حکم جعاله

[ویکی فقه] حکم جعاله (قرآن). جعاله، التزام شخصی به صورت ایقاع به پرداخت اجرت معلوم در عملی است. ملتزم را جاعل و طرف را عامل و اجرت را جعل و حق الجعالة گویند.
جعاله ، کاری مشروع است.«فلما جهزهم بجهازهم جعل السقایة فی رحل اخیه ثم اذن مؤذن ایتها العیر انکم لسـرقون• ... ولمن جاء به حمل بعیر...؛ و هنگامی که (مأمور یوسف ) بارهای آنها را بست، ظرف آبخوری پادشاه را در بارِ برادرش گذاشت؛ سپس کسی صدا زد؛ ای اهل قافله، شما دزد هستید!• گفتند: پیمانه پادشاه را! و هر کس آن را بیاورد، یک بار شتر (غلّه) به او داده می شود؛ و من ضامن این (پاداش) هستم!»
صحت جعاله
صحت جعاله به مشخص بودن میزان عمل ، از لحاظ کمی و کیفی وابسته نیست.«فلما جهزهم بجهازهم جعل السقایة فی رحل اخیه ثم اذن مؤذن ایتها العیر انکم لسـرقون؛ و هنگامی که ( مأمور یوسف) بارهای آنها را بست، ظرف آبخوری پادشاه را در بارِ برادرش گذاشت؛ سپس کسی صدا زد؛ ای اهل قافله، شما دزد هستید!»«... ولمن جاء به حمل بعیر...؛ گفتند: پیمانه پادشاه را! و هر کس آن را بیاورد، یک بار شتر (غلّه) به او داده می شود؛ و من ضامن این (پاداش) هستم!». (از آنجا که مشخص نبود یافتن جام گم شده چه میزان کار خواهد برد برداشت یاد شده تایید می شود) «برگشت معنای کلام به این می شود که: مثلا بگوییم یوسف و کارمندانش از ایشان جواب دادند، کارمندان گفته اند: (ما پیمانه پادشاه را گم کرده ایم)، و یوسف گفت: هر که آنرا بیاورد یک بار شتر (طعام) به او می دهیم و من خود ضامن این قرارداد می شوم».
جواز تعیین جایزه
تعیین جایزه برای کشف جرم و شناسایی و دستگیری مجرم جایز می باشد.«قالوا نفقد صواع الملک ولمن جاء به حمل بعیر وانا به زعیم؛ گفتند: پیمانه پادشاه را! و هر کس آن را بیاورد، یک بار شتر ( غلّه ) به او داده می شود؛ و من ضامن این (پاداش) هستم!»
جواز ضمانت برای اجرت جعاله
...