جهاد و کیفر دشمنان

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] جهاد و کیفر دشمنان (قرآن). خداوند در قرآن مشارکت در جهاد توسط جهاد گران را راهی برای کیفر مشرکران معرفی می کند.
جهاد مؤمنان ، مجرای تحقق اراده الهی، در کیفر دشمنان است. قـتلوهم یعذبهم الله بایدیکم ویخزهم وینصرکم علیهم ویشف صدور قوم مؤمنین. با آنها پیکار کنید، که خداوند آنان را به دست شما مجازات می کند و آنان را رسوا می سازد و سینه گروهی از مؤمنان را شفا می بخشد (و بر قلب آنها مرهم می نهد) جمله" یعذبهم الله بایدیکم و یخزهم... و یذهب غیظ قلوبهم" نیز مؤکد امر و مشوق مامورین است بر امتثال و اجرای آن. گفتن این معنا که کشتار مشرکین به دست مؤمنین عذاب خداست و در حقیقت مؤمنین ایادی خدای سبحانند، و نیز تذکر اینکه مشرکین خوار خواهند شد و خداوند ایادی خود را نصرت خواهد داد و داغ دلهایشان را از کفار خواهد گرفت خود مشوقی است که آنان را با اراده ای صاف و جرات و نشاط وافی بسوی عمل سوق می دهد.
کیفر مشرکان در تبوک
لقد نصرکم الله فی مواطن کثیرة ویوم حنین اذ اعجبتکم کثرتکم فلم تغن عنکم شیــا وضاقت علیکم الارض بما رحبت ثم ولیتم مدبرین• ثم انزل الله سکینته علی رسوله وعلی المؤمنین وانزل جنودا لم تروها وعذب الذین کفروا وذلک جزاء الکـفرین. خداوند شما را در جاهای زیادی یاری کرد (و بر دشمن پیروز شدید) و در روز حنین (نیز یاری نمود) در آن هنگام که فزونی جمعیتتان شما را مغرور ساخت، ولی (این فزونی جمعیت) هیچ به دردتان نخورد و زمین با همه وسعتش بر شما تنگ شده سپس پشت (به دشمن) کرده، فرار نمودید! • سپس خداوند «سکینه» خود را بر پیامبرش و بر مؤمنان نازل کرد و لشکرهایی فرستاد که شما نمی دیدید و کافران را مجازات کرد و این است جزای کافران!. هم چنین لشکریانی که شما نمی دیدید، برای تقویت و یاریتان فرو فرستاد" (و انزل جنودا لم تروها). همانگونه که در ذیل آیات مربوط به"غزوه بدر" گفتیم نزول این ارتش نامرئی الهی برای تحکیم و تقویت روح مسلمانان و ایجاد نیروی ثبات و استقامت در جان و دل آنان بود، نه اینکه فرشتگان و نیروهای غیبی در جنگ شرکت کرده باشند . و در پایان نتیجه نهایی جنگ" حنین " را چنین بیان می کند: " خداوند افراد بی ایمان و بت پرست را کیفر داد" (گروهی کشته و گروهی اسیر و جمعی پا به فرار گذاردند آن چنان که از دسترس ارتش اسلام خارج شدند)
نابودی به دست مومنان
قل هل تربصون بنا الا احدی الحسنیین ونحن نتربص بکم ان یصیبکم الله بعذاب من عنده او بایدینا فتربصوا انا معکم متربصون. بگو: «آیا درباره ما، جز یکی از دو نیکی را انتظار دارید؟! (: یا پیروزی یا شهادت) ولی ما انتظار داریم که خداوند، عذابی از سوی خودش (در آن جهان) به شما برساند، یا (در این جهان) به دست ما (مجازات شوید) اکنون که چنین است، شما انتظار بکشید، ما هم با شما انتظار می کشیم! » «و نحن نتربص بکم» یعنی ما هم درباره شما انتظار بریم. «ان یصیبکم الله بعذاب من عنده او بایدینا» یعنی خداوند عذابی از نزد خود بر شما فرود آرد که شما را هلاک سازد، و یا آنکه ما را بر شما پیروز گرداند و بدست ما نابودتان سازد.

پیشنهاد کاربران

بپرس