[ویکی فقه] سید مصطفی کاشانی (متوفای ۱۳۳۷ق.) در شهر کاشان به دنیا آمد. وی یکی از علمای برجسته ایران است که به نجف هجرت کرد و جزء مراجع تقلید عراق و رهبر مسلمانان عراق در جنگ با استعمار انگلیس بود. وی سرانجام در کاظمین از دنیا رفت.
در حدود سال های ۱۲۶۰ یا ۱۲۶۶ قمری در خانواده دانش و سیادت ـ آیت الله سید حسین حسینی کاشانی ـ در شهر کاشان، کودکی دیده به جهان گشود که نام او را مصطفی برگزیدند و چون در کاشان ولادت یافت و دوره نوجوانی و جوانی خود را در آن جا سپری کرد، به کاشانی مشهور شد.
سید محسن، امین، اعیان الشیعة، ج۱۰، ص۱۲۷.
پدر بزرگوارش سید حسین کاشانی، در اوایل سده سیزدهم قمری در شهر تاریخی و مذهبی کاشان دیده به جهان گشود. دوره نوجوانی و جوانی خویش را نزد عالمان آن جا به تحصیل علوم دینی پرداخت. سپس برای تکمیل دانش خویش، راهی حوزه اصفهان شد که در آن زمان از رونق به سزایی برخوردار بود. سید حسین، به عنوان یک طلبه شیفته و شیدای علوم دینی، نزد استادان بزرگ آن حوزه شکوهمند، حضور یافت و از محضر آنان کسب فیض نمود.نام استادان او در اصفهان بدین قرار است:۱. حاج محمد ابراهیم کرباسی که از بزرگ ترین فقیهان آن دیار و از شاگردان برجسته و مشهور استاد بزرگ آیت الله وحید بهبهانی بود.۲. شیخ محمد حسین اصفهانی، مشهور به صاحب «فصول».سید حسین با پشتکار و رنج فراوان، به درجه اجتهاد نایل آمد و از استادان خود، گواهی اجتهاد گرفت. سید حسین برای فراگیری و دست یافتن به مبانی اصولی و فقهی دیگر فقیهان و اصولیون شیعی، به حوزه پرآوازه نجف هجرت کرد و در آن جا بیشتر در درس فقیه و اصولی معروف، سید ابراهیم قزوینی ـ مشهور به صاحب «ضوابط» ـ حضور یافت و به عنوان یک فقیه و اصولی برجسته، مورد توجه همگان قرار گرفت.وی برای خدمت بیشتر به اسلام و مسلمین و نشر و گسترش احکام حیات بخش اسلام، از نجف به ایران بازگشت، و در تهران ـ که در آن روزگار، مرکز حکومت قاجار بود ـ رحل اقامت افکند و سالیان درازی را در این شهر به تدریس علوم دینی و برپایی نماز جماعت، قضاوت و حل و فصل اختلافات مردم پرداخت و به شهادت تمام کسانی که او را از نزدیک دیده اند و با وی معاشرت داشته اند، در زمانی که به شغل خطیر قضاوت اشتغال داشت، هرگز دامن به دنیا و زرق و برق آن نیالود و از جاده شریعت و عدالت و تقوا، خارج نشد و با مناعت طبع و عزت نفس زیست و وسوسه دنیا طلبان او را تحت تاثیر قرار نداد.
اعتماد السلطنه، المآثر و الآثار، ص۱۶۰.
سید مصطفی کاشانی، بعد از این که چندین بهار از عمرش سپری شد، نزد پدر بزرگوارش به تحصیل مقدمات علوم اسلامی پرداخت. صرف، نحو، معانی، بیان و بخشی از کتاب های فقهی و اصولی را از پدر گران قدرش فرا گرفت.او از همان آغاز طلبگی، آن گونه که در راه به دست آوردن علوم دینی می کوشید، ضرورت پرداختن به مسائل معنوی را از نظر دور نمی داشت و بدین نکته آگاه بود که تحصیل دانش، باید همراه با کسب قدس و تقوا و سازندگی معنوی و الهی باشد. وی در این راستا، به موقعیت و جایگاه بلندی رسید و تا آخرین لحظات عمر، در این راه روشن گام نهاد.
سید محسن، امین، اعیان الشیعة، ج۱۰ ص۱۲۷.
...
در حدود سال های ۱۲۶۰ یا ۱۲۶۶ قمری در خانواده دانش و سیادت ـ آیت الله سید حسین حسینی کاشانی ـ در شهر کاشان، کودکی دیده به جهان گشود که نام او را مصطفی برگزیدند و چون در کاشان ولادت یافت و دوره نوجوانی و جوانی خود را در آن جا سپری کرد، به کاشانی مشهور شد.
سید محسن، امین، اعیان الشیعة، ج۱۰، ص۱۲۷.
پدر بزرگوارش سید حسین کاشانی، در اوایل سده سیزدهم قمری در شهر تاریخی و مذهبی کاشان دیده به جهان گشود. دوره نوجوانی و جوانی خویش را نزد عالمان آن جا به تحصیل علوم دینی پرداخت. سپس برای تکمیل دانش خویش، راهی حوزه اصفهان شد که در آن زمان از رونق به سزایی برخوردار بود. سید حسین، به عنوان یک طلبه شیفته و شیدای علوم دینی، نزد استادان بزرگ آن حوزه شکوهمند، حضور یافت و از محضر آنان کسب فیض نمود.نام استادان او در اصفهان بدین قرار است:۱. حاج محمد ابراهیم کرباسی که از بزرگ ترین فقیهان آن دیار و از شاگردان برجسته و مشهور استاد بزرگ آیت الله وحید بهبهانی بود.۲. شیخ محمد حسین اصفهانی، مشهور به صاحب «فصول».سید حسین با پشتکار و رنج فراوان، به درجه اجتهاد نایل آمد و از استادان خود، گواهی اجتهاد گرفت. سید حسین برای فراگیری و دست یافتن به مبانی اصولی و فقهی دیگر فقیهان و اصولیون شیعی، به حوزه پرآوازه نجف هجرت کرد و در آن جا بیشتر در درس فقیه و اصولی معروف، سید ابراهیم قزوینی ـ مشهور به صاحب «ضوابط» ـ حضور یافت و به عنوان یک فقیه و اصولی برجسته، مورد توجه همگان قرار گرفت.وی برای خدمت بیشتر به اسلام و مسلمین و نشر و گسترش احکام حیات بخش اسلام، از نجف به ایران بازگشت، و در تهران ـ که در آن روزگار، مرکز حکومت قاجار بود ـ رحل اقامت افکند و سالیان درازی را در این شهر به تدریس علوم دینی و برپایی نماز جماعت، قضاوت و حل و فصل اختلافات مردم پرداخت و به شهادت تمام کسانی که او را از نزدیک دیده اند و با وی معاشرت داشته اند، در زمانی که به شغل خطیر قضاوت اشتغال داشت، هرگز دامن به دنیا و زرق و برق آن نیالود و از جاده شریعت و عدالت و تقوا، خارج نشد و با مناعت طبع و عزت نفس زیست و وسوسه دنیا طلبان او را تحت تاثیر قرار نداد.
اعتماد السلطنه، المآثر و الآثار، ص۱۶۰.
سید مصطفی کاشانی، بعد از این که چندین بهار از عمرش سپری شد، نزد پدر بزرگوارش به تحصیل مقدمات علوم اسلامی پرداخت. صرف، نحو، معانی، بیان و بخشی از کتاب های فقهی و اصولی را از پدر گران قدرش فرا گرفت.او از همان آغاز طلبگی، آن گونه که در راه به دست آوردن علوم دینی می کوشید، ضرورت پرداختن به مسائل معنوی را از نظر دور نمی داشت و بدین نکته آگاه بود که تحصیل دانش، باید همراه با کسب قدس و تقوا و سازندگی معنوی و الهی باشد. وی در این راستا، به موقعیت و جایگاه بلندی رسید و تا آخرین لحظات عمر، در این راه روشن گام نهاد.
سید محسن، امین، اعیان الشیعة، ج۱۰ ص۱۲۷.
...
wikifeqh: آیت الله_سید_مصطفی_کاشانی
[ویکی اهل البیت] مرحوم حاج سید مصطفی کاشانی فرزند حجت کبری حاج سید حسین کاشانی رحمة الله علیه یکی از علما و مجاهدین بزرگ اوایل قرن چهاردهم هجری است. معظم له در سال 1260 در شهر کاشان متولد شد و پس از پیمودن تحصیلات مقدماتی در اوایل شباب عازم نجف اشرف گردید، و سالها از حوزه نجف برخوردار گردید. سپس عازم سامرا شد و از کرسی درس میرزای بزرگ چند سالی استفاده می نمود تا خود به مقام استادی و درجه اجتهاد رسید.
مرحوم کاشانی در فقه و اصول و رجال و حدیث و همچنین در ادبیات و فنون شعری مهارت یافت و در عتبات در ردیف اساتید علما قرار داشت. این آیت ربانی در دین خدا خیلی استوار و مقاوم و مجاهدی جان بر کف بود. در جنگ جهانی بین الملل اول علیه متفقین و اشغالگران سرزمینهای اسلامی کمر همت به میان بست و با تشویق و تحریص وی به اتفاق علما و آیاتی چند در پیشاپیش مردم عازم جبهه جنگ گردید که خوشبختانه پس از مدتی آتش جنگ رو به کاهش گذارد. نوشته اند در زمان جنگ مرحوم کاشانی به اتفاق آقازاده خود در جمله مجاهدین مبارز، از نجف و سامرا ساکن شهر کاظمین گردید تا در صف مقدم جهادگران باشد. اما در سال 1326 در همین شهر وفات نمود و در کنار جوادین علیهما السلام مدفون شد. پس از وی فرزند رشید و مجاهد او مرحوم آیت الله سید ابو القاسم کاشانی وارث خاندان پدر گردید.
مرحوم کاشانی در فقه و اصول و رجال و حدیث و همچنین در ادبیات و فنون شعری مهارت یافت و در عتبات در ردیف اساتید علما قرار داشت. این آیت ربانی در دین خدا خیلی استوار و مقاوم و مجاهدی جان بر کف بود. در جنگ جهانی بین الملل اول علیه متفقین و اشغالگران سرزمینهای اسلامی کمر همت به میان بست و با تشویق و تحریص وی به اتفاق علما و آیاتی چند در پیشاپیش مردم عازم جبهه جنگ گردید که خوشبختانه پس از مدتی آتش جنگ رو به کاهش گذارد. نوشته اند در زمان جنگ مرحوم کاشانی به اتفاق آقازاده خود در جمله مجاهدین مبارز، از نجف و سامرا ساکن شهر کاظمین گردید تا در صف مقدم جهادگران باشد. اما در سال 1326 در همین شهر وفات نمود و در کنار جوادین علیهما السلام مدفون شد. پس از وی فرزند رشید و مجاهد او مرحوم آیت الله سید ابو القاسم کاشانی وارث خاندان پدر گردید.
wikiahlb: سید_مصطفی_کاشانی