[ویکی فقه] رحلة إلی رحاب الشریف الأکبر (کتاب). نام کامل کتاب «رحلة الی رحاب الشریف الاکبر شریف مکة المکرمة»، تالیف شارل دیدییه فرانسوی است که توسط محمد خیرالبقاعی به زبان عربی ترجمه شده است. این سفرنامه در شناخت احوال حجاز در اوائل نیمه دوم از قرن ۱۹ میلادی دارای اهمیت فراوان است.
کتاب؛ مشتمل بر مقدمه مترجم، ناشر و سیزده فصل است. مترجم در مقدمه مطالب ارزشمندی در رابطه با شرح حال نویسنده و اهمیت اثر و چگونگی ترجمه آورده است. معرفی کتابدر کتبی که از سفرنامه های جزیرةالعرب نام برده اند، به این اثر مختصر اشاره ای شده که نام آنها در مقدمه مترجم ذکر شده است.دیدییه سفرش را در سال ۱۸۵۴ م/ ۱۲۷۰ ق از مصر آغاز نمود. در مقدمه ناشر آمده است که دیدییه در راه بازگشت به سرزمینش عبر اثینا با مردی انگلیسی آشنا می شود و سفر به جبل سیناء را به اتفاق او آغاز می کند. از آن جا قرار سفر به حجاز و ملاقات با عبدالمطلب بن غالب (شریف مکه مکرمه) گذاشته می شود. دیدییه مسیر سفرش را از قاهره به سویس ، و جبل سیناء ، دیر سانت کاترین، شهر طور سپس از دریای سرخ و جده و طائف - که در آن شریف مکه مکرمه عبدالمطلب بن غالب را ملاقات می کند- گزارش می دهد. سپس از ترک جده به ساکنین کرانه دریای سرخ خبر می دهد.
کتاب؛ مشتمل بر مقدمه مترجم، ناشر و سیزده فصل است. مترجم در مقدمه مطالب ارزشمندی در رابطه با شرح حال نویسنده و اهمیت اثر و چگونگی ترجمه آورده است. معرفی کتابدر کتبی که از سفرنامه های جزیرةالعرب نام برده اند، به این اثر مختصر اشاره ای شده که نام آنها در مقدمه مترجم ذکر شده است.دیدییه سفرش را در سال ۱۸۵۴ م/ ۱۲۷۰ ق از مصر آغاز نمود. در مقدمه ناشر آمده است که دیدییه در راه بازگشت به سرزمینش عبر اثینا با مردی انگلیسی آشنا می شود و سفر به جبل سیناء را به اتفاق او آغاز می کند. از آن جا قرار سفر به حجاز و ملاقات با عبدالمطلب بن غالب (شریف مکه مکرمه) گذاشته می شود. دیدییه مسیر سفرش را از قاهره به سویس ، و جبل سیناء ، دیر سانت کاترین، شهر طور سپس از دریای سرخ و جده و طائف - که در آن شریف مکه مکرمه عبدالمطلب بن غالب را ملاقات می کند- گزارش می دهد. سپس از ترک جده به ساکنین کرانه دریای سرخ خبر می دهد.
[ویکی فقه] رحله الی رحاب الشریف الاکبر (کتاب). نام کامل کتاب «رحلة الی رحاب الشریف الاکبر شریف مکة المکرمة»، تالیف شارل دیدییه فرانسوی است که توسط محمد خیرالبقاعی به زبان عربی ترجمه شده است. این سفرنامه در شناخت احوال حجاز در اوائل نیمه دوم از قرن ۱۹ میلادی دارای اهمیت فراوان است.
کتاب؛ مشتمل بر مقدمه مترجم، ناشر و سیزده فصل است. مترجم در مقدمه مطالب ارزشمندی در رابطه با شرح حال نویسنده و اهمیت اثر و چگونگی ترجمه آورده است.
معرفی کتاب
در کتبی که از سفرنامه های جزیرةالعرب نام برده اند، به این اثر مختصر اشاره ای شده که نام آنها در مقدمه مترجم ذکر شده است.دیدییه سفرش را در سال ۱۸۵۴ م/ ۱۲۷۰ ق از مصر آغاز نمود. در مقدمه ناشر آمده است که دیدییه در راه بازگشت به سرزمینش عبر اثینا با مردی انگلیسی آشنا می شود و سفر به جبل سیناء را به اتفاق او آغاز می کند. از آن جا قرار سفر به حجاز و ملاقات با عبدالمطلب بن غالب (شریف مکه مکرمه) گذاشته می شود. دیدییه مسیر سفرش را از قاهره به سویس ، و جبل سیناء ، دیر سانت کاترین، شهر طور سپس از دریای سرخ و جده و طائف - که در آن شریف مکه مکرمه عبدالمطلب بن غالب را ملاقات می کند- گزارش می دهد. سپس از ترک جده به ساکنین کرانه دریای سرخ خبر می دهد.
گزارش محتوا
۱. فصلی از سفرنامه به اضراف و وهابییین و تاریخ و گرایش آنها در دعوت به وهابیت اختصاص دارد. در فصل هفتم از اشخاصی که در جده ملاقات کرده خصوصا والی عثمانی و خالد بن سعود و دیگران از نظامیان و تجار خبر می دهد. ۲.در فصل دوازده، با نام «بعض التاملات» از سفرش و صدقش در نقل اخبار و و بعضی از اجتماعات اعراب و اتراک را نقل می کند و می گوید: «بعضی از امت عرب حق دارند که می خواهند از اتراک خلاصی یابند؛ همان گونه که تمامی طوایف زیر سلطه آنها، چنین هستند».۳. کتاب همچنین حاوی خاطرات ملاحظات شخصی دیدییه است که روزانه در اثناء سفر به رشته تحریر درآورده است. سفرنامه واقعی است و مانند بعضی از سفرنامه ها خیالی نیست و به گفته خود: «سفر را بدون اضافات و هیچ مبالغه ای نقل کرده است»؛ اما این بدان معنا نیست که او هیچ لغزشی نداشته، بلکه همانند سایر سیاحان غربی بعضا دارای افکار و دیدگاه های خاصی است که مورد پذیرش مسلمین نبوده و نیازمند تامل است. از جمله این موارد دیدگاه او درباره وهابیت است. او از محمد بن عبدالوهاب با عظمت یاد می کند که از فساد عقیده مسلمین محزون شده و دعوت به مبادی اصلی اسلام را آغاز کرده است. او نبی مکرم اسلام صلی الله علیه و آله وسلّم را انسانی مانند دیگران دانسته و تقدیس و توسل به وی را ناروا می داند. او در ادامه عقاید وهابیت را برگرفته از قرآن معرفی می کند و همانند یک اسلام شناس به نقد و بررسی اعتقادات این فرقه ضاله می پردازد.۴. اهمیت این اثر بدین لحاظ است که تصویر واضحی از حیات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی در این مقطع از تاریخ که دارای منابع اندکی است، به دست می دهد. سفرنامه دارای معلومات جغرافیایی از اماکنی که دیدییه از آنها عبور کرده می باشد. او اماکن، بازارها، رودها، چاه ها و درختان را توصیف نموده است. بر آداب ، رسوم، لباس و مساکن مردم متمرکز شده است به گونه ای که جامعه شناسان و جغرافیدانان و دیگر دانشمندان از آن بهره ها خواهند گرفت. ۵. دیدار با اشخاص طراز اول از دیگر بخش های قابل توجه است: خالد بن سعود، عبدالمطلب بن غالب و دیگر اشراف، همچنین کونسول فرانسه و بریتانیا در جده و والی عثمانی احمد عزت پاشا یکی از رهبران ارتش ترک و نیز تجار هندی و اروپایی از جمله نام هایی است که از آنها یاد شده است. خواننده در سفرنامه، تحلیلی روشمند و روان از شخصیت این افراد- که به لحاظ اخلاق و منش و جامعه متفاوت هستند- ارائه می دهد. استشهادات دیدییه کتب مقدس عهد قدیم و جدید را خوانده است.۶. او همچنین به اشعار و روایات ادبی لاتین و یونان و ادب فرانسه آگاهی داشته و کتاب های متفکرین و فلاسفه زمانش نیز واقف بوده است. از ادبیات عرب او بدون شک ترجمه هزار و یک شب را مطالعه کرده است. از سفرنامه ها به ویژه سفرنامه بورکهارت و سفرنامه تامیزییه را در مطالعات خود قرار داده است. او بر سفرنامه بورکهارت در بخشی که درباره اشراف و وهابیین نوشته است، اعتماد کرده است که مترجم به آنها در حاشیه کتاب اشاره کرده است. ۷. از دیگر نکاتی که توجه خواننده را به خود جلب می کند، تنوع مصادر است که نویسنده به بهترین وجه از آنها استفاده کرده و تنها به ملاحظات و برداشت های شخصی خود بسنده نکرده است. ۸. دیدییه در جاهای متعددی از کتاب تاکید می کند که سفرنامه او دارای اهداف سیاسی نیست. خواننده در وهله اول ممکن است که ادعای او را تصدیق کند؛ اما زندگی این مرد و اطلاعش بر حوادث مملکتی و اهتمامش به سیاست ، ارتباط قوی او با هویت مسیحیش، کراهت شدید نسبت به امپراتوری عثمانی که در برخی موارد به نژادپرستی تبدیل می شده است، برخلاف این را نشان می دهد. ۹. او از حوادث مهمی؛ مانند انقلاب دوم فرانسه در دسامبر ۱۸۵۱ م خبر می دهد که خود شاهد عینی این انقلاب بوده است. او از جنگ بین ترکیه و روسیه در بین سال های ۱۸۵۳- ۱۸۵۶ م خبر می دهد. او ورود فرانسه و برتانیا به این جنگ را برای تامین مصالح ترکیه و دور کردن روسیه از مناطق نفوذش می داند. این که آیا دیدییه از سوی نابلیون سوم امپراتوری فرانسه برای کشف منطقه حجاز مامور بوده است یا نه؟ از سؤالاتی است که پاسخ به آن را به محقیقین واگذار می کند.
وضعیت کتاب
...
کتاب؛ مشتمل بر مقدمه مترجم، ناشر و سیزده فصل است. مترجم در مقدمه مطالب ارزشمندی در رابطه با شرح حال نویسنده و اهمیت اثر و چگونگی ترجمه آورده است.
معرفی کتاب
در کتبی که از سفرنامه های جزیرةالعرب نام برده اند، به این اثر مختصر اشاره ای شده که نام آنها در مقدمه مترجم ذکر شده است.دیدییه سفرش را در سال ۱۸۵۴ م/ ۱۲۷۰ ق از مصر آغاز نمود. در مقدمه ناشر آمده است که دیدییه در راه بازگشت به سرزمینش عبر اثینا با مردی انگلیسی آشنا می شود و سفر به جبل سیناء را به اتفاق او آغاز می کند. از آن جا قرار سفر به حجاز و ملاقات با عبدالمطلب بن غالب (شریف مکه مکرمه) گذاشته می شود. دیدییه مسیر سفرش را از قاهره به سویس ، و جبل سیناء ، دیر سانت کاترین، شهر طور سپس از دریای سرخ و جده و طائف - که در آن شریف مکه مکرمه عبدالمطلب بن غالب را ملاقات می کند- گزارش می دهد. سپس از ترک جده به ساکنین کرانه دریای سرخ خبر می دهد.
گزارش محتوا
۱. فصلی از سفرنامه به اضراف و وهابییین و تاریخ و گرایش آنها در دعوت به وهابیت اختصاص دارد. در فصل هفتم از اشخاصی که در جده ملاقات کرده خصوصا والی عثمانی و خالد بن سعود و دیگران از نظامیان و تجار خبر می دهد. ۲.در فصل دوازده، با نام «بعض التاملات» از سفرش و صدقش در نقل اخبار و و بعضی از اجتماعات اعراب و اتراک را نقل می کند و می گوید: «بعضی از امت عرب حق دارند که می خواهند از اتراک خلاصی یابند؛ همان گونه که تمامی طوایف زیر سلطه آنها، چنین هستند».۳. کتاب همچنین حاوی خاطرات ملاحظات شخصی دیدییه است که روزانه در اثناء سفر به رشته تحریر درآورده است. سفرنامه واقعی است و مانند بعضی از سفرنامه ها خیالی نیست و به گفته خود: «سفر را بدون اضافات و هیچ مبالغه ای نقل کرده است»؛ اما این بدان معنا نیست که او هیچ لغزشی نداشته، بلکه همانند سایر سیاحان غربی بعضا دارای افکار و دیدگاه های خاصی است که مورد پذیرش مسلمین نبوده و نیازمند تامل است. از جمله این موارد دیدگاه او درباره وهابیت است. او از محمد بن عبدالوهاب با عظمت یاد می کند که از فساد عقیده مسلمین محزون شده و دعوت به مبادی اصلی اسلام را آغاز کرده است. او نبی مکرم اسلام صلی الله علیه و آله وسلّم را انسانی مانند دیگران دانسته و تقدیس و توسل به وی را ناروا می داند. او در ادامه عقاید وهابیت را برگرفته از قرآن معرفی می کند و همانند یک اسلام شناس به نقد و بررسی اعتقادات این فرقه ضاله می پردازد.۴. اهمیت این اثر بدین لحاظ است که تصویر واضحی از حیات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی در این مقطع از تاریخ که دارای منابع اندکی است، به دست می دهد. سفرنامه دارای معلومات جغرافیایی از اماکنی که دیدییه از آنها عبور کرده می باشد. او اماکن، بازارها، رودها، چاه ها و درختان را توصیف نموده است. بر آداب ، رسوم، لباس و مساکن مردم متمرکز شده است به گونه ای که جامعه شناسان و جغرافیدانان و دیگر دانشمندان از آن بهره ها خواهند گرفت. ۵. دیدار با اشخاص طراز اول از دیگر بخش های قابل توجه است: خالد بن سعود، عبدالمطلب بن غالب و دیگر اشراف، همچنین کونسول فرانسه و بریتانیا در جده و والی عثمانی احمد عزت پاشا یکی از رهبران ارتش ترک و نیز تجار هندی و اروپایی از جمله نام هایی است که از آنها یاد شده است. خواننده در سفرنامه، تحلیلی روشمند و روان از شخصیت این افراد- که به لحاظ اخلاق و منش و جامعه متفاوت هستند- ارائه می دهد. استشهادات دیدییه کتب مقدس عهد قدیم و جدید را خوانده است.۶. او همچنین به اشعار و روایات ادبی لاتین و یونان و ادب فرانسه آگاهی داشته و کتاب های متفکرین و فلاسفه زمانش نیز واقف بوده است. از ادبیات عرب او بدون شک ترجمه هزار و یک شب را مطالعه کرده است. از سفرنامه ها به ویژه سفرنامه بورکهارت و سفرنامه تامیزییه را در مطالعات خود قرار داده است. او بر سفرنامه بورکهارت در بخشی که درباره اشراف و وهابیین نوشته است، اعتماد کرده است که مترجم به آنها در حاشیه کتاب اشاره کرده است. ۷. از دیگر نکاتی که توجه خواننده را به خود جلب می کند، تنوع مصادر است که نویسنده به بهترین وجه از آنها استفاده کرده و تنها به ملاحظات و برداشت های شخصی خود بسنده نکرده است. ۸. دیدییه در جاهای متعددی از کتاب تاکید می کند که سفرنامه او دارای اهداف سیاسی نیست. خواننده در وهله اول ممکن است که ادعای او را تصدیق کند؛ اما زندگی این مرد و اطلاعش بر حوادث مملکتی و اهتمامش به سیاست ، ارتباط قوی او با هویت مسیحیش، کراهت شدید نسبت به امپراتوری عثمانی که در برخی موارد به نژادپرستی تبدیل می شده است، برخلاف این را نشان می دهد. ۹. او از حوادث مهمی؛ مانند انقلاب دوم فرانسه در دسامبر ۱۸۵۱ م خبر می دهد که خود شاهد عینی این انقلاب بوده است. او از جنگ بین ترکیه و روسیه در بین سال های ۱۸۵۳- ۱۸۵۶ م خبر می دهد. او ورود فرانسه و برتانیا به این جنگ را برای تامین مصالح ترکیه و دور کردن روسیه از مناطق نفوذش می داند. این که آیا دیدییه از سوی نابلیون سوم امپراتوری فرانسه برای کشف منطقه حجاز مامور بوده است یا نه؟ از سؤالاتی است که پاسخ به آن را به محقیقین واگذار می کند.
وضعیت کتاب
...
wikifeqh: رحلة_إلی_رحاب_الشریف_الأکبر_(کتاب)