زیارت عاشورا

[ویکی فقه] از زیارت هایی که در سیره و کلام معصومین (علیهم السلام) و علمای بزرگ دین بر مداومت قرائتش، فراوان سفارش شده، زیارت عاشوراست. این زیارت نامه را که از سوی امام پنجم ـ امام محمدباقر (علیه السلام) ـ به شیعیان تعلیم شده، می توان منشور و آیین نامه زندگی یک شیعه و یک مؤمن راستین دانست. زیارت نامه ای که در واقع صحیفه ای است مختصر؛ اما کامل از دیدگاه اسلام شناسی، معرفت شناسی، امام شناسی، جامعه شناسی و انسان شناسی. در این زیارت انسان با عالی ترین مضامین معارف الهی در شناخت معصومین (علیه السلام) ـ به ویژه امام حسین (علیه السلام) ـ و نیز شناخت رابطه وجودی مردم با ائمه معصومین (علیهم السلام) و مباحث انسان شناسی، هم چنین وظایفی که یک شیعه حقیقی و یک عزادار صادق در قبال امام حسین (علیه السلام) و نهضت او دارد، آشنا می شود.
زیارت عاشورا زیارت معروف امام حسین (علیه السلام) می باشد.زیارت عاشورا از زیارت های معروفی است که از امام باقر (علیه السلام) نقل شده و مشتمل بر صد لعن و سلام و دارای ثواب بسیاری است. البته زیارت عاشورای دیگری نیز از آن حضرت نقل شده که مشتمل بر صد لعن و سلام نیست و همانند زیارت نخست، ثواب فراوانی دارد؛ لیکن زیارت عاشورای معروف همان زیارت اول است.
اهمیت زیارت عاشورا
عنایت ویژه ای که از سوی ائمه اطهار (علیه السلام) و بزرگان دین به این زیارت شریف شده است، نشانگر اهمیت آن و کلیدی بودن مضامین آن در نوع رابطه ای است که باید هر انسانی با امام حسین (علیه السلام) و فرزندش امام زمان (عجل الله فرجه الشریف) و به طور کلی با حماسه حسینی برقرار کند. این زیارت از چنان جایگاه معرفتی بلندی برخوردار است که از زمان ائمه اطهار (علیه السلام) تاکنون نه تنها از برنامه عبادی هیچ یک از ائمه و یارانشان و نیز علمای راستین اسلام حذف نشده است، بلکه روز به روز تأکیداتشان بر اهمیت آن و مداومت بر خواندن آن بیش تر شده است.
← بیان یک نکته
زیارت عاشورا از چند طریق به دست ما رسیده است. در یکی از مشهورترین این طرق از محمد بن خالد طیالسی و او از سیف بن عمیره روایت کرده که می گفت:«پس از آن که امام صادق (علیه السلام) از حیره به مدینه تشریف بردند، با صفوان بن مهران و جمعی دیگر از اصحاب برای زیارت امیرالمؤمنین (علیه السلام) به سوی نجف حرکت کردیم. بعد از زیارت آن امام (علیه السلام)، صفوان رو به سوی کربلا و قبر امام حسین (علیه السلام) نمود و به ما گفت: از این مکان آن حضرت (علیه السلام) را زیارت کنید؛ چراکه من در خدمت امام صادق (علیه السلام) بودم و آن حضرت (علیه السلام) از این مکان، امام حسین (علیه السلام) را زیارت نمود. آن گاه شروع به خواندن زیارت عاشورا کرد و بعد از نماز، زیارت علقمه را خواند که بعد از زیارت عاشورا می خوانند.سیف بن عمیره گفت: به صفوان گفتم: علقمة بن محمد زیارت عاشورا را برای ما نقل کرد؛ اما از این دعا (علقمه) سخنی نگفت.
← سخنان امام صادق
...

[ویکی شیعه] زیارت عاشورا، زیارتنامه ای که شیعیان برای زیارت (از دور و نزدیک) امام حسین(ع) و یارانش و یادآوری واقعه عاشورا می خوانند. این زیارتنامه از امام محمد باقر(ع) نقل شده و نزد شیعه دارای اهمیت بسیاری است.
روایاتی درباره قرائت زیارت عاشورا از معصومان صادر شده است. در روایتی که علقمه بن محمد حضرمی از امام باقر (ع) نقل کرده است، ثواب خواندن زیارت عاشورا پس از سلام بر امام حسین و دو رکعت نماز، این است که هزار هزار سیئه از مومن محو می شود و هزار هزار درجه بالا می رود. همچنین کسی که این زیارت را بخواند، از کسانی خواهد بود که در رکاب امام حسین به شهادت رسیده اند و در درجات آنها هم شریک می شود و همچنین در ثواب تمام انبیا، رسولان و هر کس که امام حسین را از روز شهادتش زیارت کرده است. چنانکه علقمه از امام باقر (ع) نقل کرده، امام پنجم شیعیان بعد از نقل این زیارت فرمود: «ای علقمه! اگر توانستی هر روز از عمرت حسین (ع) را با این زیارت، زیارت کنی، این کار را انجام بده، پس برای تو ثواب تمام این زیارت است.»
یکی از راویان زیارت عاشورا به نام علقمه از امام باقر(ع) پرسید: فدایت شوم برای کسی که در شهرهای دور از کربلا باشد و در چنین روزی (روز عاشورا) رفتن به سوی قبر آن حضرت برایش ممکن نباشد و بخواهد در این روز از دور زیارتش کند چه ثوابی دارد؟ حضرت در جواب فرمود: من ضمانت می کنم کسی که امام حسین را در این روز (با زیارت عاشورا و رعایت آداب آن) از دور زیارت کند تمام آن ثواب های از نزدیک برایش نوشته می شود.

[ویکی اهل البیت] این صفحه مدخلی از کتاب فرهنگ عاشورا است
از زمان های بسیار مناسب و با فضیلت برای زیارت امام حسین علیه السلام، روز عاشوراست. چه به صورت حضوری و رفتن به دیدار مرقد سیدالشهدا علیه السلام در کربلا و چه خواندن زیارتنامه از دور.
امام صادق علیه السلام فرمود: «من زارالحسین علیه السلام یوم عاشورا وجبت له الجنة ». کسی که حسین علیه السلام را روز عاشورا زیارت کند، بهشت برای او واجب است.
در حدیث دیگری زیارت آن روز، مانند به خون خویش غلتیدن پیش روی آن حضرت به شمار آمده است: «من زار قبر الحسین یوم عاشورا کان کمن تشحط بدمه بین یدیه ».
متن زیارتنامه ای هم که از سوی ائمه دستور به خواندن آن داده شده به «زیارت عاشورا» شهرت یافته است و خواندن همه وقت و همه روز آن، آثار و برکات زیادی دارد.
این زیارت را امام باقر علیه السلام به علقمة بن محمد حضرمی آموخته که هرگاه خواست از دور و با اشاره آن امام را زیارت کند، پس از دو رکعت نماز زیارت، چنین بخواند: «السلام علیک یا ابا عبدالله، السلام علیک یابن رسول الله...» تا آخر که در کتب زیارت آمده است.
این زیارت، تجدید عهد همه روزه پیرو حسین بن علی علیه السلام با مولای خویش است که همراه با «تولی » و «تبری » است و خط فکری و سیاسی زائر را در برابر دوستان و دشمنان اسلام و اهل بیت، ترسیم می کند و اعلام همبستگی و سلم و صلح با موافقان راه حسین علیه السلام و اعلان جنگ و مبارزه با دشمنان حق است.
«زیارت عاشورا» ولایت خون و برائت شمشیر است و تسلیم دل و یاری در صحنه است تا عشق درونی به جهاد بیرونی بیانجامد و نفرت قلبی به برائت علی برسد. زیارت عاشورا، منشور «تولی » و «تبری » نسبت به جریان حق و باطل در همه جا و همه زمانهاست.