شهادت اخروی

[ویکی فقه] در دادگاه عدالت الهی شاهدانی هستند که بر اعمال انسانها گواهی می دهند و داوری عادلانه الهی با استناد به شهادت این شهود انجام می پذیرد.
گواهی اخروی تفاوتی بنیادین با شهادت شهود در دنیا دارد و دارای ویژگی هایی است، از جمله:الف) شاهدان اعمال در روز قیامت ، باید اعمال را در ظرف تحقق آن یعنی دنیا ملاحظه کرده باشند. اگر شاهد الف صرفاً به استناد گفته ب بر عمل شخص ج شهادت دهد، هر چند ب بر حق باشد، شهادت او کامل نیست؛ زیرا الف بر گفته ب شاهد است نه بر عمل ج.ب)شاهدان روز قیامت، هم بر ظاهر عمل شهادت می دهند و هم بر باطن آن، زیرا شاهد کامل شاهدی است که از پوسته ظاهر بگذرد و به درون عمل نفوذ کند. بر ظاهر هیچ عملی نمی توان حکم قطعی و کامل کرد. ممیز واقعی بسیاری از اعمال، ظاهر آنها نیست بلکه انگیزه و نیتی است که عمل بر پایه آن انجام شده است.ج) شاهدان اعمال باید از هر گونه خطا در مقام تحمل اعمال و سپس گواهی به آن مصون باشند، تا شهادت آنها کاملا درست و واقعی باشد.
شاهدان روز قیامت
شاهدان روز قیامت در یک تقسیم بندی به شهود بیرونی و درونی تقسیم می شوند؛ شهود بیرونی که بیرون از وجود خود انسانند، عبارتند از: خداوند متعال، پیامبران ، اولیای الهی، فرشتگان الهی، نامه اعمال ، زمین و زمان و شهود درونی که در وجود خود انسان هستند، اعضا و جوارح انسانند.البته شاهد دیگری بر اعمال انسان وجود دارد که از سنخ دو قسم مذکور نیست و آن تجسم یافتن حقیقت اعمال انسان است. که در ادامه توضیح هر کدام بیان می شود:
← خداوند متعال
با توجه با اینکه آخرت ، سرای کنار رفتن همه حجاب ها و ظهور همه حقایقی است که در دنیا مکنون بوده است، اشراف و آگاهی شهود در دنیا، نیز دارای حقیقتی است که این حقیقت در آخرت نمایان می گردد و در قالب شهادت اخروی تجلی می یابد.
فلسفه شهادت اخروی
...