تحصیل دروس مربوط به تفسیر قرآن روی آورد. دروس حوزوی، نظیر فقه، اصول، کلام، ادبیات عرب و غیره را فراگرفت. برای شرکت در درس تفسیر آیت اللّه اشراقی که در قم تشکیل می شد، عازم قم شد. همزمان در جلسات تفسیر قرآن میرزا خلیل کمره ای در تهران نیز حضور یافت. در درس آیت اللّه آقا سیدکاظم گلپایگانی - که در تهران تشکیل می شد - نیز به طور کامل شرکت کرد و موفق شد یک دوره کامل تفسیر قرآن مجید را از وی فراگیرد.
علی اکبر غفاری در آغاز فعالیت های علمی و فرهنگی خود ابتدا با سید جلال الدین محدث ارموی آشنا شد که همکاری نزدیک او با ارموی، تا پایان عمر او ادامه داشت. شخص دیگری که تأثیرش در آثار غفاری از جهت تحقیق، مقدمه نویسی، تعلیق و غیره بسیار آشکار است، میرزا ابوالحسن شعرانی است. او با علامه سید محمد حسین طباطبایی و آیت الله عبدالحسین امینی آشنایی نزدیک و همکاری داشت. ارتباط با عالمان، غفاری را از دوران جوانی به کار تنقیح و تصحیح متون علم الحدیث و درایه و رجال وارد کرد. وی در پایان ۸۰ سال عمر خود، بیش از ۵۰ عنوان کتاب (حدود ۲۵۰ جلد) را با تحقیق، تعلیق و تصحیح خود منتشر کرد.
علی اکبر غفاری در سال ۱۳۰۳ش در تهران به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی را به پایان رسانده و به فراگیری قرائت قرآن، تجوید، احکام و مسائل مربوط به آن در نزد یکی از قاریان معروف تهران پرداخت و پس از تکمیل این مرحله با تشویق و راهنمایی او به تحصیل دروس مربوط به تفسیر قرآن روی آورد. دروس حوزوی، نظیر فقه، اصول، کلام، ادبیات عرب و غیره را فراگرفت. برای شرکت در درس تفسیر آیت اللّه اشراقی که در قم تشکیل می شد، عازم قم شد. همزمان در جلسات تفسیر قرآن میرزا خلیل کمره ای در تهران نیز حضور یافت. در درس آیت اللّه آقا سیدکاظم گلپایگانی - که در تهران تشکیل می شد - نیز به طور کامل شرکت کرد و موفق شد یک دوره کامل تفسیر قرآن مجید را از وی فراگیرد.
علی اکبر غفاری در آغاز فعالیت های علمی و فرهنگی خود ابتدا با سید جلال الدین محدث ارموی آشنا شد که همکاری نزدیک او با ارموی، تا پایان عمر او ادامه داشت. شخص دیگری که تأثیرش در آثار غفاری از جهت تحقیق، مقدمه نویسی، تعلیق و غیره بسیار آشکار است، میرزا ابوالحسن شعرانی است. او با علامه سید محمد حسین طباطبایی و آیت الله عبدالحسین امینی آشنایی نزدیک و همکاری داشت. ارتباط با عالمان، غفاری را از دوران جوانی به کار تنقیح و تصحیح متون علم الحدیث و درایه و رجال وارد کرد. وی در پایان ۸۰ سال عمر خود، بیش از ۵۰ عنوان کتاب (حدود ۲۵۰ جلد) را با تحقیق، تعلیق و تصحیح خود منتشر کرد.
wikishia: علی اکبر_غفاری