شرف الدین علی بافقی

[ویکی فقه] بافْقی، شرف الدّین علی، شاعر وادیب نیمه دوم قرن دهم می باشد.
در قصبه بافق به دنیا آمد و چون این قصبه بر سر راه یزد و کرمان است و آن را گاه از اعمال یزد و گاهی از اعمال کرمان به شمار آورده اند، برخی تذکره نویسان او را از شاعران یزد و برخی دیگر از شاعران کرمان دانسته اند.

مسافرتهای بافقی و شعرش برای شاه
در جوانی به شیراز سفر کرد و پس از تحصیل علم به هند رفت و از توجّه بزرگان آن جا برخوردار گشت، سپس به ایران بازگشت و به خدمت شاه طهماسب اوّل صفوی (۹۳۰ـ۹۸۴) درآمد و، از طرف او، مدتها به کلانتری بافق اشتغال داشت.
در واقعه قتل بایزید، پسر سلطان سلیمان قانونی (حک: ۹۲۶ـ۹۷۴)، نیز با سرودن یک رباعی شاه او را اکرام کرد.

استادی وحشی بافقی
بافقی از استادان وحشی بافقی و مرادی بافقی، برادر بزرگتر وحشی بافقی، و به گفته صبا و نفیسی از ندیمان سام میرزا، برادر شاه طهماسب، بود که به نامش رساله هایی در معمّا و حفظ الصّحّة و بحران تألیف کرده است.

وفات بافقی
...