[ویکی فقه] «روزه» در فرهنگ اسلام از جایگاه والایی برخوردار است و آثار و برکات فراوانی با خود به ارمغان می آورد و از معدود عباداتی است که نصیب امّت اسلامی گشته است. «روزه آن است که انسان برای انجام فرمان خداوند عالم از اذان صبح تا مغرب از چیزهایی که روزه را باطل می کند... خودداری نماید. در روایات اسلامی برای روزه گرفتن آداب و آثاری بیان شده است.
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) از روزه با عنوان «ضیافة الله» یعنی مهمانی الهی یاد می کند و درباره ماه رمضان می فرماید: «هو شهر دعیتم فیه الی ضیافة الله؛ رمضان، ماهی است که در آن، به میهمانی خدا خوانده شده اید.»حضرت امام خمینی (رحمةالله علیه) پیرامون «ضیافت الله» می فرماید: «شماها در ماه مبارک رمضان، مهمان خدا هستید، مهماندار خداست، و مخلوق، مهمان اوست... ما باید حساب کنیم ببینیم که این ضیافت چی بوده است و ما چقدر راه یافتیم به این ضیافت... این ضیافت، همه اش ترک است، ترک شهوات از قبیل خوردنی ها و نوشیدنی ها و جهات دیگری که شهوات انسان اقتضا می کند. خداوند دعوت کرده ما را به اینکه شما باید وارد بشوید در این مهمانخانه و این ضیافت هم جز ترک، چیزی نیست. ترک هواها، ترک خوردنی ها، ترک منی ها، منیت ها... من به شما آقایان و به هر کس که این کلمات می رسد و خصوصاً طبقه جوان عرض می کنم که آیا در این مهمان خانه رفتید؟ استفاده کردید؟ از شهوات، خصوصاً شهوات معنوی، چشم پوشیدید؟...» خداوند با فراخوانی مؤمنان به مهمان سرای خویش، در واقع او را از زندگی مادّی، که سفره مشترک انسان و حیوان، مؤمن و کافر، و نیکوکار و بدکار است جدا کرده و در جوار خویش جای داده است. در این جشن پرشکوه، میزبان، خداوند بزرگ؛ قاصد، رسول بزرگوار اسلام؛ نامه دعوت، قرآن مجید؛ میهمان، بندگان مؤمن؛ پذیرایی کنند، فرشتگان الهی و موعد، ماه مبارک رمضان است.
تحفه های ماه رمضان
خداوند برای هر چه باشکوه برگزار کردن این «سور» «تحفه» های زیر را به مهمانان خویش تقدیم می کند:آنها را کرامت ویژه می بخشد؛ نَفَس کشیدن آنها را «تسبیح» محسوب می کند؛ خواب آنها را عبادت می داند؛ اعمالشان را می پذیرد؛ دعایشان را مستجاب می کند؛ درهای بهشت را به رویشان باز می کند؛ درهای دوزخ را به کلی می بندد؛ شیاطین را به زنجیر می کشد و به هر آیه ای که تلاوت کنند، ثواب یک ختم قرآن می دهد.
حکمت روزه
روزه هم مانند سایر احکام متین اسلام، از حکمت و مصلحت خاصی سرچشمه می گیرد. روایات متعدّدی با تعبیرهای گوناگون، گوشه ای از حکمت نهفته آن را بیان می کند، در زیر به چهار مورد آن اشاره می کنیم:
← اخلاص و خودسازی
...
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) از روزه با عنوان «ضیافة الله» یعنی مهمانی الهی یاد می کند و درباره ماه رمضان می فرماید: «هو شهر دعیتم فیه الی ضیافة الله؛ رمضان، ماهی است که در آن، به میهمانی خدا خوانده شده اید.»حضرت امام خمینی (رحمةالله علیه) پیرامون «ضیافت الله» می فرماید: «شماها در ماه مبارک رمضان، مهمان خدا هستید، مهماندار خداست، و مخلوق، مهمان اوست... ما باید حساب کنیم ببینیم که این ضیافت چی بوده است و ما چقدر راه یافتیم به این ضیافت... این ضیافت، همه اش ترک است، ترک شهوات از قبیل خوردنی ها و نوشیدنی ها و جهات دیگری که شهوات انسان اقتضا می کند. خداوند دعوت کرده ما را به اینکه شما باید وارد بشوید در این مهمانخانه و این ضیافت هم جز ترک، چیزی نیست. ترک هواها، ترک خوردنی ها، ترک منی ها، منیت ها... من به شما آقایان و به هر کس که این کلمات می رسد و خصوصاً طبقه جوان عرض می کنم که آیا در این مهمان خانه رفتید؟ استفاده کردید؟ از شهوات، خصوصاً شهوات معنوی، چشم پوشیدید؟...» خداوند با فراخوانی مؤمنان به مهمان سرای خویش، در واقع او را از زندگی مادّی، که سفره مشترک انسان و حیوان، مؤمن و کافر، و نیکوکار و بدکار است جدا کرده و در جوار خویش جای داده است. در این جشن پرشکوه، میزبان، خداوند بزرگ؛ قاصد، رسول بزرگوار اسلام؛ نامه دعوت، قرآن مجید؛ میهمان، بندگان مؤمن؛ پذیرایی کنند، فرشتگان الهی و موعد، ماه مبارک رمضان است.
تحفه های ماه رمضان
خداوند برای هر چه باشکوه برگزار کردن این «سور» «تحفه» های زیر را به مهمانان خویش تقدیم می کند:آنها را کرامت ویژه می بخشد؛ نَفَس کشیدن آنها را «تسبیح» محسوب می کند؛ خواب آنها را عبادت می داند؛ اعمالشان را می پذیرد؛ دعایشان را مستجاب می کند؛ درهای بهشت را به رویشان باز می کند؛ درهای دوزخ را به کلی می بندد؛ شیاطین را به زنجیر می کشد و به هر آیه ای که تلاوت کنند، ثواب یک ختم قرآن می دهد.
حکمت روزه
روزه هم مانند سایر احکام متین اسلام، از حکمت و مصلحت خاصی سرچشمه می گیرد. روایات متعدّدی با تعبیرهای گوناگون، گوشه ای از حکمت نهفته آن را بیان می کند، در زیر به چهار مورد آن اشاره می کنیم:
← اخلاص و خودسازی
...
wikifeqh: روزه_در_اسلام