حکم فساد در زمین

[ویکی فقه] حکم فساد در زمین (قرآن). طبق آیات قرآن کریم فسادگری در زمین نه تنها حرام است، بلکه موجب جواز اعدام مفسد نیز می باشد.
فسادگری، در زمین حرام است:«واذا قیل لهم لاتفسدوا فی الارض قالوا انما نحن مصلحون؛ و هنگامی که به آنان گفته شود: در زمین فساد نکنید می گویند: ما فقط اصلاح کننده ایم.»«الذین... ویفسدون فی الارض اولـئک هم الخـسرون؛ فاسقان کسانی هستند که ... در روی زمین فساد می کنند؛ اینها زیانکارانند.»«واذا تولی سعی فی الارض لیفسد فیها ویهلک الحرث والنسل والله لایحب الفساد• واذا قیل له اتق الله اخذته العزة بالاثم فحسبه جهنم ولبئس المهاد؛ (نشانه آن، این است که) هنگامی که روی بر می گردانند (و از نزد تو خارج می شوند)، در راه فساد در زمین، کوشش می کنند، و زراعت ها و چهارپایان را نابود می سازند؛ (با اینکه می دانند) خدا فساد را دوست نمی دارد.• و هنگامی که به آنها گفته شود: از خدا بترسید! (لجاجت آنان بیشتر می شود)، و لجاجت و تعصب، آنها را به گناه می کشاند. آتش دوزخ برای آنان کافی است؛ و چه بد جایگاهی است!»«انما جزؤا الذین یحاربون الله ورسوله ویسعون فی الارض فسادا ان یقتلوا او یصلبوا او تقطع ایدیهم وارجلهم من خلـف او ینفوا من الارض ذلک لهم خزی فی الدنیا ولهم فی الاخرة عذاب عظیم؛ کیفر آنها که با خدا و پیامبرش به جنگ بر می خیزند، و اقدام به فساد در روی زمین می کنند، (و با تهدید اسلحه، به جان و مال و ناموس مردم حمله می برند،) فقط این است که اعدام شوند؛ یا به دار آویخته گردند؛ یا (چهار انگشت از) دست (راست) و پای (چپ) آنها، بعکس یکدیگر، بریده شود؛ و یا از سرزمین خود تبعید گردند. این رسوایی آنها در دنیاست؛ و در آخرت، مجازات عظیمی دارند.»«وقالت الیهود ید الله مغلولة غلت ایدیهم... ویسعون فی الارض فسادا والله لا یحب المفسدین؛ و یهود گفتند: دست خدا (با زنجیر) بسته است. دستهایشان بسته باد! ... و برای فساد در زمین، تلاش می کنند؛ و خداوند، مفسدان را دوست ندارد.»«فلولا کان من القرون من قبلکم اولوا بقیة ینهون عن الفساد فی الارض الا قلیلا ممن انجینا منهم واتبع الذین ظـلموا ما اترفوا فیه وکانوا مجرمین؛ چرا در قرون (و اقوام) قبل از شما، دانشمندان صاحب قدرتی نبودند که از فساد در زمین جلوگیری کنند؟! مگر اندکی از آنها، که نجاتشان دادیم! و آنان که ستم می کردند، از تنعّم و کامجوئی پیروی کردند؛ و گناهکار بودند (و نابود شدند)!»
امر به عدم فساد
«و لا تفسدوا فی الارض بعد اصلـحها....؛ و در زمین پس از اصلاح آن فساد نکنید ...»«.. ولا تعثوا فی الارض مفسدین؛ ... و در زمین فساد نکنید!»«.. ولا تعثوا فی الارض مفسدین؛ ... و در زمین، به فساد نکوشید!»«.. ولا تفسدوا فی الارض بعد اصلـحها....؛ و در روی زمین، بعد از آنکه (در پرتو ایمان و دعوت انبیاء) اصلاح شده است، فساد نکنید! »«.. ولا تعثوا فی الارض مفسدین؛ ... و در زمین، به فساد نکوشید!»«والذین... ویفسدون فی الارض اولـئک لهم اللعنة ولهم سوء الدار؛ آنها که ... و در روی زمین فساد می نمایند، لعنت برای آنهاست؛ و بدی (و مجازات) سرای آخرت!»«ولا تطیعوا امر المسرفین• الذین یفسدون فی الارض ولا یصلحون؛ و فرمان مسرفان را اطاعت نکنید!• همانها که در زمین فساد می کنند و اصلاح نمی کنند!»«.. ولا تعثوا فی الارض مفسدین؛ ... و در زمین، به فساد نکوشید!»«.. ولا تبغ الفساد فی الارض ان الله لا یحب المفسدین؛ ... و هرگز در زمین در جستجوی فساد مباش، که خدا مفسدان را دوست ندارد!»«تلک الدار الاخرة نجعلها للذین لا یریدون علوا فی الارض ولا فسادا....؛ (آری،) این سرای آخرت را (تنها) برای کسانی قرارمی دهیم که اراده برتری جویی در زمین و فساد را ندارند ...»«.. ولا تعثوا فی الارض مفسدین؛ ... و در زمین، به فساد نکوشید!»« ام نجعل الذین ءامنوا وعملوا الصــلحـت کالمفسدین فی الارض ام نجعل المتقین کالفجار؛ آیا کسانی را که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند همچون مفسدان در زمین قرار می دهیم، یا پرهیزگاران را همچون فاجران؟!»
نهی از فساد در زمین
نکند که این امکانات مادی تو را بفریبد و آن را در راه فساد و افساد به کارگیری: هرگز فساد در زمین مکن که خدا مفسدان را دوست ندارد (و لا تبغ الفساد فی الارض ان الله لا یحب المفسدین).این نیز یک واقعیت است که بسیاری از ثروتمندان بی ایمان گاه بر اثر جنون افزون طلبی و گاه برای برتری جویی دست به فساد می زنند جامعه را به محرومیت و فقر می کشانند همه چیز را در انحصار خود می گیرند، مردم را برده و بنده خود می خواهند، و هر کسی زبان به اعتراض بگشاید او را نابود می کنند، و اگر نتوانند از طریق تهمت به وسیله عوامل مرموز خود او را منزوی می سازند، و خلاصه جامعه را به فساد و تباهی می کشند. در یک جمع بندی کوتاه به اینجا می رسیم که این اندرزگویان نخست سعی کردند غرور قارون را درهم بشکنند. در مرحله دوم اخطار نمودند که دنیا وسیله است نه هدف. در مرحله سوم به او هشدار دادند که از آنچه داری تنها بخش کمی را می توانی مصرف کنی. در مرحله چهارم این حقیقت را به او گوشزد کردند که فراموش نکن خداوند به تو نیکی کرده تو هم باید نیکی کنی، وگرنه مواهبش را از تو خواهد گرفت. و در مرحله پنجم او را از فساد در ارض که نتیجه مستقیم فراموش کردن اصول چهارگانه قبل است بر حذر داشتند. درست معلوم نیست که این نصیحت کنندگان چه کسانی بودند؟ قدر مسلم اینکه مردانی دانشمند، پرهیزگار، هوشیار، نکته سنج و با شهامت بودند.
معرفی اقوام مفسد
...