جمال الدین ساوجی

[ویکی فقه] جمال الدین ساوَجی ، سید جمال الدین محمد بن یونس ساوجی (ساوی )، مشهور به جمال الدین مجرد، زاهد، عارف و از اقطاب طریقت قلندریه در قرن هفتم .
درباره تاریخ تولد، خانواده و سلسله طریقتی او اطلاع موثقی در دست نیست . از ابیاتی در قلندرنامه خطیب فارسی در سیرت جمال الدین ساوجی ، چنین بر می آید که گرایشی به اهل بیت داشته است .
اقامت در سوریه
سوانح زندگی جمال الدین ساوجی در کتاب قلندرنامه خطیب فارسی افسانه آمیز می نماید و با خطاهای تاریخی بسیار همراه است . بنا بر آنچه منابع بر آن اتفاق دارند، ساوجی پس ازاتمام تحصیلات مقدماتی ، به دمشق سفر کرد و احتمالاً بین ۶۰۷ تا ۶۲۲ در آن جا به تحصیل علوم شرعی پرداخت .مدتی در زاویه شیخ عثمان رومی (متوفی ۶۸۴) در کوه قاسیون اقامت گزید. ظاهراً در همین دوره ، در دمشق گروه کوچکی از مریدان وفادار را دور خود جمع کرده بود و مانند زاهدی نیمه دیوانه زندگی می کرد. آنگاه زاویه را ترک ، و در گورستانی اقامت کرد. مدت زیادی را نیز به ریاضت در قُبه زینب علیهاالسلام گذراند. در این دوره با قلندرمعروفی به نام جلال الدین دَرگزینی آشنا شد که این آشنایی در شخصیت و منش زاهدانه جمال الدین سخت تأثیر گذاشت .
تراشیدن موی سر و صورت
به گزارش برخی منابع ، او پس از گذراندن این دوره ، موی سر و صورت و ابروان خود را تراشید و گروهی نیز در این کار از او پیروی کردند، ولی از نوشته ابن بطوطه برمی آید که جمال الدین در ساوه برای مصون ماندن از لغزش ، موی سر و روی خود را سترد. فرشته همین قول را صحیح شمرده ، ولی مکان واقعه را در مصر ذکر کرده است . به هر حال ، جمال الدین در حدود ۶۲۰ شناخته شده بود و یاران بسیاری داشت .
اقامت در مصر
...