سیدرضی الدین ابوالقاسم علی بن موسی بن طاووس

[ویکی فقه] سید رضی الدین، علی بن موسی بن جعفر بن طاووس، از نوادگان امام حسن مجتبی و امام سجاد (علیهماالسلام) در روز ۱۵ محرم سال ۵۸۹ هجری در شهر حله به دنیا آمد.
در پانزدهم ۵۸۹ ق. تولد نوزادی خانه سعدالدین ابوابراهیم موسی بن جعفر را از شادی و نشاط آکنده ساخت. ابوابراهیم نوزاد نیمه محرم را به یاد نیای ارجمندش علی نامید.
عباس قمی، فیض العلام فی عمل الشهور و وقایع الایام، ص۱۵۸.
جد هفتم ایشان، محمد بن اسحاق، که به خاطر زیبایی و ملاحتش به طاووس مشهور شده بود از سادات بزرگوار مدینه محسوب می شد.پدر او، موسی بن جعفر نیز، از روات بزرگ حدیث است که روایات خود را در اوراقی نوشته بود و بعد از او فرزندش آن ها را جمع آوری نموده و با نام « فرقة الناظر و بهجة الخاطر مما رواه والدی موسی بن جعفر» آن را منتشر نمود.مادر او نیز دختر ورام بن ابی فراس، از بزرگان علمای امامیه بود. مادر پدرش نیز نوه شیخ طوسی می باشد و به همین خاطر سید گاهی می گوید: «جدی ورام بن ابی فراس» و گاهی می گوید: «جدی الشیخ الطوسی».
سید بن طاووس، کشف المحجة لثمرة المهجه، مقدمه سیدمحمدباقر شهیدی گلپایگانی، ص۲.
ابتدای تحصیلات سید بن طاووس در شهر حله بود که از محضر پدر و جد خود، ورام بن ابی فراس علوم مقدماتی را آموخت.هرچند همراهی ورام با علی بن موسی، که رضی الدین شهرت داشت، دیری نپایید ولی همین زمان کوتاه کافی بود تا علی وی را بشناسد و همواره به عنوان الگو ستایشش کند.البته ستاره حله تنها بدین استادان بسنده نکرد. شیخ نجیب الدین بن نما، سیدشمس الدین فخار بن معد الموسوی، سیدصفی الدین محمد بن معد الموسوی، شیخ تاج الدین الحسن الدربی، شیخ سدیدالدین سالم بن محفوظ بن عزیزة السوراوی، سید ابوحامد محیی الدین محمد بن عبدالدین زهرة الحلبی، شیخ نجیب الدین یحیی بن محمد السوراوی، شیخ ابوالسعادات اسعد بن عبدالقاهر اصفهانی، سیدکمال الدین حیدر بن محمد بن زید بن محمد بن عبدالله الحسینی و سید محب الدین محمد بن محمود مشهور به "ابن نجار بغدادی" از دیگر استادان وی شمرده می شدند.
سید بن طاووس، کشف المحجة لثمرة المهجه، مقدمه سیدمحمدباقر شهیدی گلپایگانی، ص۴.
...