علاءالدین محمد بن محمد عطار بخاری

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] بخاری، علاءالدین محمد بن محمد (نیز مشهور به علاءالدین عطّار)، یار نزدیک و اولین خلیفه بهاءالدین نقشبند، مؤسس طریقه صوفیانه نقشبندیه است.
او سومین و کوچکترین پسر یکی از مهاجرانی بود که از خوارزم به بخارا آمدند و در آن جا مسکن گزیدند.پس از درگذشت پدر، از سهم الارث خود چشم پوشید و در مدرسه ای ساکن شد و زهد و ریاضت پیشه گرفت.بهاءالدین نقشبند نخستین بار در همین مدرسه با او ملاقات کرد.اثاثیه اندک حجره بخاری (حصیری مندرس، آجری به جای بالش، کوزه ای شکسته) او را سخت متأثر کرد، به طوری که بی هیچ مقدمه ای دختر خود را به همسری اش درآورد، و او را به عنوان پسر روحانی خود پذیرفت.ثمره این ازدواج پسری به نام خواجه حسن عطار بود.
گرویدن به نقشبندیه
بهاءالدین بیدرنگ بخاری را به طریقت خود نپذیرفت، بلکه به او توصیه کرد با گردآوری هیزم و فروش سیب در بازارهای بخارا، آن هم با پای برهنه، روزگار بگذراند.بخاری، علی رغم ناراحتی برادرانش که هردو از کسبه سرشناس بودند، این کار را با شادمانی انجام داد و پس از آن که تزکیه لازم در او به وجود آمد، بهاءالدین او را رسماً به طریقت خود پذیرفت، و بخاری بسرعت مقرّب و مرید خاص او شد.بهاءالدین او را به تربیت مریدانی گماشت که در سلوک متوقف مانده بودند، و درحق وی می گفت : «او بار ما را بسیار سبکتر کرده است». پس از درگذشت بهاءالدین (۷۹۱) مریدانش، از جمله خواجه محمد پارسا که ظاهراً زمانی نامزد جانشینی او بود، با بخاری بیعت کردند.بخاری مدت ده سال شیخ طایفه نقشبندی بود.
فوت
در ۲ رجب ۸۰۲ بیمار شد و به روایتی خبر داد که بزودی خواهد مرد.ازینرو به پیروانش سفارش کرد که از سنّت پیامبر صلّی اللّه علیه وآله وسلّم و اصول طریقت نقشبندی پیروی کنند و از مرگش اندوهگین نشوند.او هجده روز بعد درگذشت و در روستای چغانیان (یا نوچغانیان) در نزدیکی بخارا به خاک سپرده شد.
جانشینان
...

پیشنهاد کاربران

بپرس