سید مصلح الدین مهدوی

[ویکی فقه] «سید مصلح الدین مهدوی» فرزند سید محمد تقی، ملقب به سید شهاب الدین، نحوی اصفهانی از علمای پرهیزگار و ادیبی برجسته بود. مادرش دختر علامه فقید آخوند ملا محمدحسین کرمانی از مدرسان و ائمه جماعت و صاحب مسند قضا بود.
مصلح الدین در بامداد ۱۵ محرم الحرام سال ۱۳۳۴ ق، در یکی از محلات قدیمی اصفهان به نام بیدآباد، در خاندانی بزرگوار و اهل علم، به دنیا آمد. وی در شش سالگی پدر را از دست داد و تحت سرپرستی مادر و برادرانش که همه اهل علم بودند، تربیت یافت. دوره ابتدایی را در مدارس جدید اقدسیه و گلبهار گذراند.هم زمان با تحصیل علوم جدید، شوق یادگیری علوم اسلامی وی را به مدارس علمیه کشانید. صرف و نحو، معانی، بیان، فقه و اصول را فراگرفت و سیوطی، مغنی و مطول را نزد آقامیرزا محمد علی معلم حبیب آبادی، مؤلف کتاب گران سنگ مکارم الآثار، خواند. آشنایی با این مورخ و دانشمند او را به تاریخ و رجال علاقه مند ساخت و سال های بسیاری از عمر شریف خود را صرف تحقیق در این باره کرد.
اساتید
از دیگر اساتید او در آن دوران می توان از آیت الله میر سید حسن مدرسی، میر محمد صادقی، حاج میرزا محمد باقر امامی، حاج شیخ محمد علی کرمانی، شیخ محمدحسن قاضی عسکر ، کمال الدین خوانساری در اصفهان، شیخ محمدحسین فاضل تونی و آیت الله سید محمدکاظم عصار در تهران نام برد.
دوران تحصیل
وی بعدها به مدرسه سعدی، که در آن وقت زیر نظر مرحوم محمد تقی خان صدری اداره می شد، رفت. ناظم این مدرسه مرحوم سید علی خان نوربخشی آزاد از شعرا و محترمین اصفهان بود. این مدرسه معلمان بسیار عالی داشت مثل مرحوم ملا محمد هادی که از هم دوره ای ها و هم درسان آیت الله ارباب بود.مصلح الدین در خارج از دبیرستان هم در مدرسه صدر در خدمت بعضی از بزرگان تحصیلاتی کرد و در سال ۱۳۱۵ ش به دانشسرای علمی تهران رفت و از محضر اساتید کسب فیض نمود. او در سال ۱۳۱۶ ش به خدمت نظام رفت و افسر وظیفه شد و در پادگان اصفهان به خدمت مشغول گردید.
اجازه روایت
...