سید محمد جعفر مروج

[ویکی فقه] آیت الله سید محمد جعفر بن محمد علی جزایری مروج دانشمندی بزرگ و شخصیتی برجسته از علمای حوزه علمیه نجف اشرف و از اساتید مشهور فقه و اصول و مجتهدی بزرگوار و محققی جستجوگر می باشد.
«آیت الله سید محمد جعفر بن محمد علی جزایری مروج» در سال ۱۳۲۸ ق در خانواده ای اهل علم و تقوا و از سلالة پاک عترت رسول اکرم صلی الله علیه و آله وسلّم در شهر شوشتر دیده به جهان گشود. او دوران کودکی را در آغوش گرم پدر و مادری مهربان گذراند و محبت اهل بیت پیامبر را از همان دوران فرا گرفت.
خاندان
ژخاندان مروج از خاندان های بزرگ و مشهور شهرستان شوشتر است. نسب وی بدین طریق به سید نعمت الله جزائری می رسد: سید محمد جعفر بن محمد علی بن محمود بن احمد بن محمد رضا بن علی اکبر بن عبدالله بن نور الدین بن سید نعمت الله جزائری. سید نعمت الله جزائری جد بزرگ وی، از شاگردان علامه مجلسی و صاحب کتاب روایی «الانوار النعمانیة» است. وی به سال ۱۱۱۲ هجری قمری در گذشته است. جد دیگر او سید نور الدین نیز، فقیه و محدثی بزرگ است و به سال ۱۱۵۸ هجری قمری در گذشته است. جد دیگر وی سید عبدالله دارای اجازه روایی بزرگ و مشهوری است. پدر وی، سید محمد علی جزائری مروج نیز، دانشمندی فاضل و شخصیتی جلیل و مورد احترام مردم بود (۱۲۹۷- ۱۳۵۶ هجری قمری). وی متولد شوشتر بود و علوم مقدماتی را در همان شهر فرا گرفت. سپس به نجف اشرف رفت و از محضر میرزا محمد علی رشتی و سید محمد کاظم یزدی بهره برد. او سپس به شوشتر مراجعت کرده و از علمای بزرگ آن سامان گردید. وی دارای سه فرزند به نام های محمد حسین، محمد جعفر و محمد حسن بود.
جایگاه علمی و اجتماعی
آیت الله سید محمد جعفر مروج از علمای بزرگ و از چهره های درخشان فقهای شیعه در عصر حاضر به شمار می آید. وی علوم مقدماتی را در زادگاه خود، شوشتر، در محضر پدر دانشمند خود فرا گرفت. پس از آن، از محضر ادیب بزرگ، سید علی اصغر بن حسین طبیب شوشتری جزائری (در گذشت ۱۳۴۸ هجری قمری) بهره برد. وی سپس به نجف اشرف مهاجرت کرد تا از محضر علمای آن حوزۀ بزرگ نیز بهره مند گردد و در آنجا به مقام رفیع اجتهاد نایل آمد. آیت الله سید محمد جعفر مروج مدتی در حوزۀ علمیۀ نجف اشرف به تدریس و تالیف پرداخت. وی در آن حوزه به علم و تقوا مشهور بود و بسیار مورد احترام علما و فضلای نجف بود، تا آنکه شرایط سخت زندگی در حوزۀ علمیۀ نجف که ناشی از فشارهای حکومت عراق بود او را مجبور به مهاجرت به ایران کرد. وی ابتدا به شهر اهواز رفت و بسیار مورد استقبال مردم و علمای آن شهر قرار گرفت. او مدتی در شهر اهواز به بحث و درس و تبلیغ معارف دین در میان مردم پرداخت، تا آنکه جنگ تحمیلی عراق بر علیه ایران آغاز گشت و شهر اهواز مورد هجوم قرار گرفت و ایشان مجبور به ترک اهواز و مهاجرت به شهر علم و دانش و حرم اهل بیت علیهم السلام، شهر مقدس قم شد و در آن حوزه مشغول به درس و بحث گردید.
سخن بزرگان
...