تقوا و تکفیر گناه

[ویکی فقه] تقوا و تکفیر گناه (قرآن). از جلوه های تقواپیشگی و ترس از خدا محو و نابودی بدی ها و گناهان انسان می شود.
رعایت تقوا و ترس از خدا، موجب محو زشتی ها و بدی های اعمال می شود:ولو ان اهل الکتـب ءامنوا واتقوا لکفرنا عنهم سیـاتهم...و اگر اهل کتاب ایمان بیاورند و تقوا پیشه کنند، گناهان آنها را می بخشیم ... . یـایها الذین ءامنوا ان تتقوا الله... ویکفر عنکم سیـاتکم ویغفر لکم...ای کسانی که ایمان آورده اید! اگر از (مخالفت فرمان) خدا بپرهیزید، ... و گناهانتان را می پوشاند و شما را می آمرزد... . والذی جاء بالصدق وصدق به اولـئک هم المتقون• لیکفر الله عنهم اسوا الذی عملوا.... .اما کسی که سخن راست بیاورد و کسی که آن را تصدیق کند، آنان پرهیزگارانند! تا خداوند بدترین اعمالی را که انجام داده اند (در سایه ایمان و صداقت آنها) بیامرزد .... . .. ومن یتق الله یکفر عنه سیـاته...... و هر کس تقوای الهی پیشه کند، خداوند گناهانش را می بخشد... .
دیدگاه مفسرین
معنای تکفیر سیئات، پوشاندن آن به وسیله مغفرت است، و مراد از سیئات گناهان صغیره است، در نتیجه تقوی تنها برای گناهان کبیره باقی می ماند، و مجموع جمله: و من یتق الله یکفر عنه سیئاته و یعظم له اجرا، در معنای آیه شریفه زیر می باشد که فرموده:ان تجتنبوا کبائر ما تنهون عنه نکفر عنکم سیئاتکم و ندخلکم مدخلا کریما، و از این دو آیه شریفه بر می آید که مراد معصوم علیه السّلام هم که در تعریف تقوی فرمود: عبارت است از ورع از محارم خدا همان گناهان کبیره است.و نیز بر می آید که مخالفت با احکامی که خدای تعالی درباره طلاق و عده نازل فرموده از گناهان کبیره است چون تقوایی که در آیه شریفه ذکر شده مشتمل بر مسائل مذکور نیز می شود، و ممکن نیست که مسائل خود آیه را شامل نگردد، پس مخالفت مذکور جزو سیئات قابل تکفیر نیست، وگرنه نظم و معنای آیه مختل می شود. هر کس تقوای الهی پیشه کند، و از مخالفت فرمان او بپرهیزد، خداوند گناهان او را می بخشد، و پاداش او را بزرگ می سازد (و من یتق الله یکفر عنه سیئاته و یعظم له اجرا). بعضی از مفسران گفته اند که منظور از سیئات در اینجا گناهان صغیره است، و منظور از تقوا پرهیز از گناهان کبیره است به این ترتیب پرهیز از کبائر سبب بخشودگی صغائر می شود، شبیه آنچه در آیه ۳۱ سوره نساء آمده است. و لازمه این سخن آن است که مخالفت احکام گذشته در زمینه طلاق و عده جزء گناهان کبیره محسوب می شود. البته درست است که سیئات گاهی به معنی گناهان صغیره آمده است، ولی در بسیاری از آیات قرآن مجید سیئات به عموم گناهان اعم از صغیره و کبیره اطلاق شده است، مثلا در آیه ۶۵ سوره مائده می خوانیم: و لو ان اهل الکتاب آمنوا و اتقوا لکفرنا عنهم سیئاتهم: اگر اهل کتاب ایمان بیاورند و تقوا پیشه کنند ما تمام گناهان گذشته آنها را می بخشیم (این معنی در آیات دیگری نیز آمده است). مسلم است که ایمان و قبول اسلام سبب بخشودگی همه گناهان پیشین می شود. قرآن می گوید: علاوه بر تشخیص حق از باطل نتیجه پرهیزکاری این است که، خداوند گناهان شما را می پوشاند و آثار آن را از وجود شما بر می دارد (و یکفر عنکم سیئاتکم) به علاوه شما را مشمول آمرزش خود قرار می دهد (و یغفر لکم) و پاداش های فراوان دیگری در انتظار شماست که جز خدا نمی داند زیرا خداوند فضل و بخشش عظیم دارد (و الله ذو الفضل العظیم).این چهار اثر، میوه های درخت تقوا و پرهیزکاری هستند و وجود رابطه طبیعی در میان تقوا و پاره ای از این آثار مانعی از آن نمی شود که همه آنها را به خدا نسبت بدهیم زیرا کرارا در این تفسیر گفته ایم که هر موجودی هر اثری دارد به خواست خداست و لذا هم می توان آن اثر را به خدا نسبت داد و هم به آن موجود.در اینکه میان تکفیر سیئات، و غفران چه تفاوتی است بعضی از مفسران معتقدند که اولی اشاره به پرده پوشی در دنیا و دومی اشاره به رهایی از مجازات در آخرت است. ولی احتمال دیگری در اینجا وجود دارد که تکفیر سیئات اشاره به آثار روانی و اجتماعی گناهان دارد که در پرتو تقوا و پرهیزکاری از میان می رود،ولی غفران اشاره به مساله عفو و بخشش خداوند و رهایی از مجازات است.