سیب

[ویکی فقه] سیب‏ میوه ای معروف است که از آن به مناسبت در باب نکاح و اطعمه و اشربه نام برده‏اند.
← نخوردن سیب ترش برای عروس
۱. ↑ العروة الوثقی‏ ج۵، ص۴۹۱.۲. ↑ وسائل الشیعة ج۲۵، ص۱۵۹-۱۶۲.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۴، ص۵۷۲.
...

[ویکی الکتاب] تکرار در قرآن: ۱(بار)

درخت سیب ( نام علمی: M. pumila ) درختی برگریز از خانواده گلسرخیان است که به خاطر میوه شیرین و گوشتی اش شناخته شده است. در سرتاسر دنیا، این درخت برای میوه اش کشت می شود و وسیع ترین گونهٔ رشد کرده از سرده مالوس است. منشأ این درخت آسیای مرکزی است؛ جایی که امروزه هنوز هم گونهٔ وحشی آن یعنی مالوس سیورسی یافت می شود. سیب پس از هزاران سال کشت در آسیا و اروپا، توسط مهاجران اروپایی به آمریکای شمالی برده شد. سیب در برخی فرهنگها از اهمیت مذهبی و اساطیری بالایی برخوردار است؛ از جمله فرهنگ اهالی اسکاندیناوی، یونان و مسیحیان اروپایی قدیم. سیب همچنین یکی از سین های اصلی هفت سین است.
درختان سیب حاصل از کاشت دانه بزرگ هستند، اما درختان حاصل از پیوند ریشه ( ساقه زیرزمینی ) کوچکند. بیش از ۷٬۵۰۰ رقم سیب شناخته شده وجود دارد، و در نتیجه طیف وسیعی از ویژگی های دلخواه به دست می آید. ارقام مختلف برای سلیقه ها و استفاده های مختلف از جمله آشپزی، مصرف خام و تولید شراب پرورش می یابند. درختان سیب معمولاً با پیوند زدن تکثیر داده می شوند، گرچه سیب های وحشی به سادگی از دانه می رویند. درختان و میوهٔ سیب مستعد تعدادی از آفت های قارچی و باکتریایی قابل کنترل با روش های ارگانیک و غیرارگانیک هستند. در سال ۲۰۱۰، در بخشی از پژوهشی که برای کنترل بیماری و پرورش انتخابی محصول سیب صورت گرفت، ژنوم این میوه رمزگشایی شد.
در سال ۲۰۱۸، حدود ۸۶ میلیون تن سیب در سراسر جهان به عمل آمد؛ که تقریباً ۴۵٪ از این مقدار را چین تولید کرده بود. [ ۳] ایالات متحده با بیش از ۶٪ تولید دنیا دومین تولیدکنندهٔ مهم بوده است. ترکیه جایگاه سوم و ایتالیا، هندوستان و لهستان مقام های بعدی را داشته اند. سیب معمولاً به صورت خام مصرف می شود، اما در بسیاری از غذاها ( بویژه دسرها ) و نوشیدنی ها هم استفاده می گردد. در میان عوام آثار مثبت بسیاری به سیب نسبت داده می شود. با این حال پروتئین های متفاوت موجود در سیب دو نوع آلرژی را سبب می شوند.
سیب درخت برگریزی است که معمولاً ارتفاعش در درخت های کاشته شده از ۱٫۸ تا ۴٫۶ متر و در درخت های خودرو تا ۱۲ متر می رسد. [ ۴] هنگام کشت، اندازه و شکل و تراکم شاخه ها با انتخاب ساقه زیرزمینی و روش برش آن تعیین می شود. برگ ها متناوب به رنگ سبز تیره و شکل تخم مرغی ساده با حاشیه های دندانه دار بوده و از سطح زیرین اندکی کرک دار هستند. [ ۵]

سیب (سرده). سیب، سیب جنگلی ( نام علمی: Malus ) نام یک سرده از زیرخانواده مالوئیده است.

سیب (شهر). شهر سیب یکی از شهرهای بخش مرکزی شهرستان سیب و سوران در استان سیستان و بلوچستان ایران است.
سیب در تاریخ ۱۳ تیر ۱۴۰۰ به شهر ارتقا یاقت. قدمت شهر سیب به اواسط دوره صفویه برمی گردد. این منطقه به استناد آثار تاریخی و باستانی فراوانی که وجود دارند بعنوان یکی از کهن ترین مناطق زیستی محسوب میشود. آثار باستانی این شهر نظیر قبرستان قدیمی سیب ، میل مارو، پیر کهور و کله برزاد به قبل از اسلام برمیگردد. قلعه خشتی و گلی شهر سیب با ارتفاع 30 متر بلند ترین بنای خشتی و گلی ایران و جهان میباشد. [ ۱]
جاذبه های گردشگری شهر سیب:
• قلعه سیب ( در زبان بلوچی کَلاه سِب ) که از نظر ارتفاع رتبه دوم در ایران و از زیباترین بناهای خشتی گِلی کشور میباشد و همچنان تماما پایدار و محکم پابرجا میباشد.
• تپه های باستانی پیرکهور، پیرمونتان، پیرکیسیری و پیر گیابان و قلعه برزاد
• درخت سرو سول واقع در منطقه سولان که افتاده است و نهال جوان پابرجا ولی بدلیل بی آبی خشک و بی رمق میباشد «درخت هزارساله»
• قبرستان قدیمی سیب
• قبرستان میل مارو
• گنبد روبروی قلعه
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این مکان ۳٬۸۷۹ نفر ( ۱٬۰۵۸خانوار ) بوده است. [ ۲]

سیب (نماد). سیب در بسیاری از سنت های مذهبی و اغلب به عنوان میوه ممنوع یا اسرارآمیز ظاهر می شود. یکی از مشکلات شناختن سیب در مذهب، اسطوره شناسی و فولکلور این است که تا اواخر قرن هفدهم، کلمه سیب به عنوان یک کلمه عام برای تمام میوه ها و حتی میوه هایی مثل گردو ( مغزدانه ها ) به جز بری ها استفاده می شد. [ ۱]
این عبارت گسترش یافته بود و حتی به گال هم گفته می شد، چون فکر می کردند منشأ آن سیب است ( به oak apple نگاه کنید ) . برای مثال، زمانی که گوجه فرنگی به اروپا معرفی شد، نام آن را «love apples» گذاشتند. در یک کار قدیمی انگلیسی خیار eorþæppla ( به لاتین: earth - apples ) نامیده شده است، همانند زبان فرانسوی، هلندی، عبری، فارسی و آلمانی سوئیسی، کلمه potatoes همانند انگلیسی به معنی «سیب - زمینی» است. در بعضی از زبان ها پرتقال «سیب طلایی ( golden apples ) » یا «سیب چینی ( Chinese apples ) » نامیده می شود. تاتوره هم «سیب خاردار ( thorn - apple ) » نامیده می شود.
علمای مردم گیاه شناسی و «قارچ شناسی قومی» مثل: ر. گوردن واسن، کارل راک، و کلارک هاینریش نوشته اند سیب اسطوره ای جانشین نمادی قارچ مگس یا قارچ ( فلای آگریک ) است. انجمن با دانش اشاره ای به عبارت های مکاشفه آمیز به کار رفته توسط تعدادی از شمن ها و استفاده کنندگان از قارچ های توهم زا است. [ ۲] [ ۳] [ ۴] گاه گاهی هنرمندان از سیب؛ همانند دیگر نمادهای مذهبی یا برای تأثیر طعنه آمیز یا به عنوان عنصر اساسی کلمات نمادین، استفاده خواهند کرد؛ بنابراین، هنر دنیوی از سیب به خوبی به عنوان نماد عشق و تمایلات جنسی استفاده کرده است. اغلب خصوصیتی وابسته به ونوس است که با سیبی در دست نشان داده می شود.
گرچه میوه ممنوع در کتاب سفر پیدایش مشخص نشده است ( اثرات جانبی فاویسم در سرود ۷ کتاب طلب بخشش توصیف شده است ) [ ۵] ، سنتهای مشهور مسیحی عقیده دارند که آدم و حوا از درخت ممنوع در بهشت عدن یک سیب خوردند. این مطلب شاید نتیجه تأثیر نقاشان رنسانس باشد که عناصر اساطیر یونانی را به صحنه ای براساس انجیل اضافه کردند؛ بنابراین میوه نامشخص عدن تحت تأثیر داستان سیبهای طلایی باغ هسپریدس سیب در نظر گرفته شد. در نتیجه سیب نماد دانش، ابدیت، وسوسه، سقوط انسان و گناه شد.
کلمه «μήλον» ( خربزه ) در زبان یونانی قدیم - که الان یک کلمه قرضی در زبان انگلیسی به معنی خربزه یا هندوانه است - در زمان هومر معنی سیب، میوه گوشتالو نمی داد بلکه به معنی گوسفند یا بز بود. [ ۶] در زبان لاتین کلمات معادل سیب ( mālum ) و بد ( malum ) تقریباً یکسان هستند. این مطلب هم هنگام ترجمه از نسخه لاتین قدیمی کتاب مقدس بر روی تعبیر سیب به عنوان میوه ممنوع گفته شده در انجیل تأثیر گذاشت. حنجره در گلوی انسان سیبک گلو نامیده شد به خاطر داستان عامیانه ای که می گفت برآمدگی گلو به خاطر این است که میوه ممنوع در گلوی آدم گیر کرده است. سیب به عنوان نماد وسوسه جنسی گاهی احتمالاً به روش طعنه آمیز، برای رابطه جنسی بین مردان استفاده می شود.

سیب (apple)
میوه ای از چندین گونۀ متعلق به درخت سیب. چندصد نوع سیب زراعی در سراسر دنیا کاشته می شوند که به سیب های خوراکی، آشپزی، و سیب های مخصوص آب گیری تقسیم می شوند. همۀ این انواع از سیب وحشی مشتق شده اند. (جنس درخت سیب Malus، تیرۀ گل سرخیان). درخت سیب در کشورهای معتدل دارای اقلیم سرد و باران فراوان زمستانی بهتر رشد می کند. نوع مرغوب آن را به پایه های مقاوم پیوند می زنند. درخت را شش الی هشت سال قبل از آن که محصول مناسب تولید کند، می کارند. برای میوه دهی در بهار، درخت نیاز به گذراندن دورۀ خفتگی زمستانی دارد. لازم است زمانی که گل ها و میوه ها جوان اند از سرمازدگی محافظت شود. هرس کردن آن برای تولید شاخه های محکم ضروری است و برای محفاظت از میوه در برابر آفت ها و تحریک نمو میوه ها از سم پاشی استفاده می کنند. از هزاران سال قبل، سیب گیاه مغذی مهم اروپا و آسیا بوده است. اروپا و امریکای شمالی تولیدکنندگان اصلی سیب اند، اما سیب های گوناگونی در استرالیا، نیوزیلند، افریقای جنوبی، و برخی قسمت های آسیا نیز تولید می شود. باغ های میوۀ پیشرفتۀ تجاری دارای تعداد کمی گونه، ازجمله درختانی کوتاه رشد به ارتفاع دو مترند که آن ها را برای تسهیل و تسریع جمع آوری ماشینی به فاصلۀ یک متری می کارند. در ۱۹۸۹، صنایع تولید سیب ایالات متحده اعلام کرد که استفاده از دامینوزید را ادامه نمی دهد. مشخص شد این مادۀ شیمیایی، که قبلاً برای رسیدن و ترد شدن میوه های سیب به کار می رفت، موجب سرطان می شود. پانزده درصد از سیب هایی که در ایالات متحده تولید می شدند، محتوی این ماده بوده اند.