بیع سلف

[ویکی فقه] بیع سلف به معامله ی کالای مدّت دار به بهای نقد گفته می شود. از این عنوان در باب تجارت سخن رفته است. به بیع سلف، بیع محاویج، پیش فروش، سلف و سلم نیز گفته می شود.
در بیع سلف برخلاف بیع نسیه، کالا، مدّت دار است (کلی در ذمه) لیکن بهای آن نقد پرداخت می گردد، مانند آنکه کشاورزی یک تن گندم را- که یک ماه بعد تحویل دهد- به صد هزار تومان نقد بفروشد. در معامله ی سلف، به خریدار «مسلم» به بهای پرداختی «مسلم»، به کالا «مسلم فیه» و به فروشنده «مسلم له» گفته می شود.
حکم بیع سلف
بیع سلف به اتفاق همه ی فقها جایز و مشروع است.
مورد عقد در بیع سلف
آنچه به سلف فروخته می شود و نیز بهای آن یا کالا است و یا پول. فروختن کالای سلفی در ازای پول و نیز عکس آن، یعنی فروختن پول سلفی در ازای کالا به اتفاق همه، همچنین بنابر مشهور فروختن کالای سلفی در برابر کالای نقدی- اعم از آنکه هر دو کالا از یک جنس باشند یا از دو جنس- جایز است.
بیع سلف در پول
...