عبدالمحمد ایتی

[ویکی فقه] عبدالمحمد آیتی. عبدالمحمد آیتی در سال ۱۳۰۵ در بروجرد به دنیا آمد. وی لیسانس علوم تربیتی را از دانشکده معقول و منقول دریافت کرد و ترجمه قرآن کریم وی یکی از اثرات مهم ایشان می باشد.
اینجانب عبد المحمد آیتی در سال ۱۳۰۵ ش در بروجرد متولد شده ام. درس خواندنم را از مکتبخانه شروع کردم و سپس به مدرسه رفتم. پس از پایان دبستان در مهر ماه سال ۱۳۲۰ وارد دبیرستان شدم. تا کلاس سوم دبیرستان خواندم ولی هوای دروس طلبگی در سرم افتاد. در مهر ماه سال ۱۳۲۳ به مدرسه آقا یا مدرسه نوربخش بروجرد رفتم. در مهر ماه سال ۱۳۲۴ در قم بودم. در مهر ماه سال ۱۳۲۵ از قم عازم تهران شدم و با گرفتن تصدیق مدرسی که آن وقت معادل دیپلم بود در کنکور دانشکده معقول و منقول شرکت کردم و قبول شدم. در خرداد سال ۱۳۲۸ به اخذ درجه لیسانس نائل آمدم و چون دوره علوم تربیتی و روانشناسی را هم دیده بودم برای تدریس در دبیرستان ها به استخدام وزارت فرهنگ (آموزش و پرورش) در آمدم و در مهرماه سال ۱۳۲۸ به دبیری دبیرستان های بابل منصوب شدم. دو سال در بابل تدریس کردم و به خرم آباد لرستان منتقل شدم. در مهر ماه سال ۱۳۳۰ از خرم آباد به تهران منتقل شدم ولی چون پنج سال تعهد دبیری داشتم پس از چند سال که در تهران بودم مرا به ساوه فرستادند. دیگر نتوانستم شاید هم نمی خواستم به تهران بازگردم. ده سال در ساوه و دو سال در گرمسار تدریس کردم. در مهر ماه سال ۱۳۴۸ به پیشنهاد مرکز انتشارات آموزشی به تهرانم آوردند و در آن مرکز به کار مشغول شدم. ده سال سر دبیر ماهنامه آموزش و پرورش بودم تا در سال ۱۳۵۹ به افتخار بازنشستگی نایل شدم. مدت تدریسم از سی سال هم گذشته بود.
آثار علمی
پیش از آنکه بازنشسته شوم کتاب های باتلاق، کشتی شکسته، کالسکه زرین، تحریر تاریخ وصاف و ترجمه تقویم البلدان را منتشر کرده بودم. در دوره بازنشستگی تاریخ ابن خلدون (العبر) را در شش جلد ترجمه کردم و کتاب های دیگر را چون تاریخ دولت اسلامی در اندلس در ۵ جلد و تاریخ ادبیات زبان عربی و تاریخ فلسفه در جهان اسلام و درباره فلسفه اسلامی را ترجمه کردم سپس به نظامی پرداختم و هر پنج کتاب: خسرو و شیرین، لیلی و مجنون، مخزن الاسرار، هفت پیکر و اسکندرنامه را گزیده و شرح کردم. ترجمه غزل های ابو نواس، ترجمه الغارات، ترجمه علویات سبع، نوشتن شکوه قصیده و شکوه سعدی در غزل و گنجور پنج گنج و پیر نیشابور هم از دیگر آثار حقیر است. ترجمه قرآن مجید و صحیفه سجادیه و نهج البلاغه بر تارک آثار بنده می درخشند. همچنین است ترجمه کتاب حجاز در صدر اسلام. ترجمه قرآن مجید را در سال ۱۳۵۶ آغاز کردم و پس از سه سال به پایان بردم. به خیال خودم می خواستم ترجمه ای روان و امروزی، ترجمه ای که در عین صحت و فصاحت و بلاغت و در عین زیبایی عبارات خواندنش برای همگان آسان باشد به وجود آورم. حالا تا چه حد موفق شده ام، جنابعالی بهتر از هر کس می دانید که هم قرآن پژوهید و هم نویسنده. ترجمه هایی را که تا آن روز منتشر شده بودند، چون ترجمه مرحوم الهی قمشه ای و ترجمه مرحوم پاینده و مرحوم رهنما را خواندم و فراز و فرود و حسن و عیب هر کدام را در نظر گرفتم. می خواستم چیزی به وجود آورم که از حسن های همه آنها بهره مند و از عیب های آنها (اگر داشته باشند) مبرا باشد. چه می شود کرد ان الانسان خلق هلوعا. در هنگام ترجمه از تفاسیر غافل نبوده ام. همواره به تفسیر ابو الفتوح، کشف الاسرار، مجمع البیان، ترجمه تفسیر طبری، کشاف و تفسیر کبیر امام فخر مراجعه می کردم. در تجدید نظر چاپ بعد در تفسیر المیزان و تفسیر نمونه هم نگریسته ام. بر ترجمه بنده چند تن از افاضل از جمله خود جنابعالی نقدهایی نوشته اند. از همه سپاسگزارم. از آن ایرادها هر کدام را که وارد بوده پس از مراجعه به تفاسیر در چاپ های بعد اعمال کرده ام و خواهم کرد.
عناوین مرتبط
تحریر تاریخ وصاف (کتاب)
منبع
...

[ویکی شیعه] عبدالمحمد آیتی. عبدالمحمد آیتی (۱۳۰۵- ۱۳۹۲ش)، مترجم قرآن، ادیب، مصحح، پژوهشگر، مترجم و چهرۀ ماندگار است. ترجمۀ قرآن و نهج البلاغه او با استقبال فارسی زبانان مواجه شده است. او آثار متعددی را از زبان های مختلف خصوصا زبان عربی به فارسی ترجمه نموده که از مشهورترین آن ها می توان به مجموعۀ ۵ جلدی تاریخ ابن خلدون و نیز معلقات سبع اشاره کرد. آیتی عضو پیوستۀ فرهنگستان زبان بود. او همچنین ترجمه ای از صحیفه سجادیه نیز در اختیار جامعه فارسی زبان قرار داد.
عبدالمحمد آیتی، فرزند صادق در اردیبهشت ۱۳۰۵ش در بروجرد به دنیا آمد. او درشش سالگی به مکتب رفت و به آموختن الفبا و خواندن کتاب های ادبی پرداخت. او در مهر ۱۳۱۴ش به مدارس رسمی پا گذاشت و دوران شش سالۀ ابتدایی را در دبیرستان های اعتضاد، فاطمیه، ناموس و پانزده بهمن بروجرد به پایان رساند.
آیتی با اصرار، رضایت پدرش را که مخالف تحصیل او بود و متمایل بود که به کار آزاد بپردازد جلب نمود و دورۀ اول متوسطه را به مدت سه سال در دبیرستان بروجرد طی کرد.