عبدالرحمن بن محمد جزیری

[ویکی فقه] جَزیری ، عبدالرحمان بن محمد، فقیه و عالم مصری است.
وی در ۱۲۹۹ در جزیره شَنْدَویل ، از توابع استان سَوْهاج مصر علیا ، به دنیا آمد.بعدها به قاهره رفت و از ۱۳۱۳ تا ۱۳۲۶ در دانشگاه الازهر به تحصیل و تدریس پرداخت .در ۱۳۳۰، وزارت اوقاف مصر او را ناظر و سپس سرناظر مساجد کرد و مسئولیت نظارت بر ائمه جماعات و خطیبان مساجد برعهده اش گذاشته شد. در آن زمان خطابه های دینی ، مقبول مردم نبود و آنان غالباً از نحوه القای مطالب و محدود شدن مباحث به موضوعاتی چون تحریم ربا و شرب خمر و نهی از سرقت ، شکایت داشتند.جزیری با ارشاد خطبا توانست محتوای خطابه ها را در جهت مسائل جاری در زندگی مردم ، هدایت نماید.وی ، پس از بازنشستگی ، در دانشکده اصول دینِ جامع الازهر به تدریس پرداخت . همچنین ، عضو هیئت «کبارالعلماء» شد.
وفات
جزیری در ۱۳۶۰ در شهر حُلوان مصر وفات یافت .
اثر معروف جَزیری
اثر علمی معروف او، کتاب الفقه علی المذاهب الاربعة است که در پنج جلد به چاپ رسیده است .به توصیه ملک فؤاد اول ، پادشاه مصر، وزارت اوقاف گروهی از علمای مذاهب چهارگانه در جامع الازهر را مأمور تدوین اثری در باره آرای فقهی مذاهب چهارگانه اهل سنّت کرد که جزیری نیز یکی از آنان بود.جلد اول کتاب را این گروه تدوین کرد، اما بقیه مجلدات را جزیری به تنهایی نوشت .
← هدف از تالیف
...