شفقت

شفقت به معنای مهربانی، رحمت، رأفت و عطوفت است. [ ۱] در روان شناسی شفقت به معنای توجه به رنج و تلاش برای کاهش آن است. رنج ممکن است در درون خود فرد و یا در سایر اعضای جامعه وجود داشته باشد. افرادی که دارای شفقت هستند به جای قضاوت کردن های ارزشی، به رنج توجه می کنند و برای برطرف کردن آن قدم برمی دارند. می توان چنین تصور کرد که در شفقت، نگاه انتقادگر و قضاوت وجود ندارد.
شفقت یا کرونا ( Karuṇā؛ سانسکریت: करुणा ) رحمت و اشتیاق معنوی ترجمه می شود. و یک مفهوم معنوی در ادیان هندی هندوئیسم، بودیسم، سیک و جینیسم است.
در بودیسم ترواده، ( شفقت ) یکی از چهار فضیلت است که همراه با مهربانی ( پالی: mettā ) ، همدردی ( Muditā ) و متانت ( Upekṣā ) است. [ ۲] در متون دینی پالی، گوتاما بودا پرورش این چهار حالت ذهنی از فضیلت را به خانواده ها و بهکشوها توصیه می کند. [ ۳] وقتی کسی این چهار حالت را داشته باشد، به کرونا رسیده است.
ذهن سالم و پاک، از عواقب ناشی از القائات ذهن بدخواه شیطانی جلوگیری می کند و به خوشبختی در قلمروهای زندگی می انجامد. [ ۴]