[ویکی فقه] به استناد آیه ۴۴ سوره اسراء و روایات یاد شده، تمام حیوانات، بلکه مخلوقات، دارای نطق و کلام هستند و تسبیح گوی پروردگار متعال می باشند که کلامشان برای انبیا و امامان مفهوم است.
روایات بسیاری وارد شده است که امامان (علیهم السلام)، مانند پیامبران نه تنها به زبان تمام اهل عالم آشنا و قادر به تکلم آن بودند، بلکه حتی به زبان حیوانات از جمله پرندگان نیز آشنایی داشته و آن را می فهمیدند.
← حدیثی از امام سجاد و امام صادق
روایت می گوید: «در ایام کودکی امام حسین (علیه السلام) از آن حضرت، درباره صدای حیوانات سؤال شد، امام (علیه السلام) در پاسخ فرمود:«کرکس» می گوید: ای فرزند آدم! هرگونه که می خواهی زندگی کن؛ ولی بدان که عاقبت مرگ است.«باز» می گوید: ای دانا به امور پنهان و ای رفع کننده بلاها! «طاووس» می گوید: خدایا! به خود ظلم کردم و به زیبایی ام مغرور شدم؛ پس مرا ببخش.«خارپشت» می گوید: خداوند بر عرش خود قرار گرفته است.«خروس» می گوید: هر کس خدا را شناخت او را فراموش نمی کند.«مرغ» می گوید: ای خدایی که بر حقی، تو بر حقی و سخن تو حق است.«قرقی» می گوید: به خدا و روز قیامت، ایمان دارم.«لاشخور» می گوید: به خدا توکل کن که او روزی می دهد.«عقاب» می گوید: هرکس از خدا اطاعت کند، سختی نمی بیند.«شاهین» می گوید: خداوند، پاک، منزه و حق است، چه حقی!«جغد» می گوید: انس در دوری نمودن از مردم است.«کلاغ» می گوید: ای روزی دهنده! روزی حلال برسان.«دُرنا» می گوید: خدایا! مرا از شر دشمنانم حفظ کن.«لک لک» می گوید: هر کس از مردم فاصله بگیرد، راحت تر است.«اردک» می گوید: آمرزش تو را خواهانم ای خدا!.«هدهد» می گوید: چه قدر شقی و بدبخت است کسی که گناه می کند.«قمری» می گوید: ای دانای به اسرار و پنهان ها، ای خدا!.«کبوتر» می گوید: تویی خدا و غیر از تو خدایی نیست. «زاغ» می گوید: منزه است کسی که بر او چیزی مخفی نیست.«طوطی» می گوید: یاد خدا باعث مغفرت گناهان است.«گنجشک» می گوید: طلب آمرزش می کنم از گناهانی که خدا را به خشم آورد.«بلبل» می گوید: لا إِلهَ إِلَّا الله حقّا حقّا. «کبک» می گوید: قیامت نزدیک است.«بلدرچین» می گوید: ای فرزند آدم! چه چیز تو را از مرگ غافل کرده است.«مرغ شکاری» می گوید: لا إِلهَ إِلَّا الله مُحَمَّدٌ رَسُولُ الله و آله خیرة الله.«فاخته» (نوعی کبوتر، قمری)می گوید: یا واحد یا احد یا فرد یا صمد.«دارکوب» می گوید: خدای من! مرا از آتش نجات بده.«چکاوک» می گوید: خدایا! گناهان مؤمنان را ببخش.«کبوتر صحرایی» می گوید: خدایا! اگر مرا نبخشی، بدبخت می شوم. «مرغ عشق» می گوید: لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللهِ (العلیّ ) العظیم.«شتر مرغ» می گوید: معبودی به غیر از خدا نیست.«پرستو» هنگام صدا کردن، سوره حمد را می خواند و می گوید: ای قبول کننده توبه کنندگان! ای خدا! حمد و ثنا برای تو است».
← تفسیر صدای غیر پرندگان از حیوانات
بنابراین به استناد آیه مذکور و روایات یاد شده، تمام حیوانات، بلکه مخلوقات، دارای نطق و کلام هستند و تسبیح گوی پروردگار متعال می باشند که کلامشان برای انبیا و امامان مفهوم است.
روایات بسیاری وارد شده است که امامان (علیهم السلام)، مانند پیامبران نه تنها به زبان تمام اهل عالم آشنا و قادر به تکلم آن بودند، بلکه حتی به زبان حیوانات از جمله پرندگان نیز آشنایی داشته و آن را می فهمیدند.
← حدیثی از امام سجاد و امام صادق
روایت می گوید: «در ایام کودکی امام حسین (علیه السلام) از آن حضرت، درباره صدای حیوانات سؤال شد، امام (علیه السلام) در پاسخ فرمود:«کرکس» می گوید: ای فرزند آدم! هرگونه که می خواهی زندگی کن؛ ولی بدان که عاقبت مرگ است.«باز» می گوید: ای دانا به امور پنهان و ای رفع کننده بلاها! «طاووس» می گوید: خدایا! به خود ظلم کردم و به زیبایی ام مغرور شدم؛ پس مرا ببخش.«خارپشت» می گوید: خداوند بر عرش خود قرار گرفته است.«خروس» می گوید: هر کس خدا را شناخت او را فراموش نمی کند.«مرغ» می گوید: ای خدایی که بر حقی، تو بر حقی و سخن تو حق است.«قرقی» می گوید: به خدا و روز قیامت، ایمان دارم.«لاشخور» می گوید: به خدا توکل کن که او روزی می دهد.«عقاب» می گوید: هرکس از خدا اطاعت کند، سختی نمی بیند.«شاهین» می گوید: خداوند، پاک، منزه و حق است، چه حقی!«جغد» می گوید: انس در دوری نمودن از مردم است.«کلاغ» می گوید: ای روزی دهنده! روزی حلال برسان.«دُرنا» می گوید: خدایا! مرا از شر دشمنانم حفظ کن.«لک لک» می گوید: هر کس از مردم فاصله بگیرد، راحت تر است.«اردک» می گوید: آمرزش تو را خواهانم ای خدا!.«هدهد» می گوید: چه قدر شقی و بدبخت است کسی که گناه می کند.«قمری» می گوید: ای دانای به اسرار و پنهان ها، ای خدا!.«کبوتر» می گوید: تویی خدا و غیر از تو خدایی نیست. «زاغ» می گوید: منزه است کسی که بر او چیزی مخفی نیست.«طوطی» می گوید: یاد خدا باعث مغفرت گناهان است.«گنجشک» می گوید: طلب آمرزش می کنم از گناهانی که خدا را به خشم آورد.«بلبل» می گوید: لا إِلهَ إِلَّا الله حقّا حقّا. «کبک» می گوید: قیامت نزدیک است.«بلدرچین» می گوید: ای فرزند آدم! چه چیز تو را از مرگ غافل کرده است.«مرغ شکاری» می گوید: لا إِلهَ إِلَّا الله مُحَمَّدٌ رَسُولُ الله و آله خیرة الله.«فاخته» (نوعی کبوتر، قمری)می گوید: یا واحد یا احد یا فرد یا صمد.«دارکوب» می گوید: خدای من! مرا از آتش نجات بده.«چکاوک» می گوید: خدایا! گناهان مؤمنان را ببخش.«کبوتر صحرایی» می گوید: خدایا! اگر مرا نبخشی، بدبخت می شوم. «مرغ عشق» می گوید: لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللهِ (العلیّ ) العظیم.«شتر مرغ» می گوید: معبودی به غیر از خدا نیست.«پرستو» هنگام صدا کردن، سوره حمد را می خواند و می گوید: ای قبول کننده توبه کنندگان! ای خدا! حمد و ثنا برای تو است».
← تفسیر صدای غیر پرندگان از حیوانات
بنابراین به استناد آیه مذکور و روایات یاد شده، تمام حیوانات، بلکه مخلوقات، دارای نطق و کلام هستند و تسبیح گوی پروردگار متعال می باشند که کلامشان برای انبیا و امامان مفهوم است.
wikifeqh: صدای_پرندگان