جریر بن عبدالله بجلی

[ویکی فقه] جَریرِ بْنِ عَبْدُاللّهِ بَجَلی، ابوعمرو یا ابـوعبـدالله (د ح۵۱ ـ ۵۴ق/۶۷۱ ـ ۶۷۴ م)، صحابی پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) و از مردان مشهور نیمه نخست سده یک قمری است.
جریر بن عبدالله بجلی که از صحابه پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) به شمار می رود، کنیه وی ابوعمرو بود و در یمن به دنیا آمد.
نسب
نسب او به بنی بَجیله، یکی از تیره های قبیله یمانی ازد می رسید. درباره نسب او در کتاب زندگی محمد (صلی الله علیه و آله وسلّم) به نقل از ابن اسحاق آمده است: دو قبیله خثعم و بجیله نسبشان بانمار می رسد، و جریر بن عبدالله بجلی که بزرگ قبیله بجیله است، این معنی را در شعر خویش بیان کرده و این جریر همان کسی است که درباره اش گفته اند:لولا جریر هلکت بجیلة نعم الفتی و بئست القبیلةو قبیله بجیله خود را به قبایل یمن ملحق ساختند؛ از این رو آنان را یمانی می خوانند.
ویژگی های ظاهری
در مورد خصوصیات ظاهری او آمده است که وی دارای قد بلندی بود؛ به صورتی که بر بالای کوهان شتر می نشست و مردی بود، زیبا و دارای کمالات که او را یوسف امت می گفتند.
جریر در دوران پیامبر
...

[ویکی شیعه] جَریرِ بْنِ عَبْدُ اللّٰهِ بَجَلی، (متوفی۵۱-۵۴ ه‍.ق/۶۷۱-۶۷۴ م) صحابی پیامبر(ص). از حوادث مهم زندگی وی شرکت در فتوحات، کارگزاری خلفا در بعضی مناطق و فرستاده حضرت علی(ع) به سوی معاویه است.
اگر چه روایاتی از قول جریر در فضایل امیرالمؤمنین(ع) نقل شده، اما به جهت یاری نرساندن به حضرت علی(ع)، مورد نقد قرار گرفته است.
مسجد جریر بن عبدالله در کوفه نزد شیعیان، از جمله «مساجد ملعونه» به شمار می رود؛ زیرا امام علی(ع) از نماز خواندن در آنجا نهی کرده است.