داوری (آلبوم آناتما). داوری ( به انگلیسی: Judgement ) نام یک
آلبوم استودیویی از گروه موسیقی
راک بریتانیایی،
آناتمااست که در ۲۱ ژوئن ۱۹۹۹ عرضه شد. این آلبوم اولین آلبومی بود که گروه از وجود دانک پترسون استفاده نکرد، دانک کسی بود که در دو آلبوم قبل نقش تاثیر گذاری در نوشتن آهنگ ها ایفا کرده بود. از این آلبوم به بعد گیتاریست گروه
دنییل کاوانا نقش خود را به عنوان
آهنگساز ایفا کرد و اکثر آهنگ های گروه توسط وی نوشته شده است. متن صفحه. [ ۱]
• "Deep" ( دنییل کاوانا, دِیو پایبیوس,
وینسنت کاوانا ) – 4:53
• "Pitiless" ( دنییل، وینسنت کاوانا، پایبیوس، جان داگلاس ) – ۳:۱۱
• "Forgotten Hopes" ( دنییل ) – 3:50
• "Destiny Is Dead" ( دنیل، پایبیوس ) – 1:47
• "Make It Right" ( داگلاس ) – 4:19
• "One Last Goodbye" ( دنییل ) – 5:24
• "Parisienne Moonlight" ( دنییل ) – 2:09
• "Judgement" ( دنییل، داگلاس، وینسنت ) – 4:20
• "Don't Look Too Far" ( داگلاس ) – 4:57
• "Emotional Winter" ( دنییل، وینسنت ) – 5:54
• "Wings of God" ( داگلاس ) – 6:29
• "Anyone, Anywhere" ( دنییل، پایبیوس ) – 4:51
• "2000 & Gone" ( دنییل، پایبیوس ) – 4:51
• "Transacoustic" — 3:49 ( آهنگی به عنوان جایزه )
آهنگ "One Last Goodbye" به مادر برادران کاوانا تقدیم شده است که در سال ۱۹۹۸ از دنیا رفت. این آلبوم در مکان ۱۵۱ آلبوم های سال ۱۹۹۹ بریتانیا قرار گرفت.
داوری (حقوق). داوَری روشی برای
حل اختلاف است که در آن طرفین به جای رجوع به نهاد قضائی، اختلاف خود را به یک یا چند داور مورد اعتماد ارجاع می دهند. آن ها می توانند داوران را خود تعیین کرده یا تعیین آن را به شخص دیگری یا به دادگاه بسپارند. رجوع به داوری ممکن است در هنگام تنظیم
قرارداد ( به صورت
شرط داوری ) پیش بینی شود یا پس از پیدایش اختلاف تصمیم به استفاده از آن گرفته شود.
مهمترین دلایل استفاده از داوری یکی اینست که داوران برخلاف مراجع قضایی مکلف به رعایت قوانین و تشریفاتِ زمان بر
آیین دادرسی نیستند و در نتیجه سرعت رسیدگی به دعوا بسیار بالاتر رفته و معمولاً هزینه بسیار کمتری نیز خواهد داشت. گاهی هم اعتماد نداشتن به
بی طرفی دادگاه ها - به ویژه در
اختلافات بین المللی - افراد را به استفاده از داوری ترغیب می کند.
داوری به ویژه در
قراردادهای بین المللی تجاری بسیار مورد استفاده است. در
حقوق داخلی هم داوری استفاده فراوانی دارد و همه افراد می توانند مأموریت رسیدگی به اختلاف خود را به شخص یا اشخاصی واگذار کنند که با توجه به شهرت به درستکاری و امانتداری و احاطه به جنبه های تخصصی مورد اعتماد آن ها هستند. [ ۱]
رای داور مثل رای دادگاه قطعی و لازم الاجراست و البته راه های محدودی برای اعتراض و درخواست ابطال آن هم در قوانین پیش بینی می شود. ضمناً آرای داوری معمولاً تک مرحله ای هستند برخلاف مراجع قضایی که در بسیاری از موارد دو یا چند مرحله رسیدگی ( دادگاه بدوی، دادگاه تجدید نظر، دیوان عالی و … ) برای آن ها در نظر گرفته می شود.
همه اختلافات قابل ارجاع به داوری نیستند. اینکه چه نوع اختلافاتی را می توان از طریق داوری حل کرد و چه نوع اختلافاتی منحصراً باید در دادگاه رسیدگی شود در قوانین هر کشور تعیین می شود. در اکثر نظام های حقوقی اختلافات مربوط به اعتبار یا بطلان ازدواج، مسائل مربوط به اهلیت، ارث، فرزندخواندگی، حقوق رقابت، ورشکستگی، حقوق کار، تأمین اجتماعی، حقوق مصرف کننده، اوراق بهادار و اختلافات کیفری از موارد غیرقابل داوری شناخته می شوند. [ ۲]
تفاوت داوری با
میانجی گری در این است که میانجی فقط مذاکرات بین دو طرف را تسهیل کرده و پیشنهادهایی برای حل اختلاف به ایشان می دهد اما اختیار صدور رای و حل اختلاف را ندارد.
مقررات داوری در حقوق ایران در باب هفتم قانون آیین دادرسی مدنی از ماده ۴۵۴ تا ۵۰۱ پیش بینی شده است.
