بازی

[ویکی فقه] بازی، هرگونه فعالیتی به قصد سرگرمی و مشغولیت است که انگیزه آن دست یافتن به فایده، محصول یا نتیجه ای بخصوص نباشد. در جهان اسلام، بازی یکی از مفاهیم اساسی با دلالتهای متعدّد ضمنی و بسیار وسیع جامعه شناسی و روانشناسی است. در این مقاله تنها می توان به بعضی از جنبه های مهم آن پرداخت: الف . واژة بازی ب . بازی در تمدن اسلامی و مباحث دینی مربوط به آن. (برای آشنایی با بازی های ایرانی به مقاله بازی ایرانی مراجعه نمایید.)
«بازی» در لغت بیش تر به معنای سرگرمی، تفریح و مشغولیت است. «بازی» در فارسی میانه «وازیگ» است که از ریشه ایرانی باستان «واز»، به معنای جنبیدن و پریدن آمده است. «وزیدن» (به معنای دمیدن، جنبیدن و پریدن) و «وازیدن» (به همان معانی و همچنین بازی کردن) در فارسی میانه و «باختن» و «بازیدن» (به معنای بازی کردن و ورزیدن) در فارسی دری، از همین ریشه است.
در زبان عربی معادل این واژه کلمات «لَعِبْ، لِعبْ، لَعبْ»، در زبان ترکی «اُیون» و در زبان اردو «کِهیْلْ» است که در معانی بسیار وسیع به کار رفته است.

بازی در تمدن اسلامی
خصیصه بازی که در بسیاری از فعالیتهای بشری مانند رقص، نمایش، موسیقی و جز آن ها وجود دارد، و نیز بازیهای آیینی که بازمانده آداب برانگیخته از مذهب در دوران قبل از اسلام است، مناسبتی با بحث ما ندارد، و فقط گهگاه از آن یاد می شود؛ کما این که مثلاً به آداب سال نو یا به یکی از مراسم مذهبی ایرانیان که بر روی اَلاّ کلنگ انجام می گرفته اشاره شده است.
در مقاله حاضر تأکید بر بازیهای کودکان است؛ ولی در جهان اسلام نیز، مانند دیگر جاها، بازیهای کودکان بوضوح از بازیهای بزرگسالان مجزّا نشده است و تمایزی گونه شناختی وجود ندارد؛ تنها تفاوت گاهی در برخی از وسایل بازی دیده می شود.
جاحظ احتمالاً متوجه این نکته بوده که کبوتربازی را سهلترین نمونه امکان انتقال از جنبه سرگرمی به جنبه جدی بازی شمرده است.
مظاهر گوناگون و غریزه بازی در بشر و انواع مختلف بازیها، در جهان اسلام پرورش یافت. استفاده مستمر از استعاره های مبتنی بر ترکیبات «لَعَبَ» (بازی کرد)، شاهد دوام این مفهوم است.

← اعتراضات شدید مذهبی نسبت به بازی
مقوله بازی در منابع فقه و حدیث بندرت مستقلاً مطرح شده و احکام فقهی و توصیه های اخلاقی راجع به آن، کمتر یکجا گرد آمده است؛ اما در ابواب و مباحث گوناگون، مطالبی درباره آن یافت می شود.
این مطالب بیش از همه در مبحث قرارداد مسابقه بر سر سوارکاری و تیراندازی و در مبحث شهادات، به مناسبت بررسی شرایط قبول شهادت و نشانه های عدل و فسق و همچنین در متون متأخر فقهی شیعه، در مبحث تجارت، به مناسبت درآمد حاصل از برد و باخت (قِمار، مَیْسر) آمده است.
زُحیلی در تبویب خاصی از مباحث فقهی در کتاب خود در بخش عبادات در مبحثی از باب «الحظر والاباحه» (= ممنوعیت و جواز) به بعضی از احکام بازی اشاره کرده است.
برخی مؤلفان در باب «اشربه» (نوشیدنیها)، شماری از مسایل بازی را مطرح کرده اند؛ از جمله کلینی در کافی ، علاوه بر نقل احادیثی در «کتاب المعیشه » در آداب و احکام تجارت، آخرین باب «کتاب الاشربه» را نیز به نقل احادیث مربوط به بازیهای متداول، مانند شطرنج و نرد و سُدَّر، اختصاص داده است همچنانکه در مجموعه فتاوی ابن تیمیّه ، ضمن «باب الاشربه »، در بیان آشامیدنیهای حرام به مسأله، بازی اشاره شده است،
غزالی در «کتاب آداب السَّماع والوجد» از احیاءعلوم الدین اشاره کوتاهی به بازی کرده، و مجلسی نیز در چند باب از بحارالانوار، به این موضوع پرداخته است، از جمله، «باب القمار»، و «باب المعازف و الملاهی»، از «ابواب المعاصی و الکبائر و حدودها» و «باب الغفله و اللّهو و کثره الفرِح» از «کتاب الایمان و الکفر».

← معنی لعب در قرآن
...

[ویکی فقه] بازی (فقه). بازی، هرگونه فعالیتی به قصد سرگرمی و مشغولیت است که انگیزه آن دست یافتن به فایده، محصول یا نتیجه ای بخصوص نباشد. در جهان اسلام، بازی یکی از مفاهیم اساسی با دلالتهای متعدّد ضمنی و بسیار وسیع جامعه شناسی و روانشناسی است. در این مقاله تنها می توان به بعضی از جنبه های مهم آن پرداخت: الف . واژة بازی ب . بازی در تمدن اسلامی و مباحث دینی مربوط به آن. (برای آشنایی با بازی های ایرانی به مقاله بازی ایرانی مراجعه نمایید.)
«بازی» در لغت بیش تر به معنای سرگرمی، تفریح و مشغولیت است. «بازی» در فارسی میانه «وازیگ» است که از ریشه ایرانی باستان «واز»، به معنای جنبیدن و پریدن آمده است. «وزیدن» (به معنای دمیدن، جنبیدن و پریدن) و «وازیدن» (به همان معانی و همچنین بازی کردن) در فارسی میانه و «باختن» و «بازیدن» (به معنای بازی کردن و ورزیدن) در فارسی دری، از همین ریشه است.
در زبان عربی معادل این واژه کلمات «لَعِبْ، لِعبْ، لَعبْ»، در زبان ترکی «اُیون» و در زبان اردو «کِهیْلْ» است که در معانی بسیار وسیع به کار رفته است.

بازی در تمدن اسلامی
خصیصه بازی که در بسیاری از فعالیتهای بشری مانند رقص، نمایش، موسیقی و جز آن ها وجود دارد، و نیز بازیهای آیینی که بازمانده آداب برانگیخته از مذهب در دوران قبل از اسلام است، مناسبتی با بحث ما ندارد، و فقط گهگاه از آن یاد می شود؛ کما این که مثلاً به آداب سال نو
محمدبن احمد ابوریحان بیرونی، آثارالباقیه، ج۱، ص۲۱۶، چاپ Sachau، لایپزیک ۱۸۷۸، ۱۹۲۳.
مقوله بازی در منابع فقه و حدیث بندرت مستقلاً مطرح شده و احکام فقهی و توصیه های اخلاقی راجع به آن، کمتر یکجا گرد آمده است؛ اما در ابواب و مباحث گوناگون، مطالبی درباره آن یافت می شود.
این مطالب بیش از همه در مبحث قرارداد مسابقه بر سر سوارکاری و تیراندازی
ابن قدامه، المغنی، ج۸، ص۶۵۱ و بعد، بیروت.
...

بازی فعالیتی است که با میل و اختیر فرد بوجود می آید و با هدف سرگرمی و تفریح و معمولاً و به طور هنجاری در اوقات فراغت انجام می شود. کارکرد بازی ها، تفریح و شادابی است در این دوره از بازی به عنوان یک صنعت شغلی استفاده می شود. [ ۱] در تعریف علمی، بازی فعالیتی مخصوص کودکان نیست؛ هر فعالیت اختیاری که بر اساس ایجاد لذت و خوشایندی باشد و کم یا زیاد دارای قواعد باشد، بازی محسوب می شود. بازی ها غالباً اشکال شناخته شده ای دارند و در فرهنگ و اقلیم هر قوم می توان آن را سراغ گرفت؛ بنابراین بازی ها دارای زمینه های اجتماعی، اقلیمی و خرده فرهنگی هستند. بازی ها عمدتاً توسط وسایلی انجام می شوند که بیشتر در مورد کودکان اسباب بازی نامیده می شود. اما می توان وسایل بازی ( مثلاً ورزش - بازی چوگان ) نیز به نوعی اسبابِ بازی است. امروزه بازی ها به شکل بازی های رایانه ای می باشند و بازیهای سنتی تقریباً مانند گذشته نیستند.
یک بازی شامل مجموعه ای از بازیکنان، مجموعه ای از حرکت ها یا راه بردها و نتیجهٔ مشخصی برای هر ترکیب از راه بردها می باشد. پیروزی در هر بازی تنها تابع یاریِ شانس نیست بلکه اصول و قوانینِ ویژهٔ خود را دارد و هر بازیکن در طی بازی سعی می کند با به کارگیری آن اصول، خود را به بُرد نزدیک کند. واینکه بازی فقط برای بچه های نیست و بعضی بازی ها حتی مخصوص بزرگسالان است
باتوجیه
به تعریف جین مک گانیگال از بازی، هر بازی دارای چهار مؤلفه اصلی شامل هدف، قوانین، سیستم بازخورد و حضور داوطلبانه بازیکنان است. [ ۲] هدف بازی بازخورد مشخصه ای از یک بازی است که بازیکنان می توانند به آن دست یابند. آن ها توجه شان را بر روی این اهداف متمرکز می کنند، این هدف باعث می شود تا افراد، احساس کنند مقصودی دارند.
همان مکان هایی هستند که بازیکنان را محدود می کنیم. قوانین با محدود کردن بازیکنان، تلاش دارد تا آن ها با روش هایی نوآورانه به اهداف برسند. قوانین برای ممنوع کردن راه های همیشگی هستند. البته قوانین در همه ی بازی ها یکسان نیست و با یکدیگر فرق دارند.
به بازیکنان می گوید که چقدر به هدف شان نزدیک شده اند. سیستم بازخورد می تواند شامل امتیازها، مراحل یا یک نوار پیشرفت باشد. حتی اگر به بازیکنان بگوییم: «رقابت وقتی به پایان می رسد که …»، سیستم بازخورد طراحی کرده ایم. سیستم بازخورد فعال به بازیکنان اطمینان می دهد که هدف شان، قابل دسترسی است و انگیزه آن ها را افزایش می دهد.

بازی (آلبوم). «بازی» ( به انگلیسی: The Game ) آلبومی از کوئین است که در سال ۱۹۸۰ میلادی منتشر شد.

بازی (آلبوم موسیقی). بازی نام پنجمین آلبوم داوود سرخوش می باشد که در مارس ۲۰۱۰ از ملبورن استرالیا منتشر شد. این آلبوم شامل ۷ ترانه می باشد. بعضی آهنگ های این آلبوم توسط منصور رستگار و بقیه ترانه ها توسط خود داوود سرخوش ساخته شده است. [ ۱]
این آلبوم شامل هفت ترانه می باشد. [ ۱]
همکاران این آلبوم:[ ۱]
• وکال، دمبوره: داوود سرخوش
• بیس: بردیا بندیکت خشایاری
• درام: حسین رستگار
• گیتار: منصور رستگار
• کیبورد: ولفگانگ توکنر
• ضبط: مجارستان / سوپرون و وین
• میکس و مستر: Missing Link Rekordz، وین
• ویرایش کامپیوتری: بردیا بندیکت خشایاری
• گرافیک حبیب پیمان

بازی (بی دی اس ام). در بی دی اس ام بازی ( به انگلیسی: Play ) ، شامل هر نوع از فعالیتهایی است که در گستره «کینک» بگنجد و دربرگیرنده فعالیت های جسمی و روانی بوده و طیف گسترده ای از سطوح و میزان پذیرش اجتماعی را در بر می گیرد. ریشه این اصطلاح از باشگاه ها و دورهمی های جامعه بی دی اس ام سرچشمه گرفته است و بیانگر فعالیتهایست که در یک صحنه بی دی اس ام اتفاق می افتد. این کلمه از آن زمان به طیف گسترده ای از فعالیت های بی دی اس ام محور گفته می شود.
بازی می تواند اشکال زیادی داشته باشد. طیف آن از جلساتی برای «شناختن همدیگر» که در آن طرفین اقدام به شناخت یکدیگر و تمایلات و عدم علایقشان می کنند، تا گستره وسیع بازی مابین افراد متعهدی که محدودیت های هم را می شناسند و مایلند تا تحت فشار قرار گیرند یا تحت فشار قرار بدهند، متغیر است. درحالی که فعالیت های فیزیکی طرفداران بیشتری دارد و شناخته شده تر هم هستند، «بازی روانی» همچون هیپنوتیزم شهوانی و بازی های جسمی نیز چاشنی کار می شود.
به طور کلی بازی به فعالیت هایی که در بی دی اس ام صورت میگیرد گفته می شود.

بازی (ترانه جنیفر لوپز). «بازی» ( به انگلیسی: Play ) تک آهنگی از هنرمند اهل ایالات متحده آمریکا جنیفر لوپز است که در ۱۷ آوریل ۲۰۰۱  ( ۲۰۰۱ - 04 - ۱۷ ) منتشر شد.
این تک آهنگ در چارت های ، ایتالیا، والونیا، نیوزلند جزو ده ترانه اول قرار گرفت.

بازی (رمان لندن). بازی ( انگلیسی: The Game ) کتابی نوشته جک لندن است که در ۱۹۰۵ چاپ شده است.
این کتاب توسط انتشارات مک میلان در ژوئن ۱۹۰۵ در کشور ایالات متحده آمریکا چاپ شده است، داستان این رمان درباره مسابقات بوکس است.

بازی (فعالیت). بازی مجموعه ای از فعالیت های با انگیزه ذاتی است که برای خوشی و لذت تفریحی انجام می شود. [ ۱] بازی معمولاً با کودکان و فعالیت های سطح نوجوانان مرتبط است، اما ممکن است در هر مرحله از زندگی، و همچنین در میان سایر حیوانات با عملکرد بالاتر، به ویژه پستانداران و پرندگان، دیده شود.
بسیاری از پژوهشگران برجسته در زمینه روان شناسی از جمله ملانی کلاین، ژان پیاژه، ویلیام جیمز، زیگموند فروید، کارل یونگ و لو ویگوتسکی به اشتباه بازی را محدود به نوع انسان دانسته اند و برای اثبات نظریه های خود معتقدند بازی برای رشد انسان و استفاده از روش های مختلف تحقیق مهم است.
بازی اغلب به عنوان کاری بیهوده تعبیر می شود. با این حال بازی کننده به ویژه زمانی که بازی ساختاریافته و هدف گرا باشد، می تواند به طور جدی روی هدف خود متمرکز شود. بر این اساس، نوع بازی می تواند از آرامش دهنده، آزادکننده و خودانگیخته تا بیهوده یا برنامه ریزی شده یا حتی اجباری متغیر باشد. بازی فقط یک فعالیت سرگرمی نیست و این پتانسیل را دارد که به عنوان یک ابزار مهم در جنبه های متعدد زندگی روزمره برای نوجوانان، بزرگسالان و گونه های غیرانسانی پیشرفته شناختی ( مانند نخستی ها ) عمل کند. بازی نه تنها به رشد جسمانی کمک می کند ( مانند هماهنگی دست و چشم ) ، بلکه به رشد شناختی و مهارت های اجتماعی نیز کمک می کند و حتی می تواند به عنوان پله ای برای ورود به دنیای یکپارچگی عمل کند که می تواند بسیار استرس زا باشد. روند. بازی چیزی است که اکثر کودکان در آن شرکت می کنند، اما نحوه اجرای بازی بین فرهنگ ها متفاوت است و شیوه ای که کودکان با بازی درگیر می شوند به طور جهانی متفاوت است.

بازی (فیلم ۱۹۵۱). بازی ( انگلیسی: Baazi ) فیلمی به کارگردانی گورو دات است که در سال ۱۹۵۱ منتشر شد. از بازیگران آن می توان به دو آناند و گیتا بالی اشاره کرد.

بازی (فیلم ۱۹۶۸). بازی ( به هندی: Baazi ) فیلمی محصول سال ۱۹۶۸ و به کارگردانی مونی باتاچارجی است. در این فیلم بازیگرانی همچون درمندرا، وحیده رحمان، جانی واکر، هلن، کشتو موکرجی و نظیر حسین ایفای نقش کرده اند.

بازی (فیلم ۱۹۷۰). «بازی» ( انگلیسی: The Games ( film ) ) یک فیلم به کارگردانی مایکل وینر است که در سال ۱۹۷۰ منتشر شد.
• مایکل کراوفورد
• رایان اونیل
• شارل آزناوور
• استنلی بیکر
• کنت اسمیت
• سام الیوت

بازی (فیلم ۱۹۸۴). بازی ( به هندی: Baazi ) فیلمی محصول سال ۱۹۸۴ و به کارگردانی راج ان. سیپی است. در این فیلم بازیگرانی همچون درمندرا، ریکا، میتون چاکرابورتی، رانجیتا کائور، شاکتی کاپور، مادان پوری ایفای نقش کرده اند.

بازی (فیلم ۱۹۹۳). بازی ( به انگلیسی: Arcade ) یک فیلم سینمایی ترسناک علمی تخیلی درجه ب محصول سال ۱۹۹۳ میلادی به کارگردانی آلبرت پیون است که توسط دیوید گویر نوشته شده است.
[ ۱]

بازی (فیلم ۱۹۹۵). بازی ( به هندی: Baazi ) فیلمی محصول سال ۱۹۹۵ و به کارگردانی آشوتوش گواریکر است. در این فیلم بازیگرانی همچون عامر خان، مامتا کولکارنی، پارش راوال، ساتیش شاه، موکش ریشی ایفای نقش کرده اند.
موفقیت عامر خان در این فیلم سبب شد تا ۴ سال بعد او را باری دیگر برای نقش افسر پلیس در فیلم غیرت ( فیلم ۱۹۹۹ ) انتخاب کنند که به یکی از بهترین اجراهای عامر خان به عنوان یک مرد جدی تبدیل شد.
داستان با گروهی از مردم که در یک اتوبوس مسافرت می کنند شروع می شود. اتوبوس در راه خودش متوقف می شود و دسته ای اراذل و اوباش وحشیانه وارد اتوبوس می شوند و زمانی که مردی می خواهد مانع ورود آنها شود دست به خشونت می زنند. سپس اتوبوس برای صرف چای و استراحت توقف می کند و در همین زمان کاروانی که در حال گذر هست را مورد حمله قرار می دهند و قاتلان سعی می کنند فردی را که داخل یکی از ماشین ها است بکشند. مردی با استفاده از سرعت خود حمله را خنثی می کند و فردی را که در حال کشتن دیگران بود دستگیر می کند و بقیه می توانند از صحنه درگیری فرار کنند.
این مرد بازرس عامر دامجی ( عامر خان ) هست و معلوم می شود نخست وزیر ویشواسرائو چوودوری شخص داخل ماشن هست که تحت تأثیر کار عامر قرار می گیرد و تصمیم می گیرد تا مأموریت دستگیری کسانی که پشت اختلاص بزرگ بودند را به او بدهد و عامر قول می دهد که با تمام توان خود مأموریت خود را انجام دهد.
معلوم می شود که چابی ( معاون وزیر ) کسی که اختلاص را انجام داده بود برای اطمینان و جلوگیری از دستگیر شدن آدم کش ها را اجیر کرد تا به وزیر حمله کنند و او را بکشند. عامر تلاش می کند تا از پشت پرده این جنایت با خبر شود و این شروع نزدیک شدن سبب آزار وزیر می شود. سپس وزیر عامر را برای قتل دختر پلیس کمیسر مازوندر دستگیر می کند.
عامر بعد از مبارزه طولانی با راگو قاتل اصلی بین چند نفر دیگر از زندان فرار می کند. سپس او نقشه می کشد تا به عنوان یک زن مخفی شود تا مردی که پشت همه این جریان ها هست را پیدا کند. عامر چابی را پیدا می کند و متوجه می شود او مردی است که پدر و مادرش را کشته است. در آخر آدم کش های چابی هر کسی را در برج 12_Story گروگان می گیرند و تلاش می کنند بار دیگر به Cm حمله کنند. اما عامر به آرامی و با اطمینان گروگان ها رو آزاد می کند. سپس چابی سعی می کند که با هلیکوپتر از روی تراس فرار کند اما عامر جلوگیری می کند و در نهایت او را به دیش ماهواره می کوبد. چابی را برق می گیرد و می میرد. عمر توسط CM و پلیس کمیسر تشویق می شود.

بازی (فیلم ۱۹۹۷). بازی ( به انگلیسی: The Game ) فیلمی در ژانر تریلر روانشناسانه و ماجراجویانه به کارگردانی دیوید فینچر و محصول ۱۹۹۷ از کمپانی پولیگرام فیلمد انترتینمنت است. این فیلم داستان یک بانکدار را می گوید که در چهل و هشتمین سالگرد تولدش هدیه ای شگفت انگیز دریافت می کند که بازی عجیبی است که با زندگی واقعی اش عجین می شود و هر چه تشخیص رخدادهای واقعی با زندگی واقعی مشکلتر می شود بیشتر رنگ یک توطئه را به خود می گیرد.
«نیکلاس ون اورتون» ( با بازی مایکل داگلاس ) ، بانکداری پولدار و تنها است. او اکنون در آستانه ۴۸ سالگی قرار دارد، سنی که پدرش در آن به یک باره و بدون هیچ دلیلی خودکشی کرده است. خاطره خودکشی پدر اکنون که او به این سن رسیده است، آزارش می دهد. «کنراد» برادر نیکلاس ( با بازی شان پن ) برای رهایی او از این زندگی افسرده و بیمارگونه به او یک هدیه تولد غیرمعمولی می دهد. این بازی توسط شرکتی به نام سی آراس ( CRS ) تولید و برای هر کس به صورت اختصاصی و با توجه به ویژگی های جسمی و روحی آن فرد طراحی می شود و در انتها وی را متحول می کند. برای نیکلاس هم این بازی از اتفاقات گوناگونی شکل می گیرد که آنقدر طبیعی به نظر می رسد که نیکلاس را به حالتی از جنون می کشاند. این که هر اتفاقی و حتی هر کشفی از این بازی خود جزئی از بازی است؛ بسیار بر جذابیت داستان می افزاید. هر چه فیلم بیشتر پیش می رود گویی نیکلاس بیشتر از بازی سر درمی آورد و اما در پایان داستان…
• بازی در بانک اطلاعات اینترنتی فیلم ها ( IMDb )
• بازی در باکس آفیس موجو
• بازی در راتن تومیتوز
• بازی در متاکریتیک
• فیلم ها به زبان انگلیسی
• آثار موسیقی هاوارد شور
• فیلم ها به کارگردانی دیوید فینچر
• فیلم های ۱۹۹۷ ( میلادی )
• فیلم های آمریکایی نئو نوآر
• فیلم های اکشن دلهره آور ۱۹۹۷ ( میلادی )
• فیلم های اکشن دلهره آور دهه ۱۹۹۰ ( میلادی )
• فیلم های اکشن مهیج آمریکایی
• فیلم های ایالات متحده آمریکا
• فیلم های به تهیه کنندگی استیو گولین
• فیلم های درباره بازی ها
• فیلم های درباره برادران
• فیلم های درباره کلاهبرداری به وسیله جلب اطمینان
• فیلم های دلهره آور دهه ۱۹۹۰ ( میلادی )
• فیلم های دلهره آور روان شناختی آمریکایی
• فیلم های دلهره آور روان شناختی دهه ۱۹۹۰ ( میلادی )
• فیلم های دلهره آور روان شناختی
• فیلم های فیلم برداری شده در سان فرانسیسکو
• فیلم های معمایی آمریکایی
• فیلم های معمایی دهه ۱۹۹۰ ( میلادی )
• فیلم های معمایی مهیج دهه ۱۹۹۰ ( میلادی )
• فیلم های معمایی هیجانی آمریکایی
• فیلم های مهیج آمریکایی
• فیلم های مهیج
• فیلم های واقع شده در سان فرانسیسکو
• فیلم های واقع شده در منطقه خلیج سان فرانسیسکو

بازی (فیلم ۲۰۰۳). «بازی» ( انگلیسی: Game ( 2003 film ) ) فیلمی در ژانر مهیج است که در سال ۲۰۰۳ منتشر شد. از بازیگران آن می توان به یوکی ناکاما و ریو ایشیباشی اشاره کرد.

بازی (فیلم ۲۰۰۶). بازی ( تلگویی: గేమ్ ) فیلمی در گونه درام و برشی از زندگی است که در سال ۲۰۰۶ منتشر شد.

بازی (فیلم ۲۰۰۸). بازی ( به بنگالی: Khela ) فیلمی محصول سال ۲۰۰۸ و به کارگردانی ریتوپارنو گوش است. در این فیلم بازیگرانی همچون پروسنجیت چاترجی، مانیشا کویرالا، رایما سن، آکشانل دات موکرجی و روپا گانگولی ایفای نقش کرده اند.

بازی (فیلم ۲۰۰۸ تلگو). بازی ( به تلگو: Aatadista ) فیلمی هندی محصول سال ۲۰۰۸ و به کارگردانی رادیکومار چوداری است. در این فیلم بازیگرانی همچون نیتین، کجال آگاروال، جایا سودا، ناگا بابو، راگوواران، جایا لالیتا و سیواپراساد ایفای نقش کرده اند.

بازی (فیلم ۲۰۱۱). بازی ( سوئدی: Play ) فیلمی در ژانر درام به کارگردانی روبن اوستلوند محصول کشور سوئد است که در سال ۲۰۱۱ منتشر شد. این فیلم با الهام از پرونده های قضایی واقعی ساخته شده و روایتگر گروهی از پسران جوان است که سه قربانی هم سن وسال خود را در مرکز یوتبری فریب داده و می ترسانند و دارایی های آنها و بی گناهی ذاتی شان را به سرقت می یرند. فیلم بازی یک اثر غم انگیز است که به باور برخی منتقدان بهترین اثر کارگردان و یکی از پیچیده ترین قطعات سینمای مدرن اروپا به شمار می آید. [ ۱] این فیلم در سال ۲۰۱۲ برنده جایزه انجمن فیلم منطقه نوردیک شد. [ ۲]
بازی نمایشگر یک رویداد نژادپرستانه بر پایه وقایعی است که چندین سال پیش در سوئد رخ داد. گروهی از نوجوانان قلدر آفریقایی، سه پسربچه از طبقه متوسط که کمی کوچک تر از آنها و خجالتی هستند را تعقیب می کنند؛ دو نفر از آن پسربچه ها سفیدپوست سوئدی و یکی آسیایی است. دو پسربچه سوئدی برای صلح با پسران آفریقایی، دوست آسیایی شان را واسطه قرار می دهند. روند داستان، پرسش هایی چالش برانگیز را در رابطه با پذیرش جامعه چندفرهنگی در جامعه سوئد مطرح می کند. [ ۳]

بازی (فیلم ۲۰۱۴). «بازی» ( انگلیسی: Game ( 2014 film ) ) فیلمی در ژانر اکشن است که در سال ۲۰۱۴ منتشر شد.

بازی (فیلم ۲۰۱۶). بازی ( به انگلیسی: Game ) فیلمی محصول سال ۲۰۱۶ و به کارگردانی ای. ام آر رامش است. در این فیلم بازیگرانی همچون آرجون سارجا، شمس الدین ابراهیم و مانیشا کویرالا ایفای نقش کرده اند.

بازی (فیلم هندی ۲۰۱۱). بازی ( هندی: गेम ) فیلمی است که در سال ۲۰۱۱ منتشر شد. از بازیگران آن می توان به آبیشک باچان، بومان ایرانی، و انوپم کهیر اشاره کرد.

فعالیتی برای سرگرمی و تفریح. فعالیت ارادی خوشایندی که هدف خاصی را دنبال نمی کند و سبب رضایت خاطر بعدی نمی شود و نیز، فعالیتی که با میل و اختیار در اوقات فراغت صورت می گیرد. در کودکان، فعالیت آزاد کودکانه به منظور لذت بردن و سرگرمی است؛ فعالیت مستقیم یا غیرمستقیم کودکان که به نسبت رشد و تکامل رفتارشان انجام می دهند. بازی ممکن است آزاد باشد، یعنی بازی کننده (معمولاً کودک) کاملاً به میل و ارادۀ خود بازی می کند و کسی او را رهبری نمی کند و ممکن است منظّم یا سازمان یافته باشد یعنی تابع مقرّرات و قانون و تحت نظارت صورت گیرد. معمولاً بازی های دسته جمعی، مانند فوتبال، از این گونه اند. کلّاً، بازی فعالیتی است که برای تفریح و سرگرمی صورت می گیرد. پیاژه برای شناخت بازی آن را با کار مقایسه می کند و برای تمیز میان این دو نوع فعالیت انسان، پنج ضابطه برشمرده است: بازی فعالیتی است که هدفش در خودش نهفته است، در حالی که هدف کار در خارج آن قرار دارد. بازی فعالیتی است که فرد آن را اختیار می کند، در حالی که کار خاصیت اجباری دارد. بازی فعالیتی است که انجام آن موجب خشنودی و خوشحالی بازی کننده می شود، حال آن که کار، ضرورتاً خوشایند نیست. بازی از قید سازمان آزاد و رهاست، در حالی که کار معمولاً با سازمان دهی همراه است. بازی از کشمکش و پرخاش به دور است، در حالی که ماهیت کار گرایش آشکاری به سوی کشمکش و پرخاشگری دارد. پیاژه سه نوع بازی را مطرح می کند: الف. بازی های مهارت یابی (ساختمان سازی، کپیه کردن، طرّاحی)؛ ب. بازی های قاعده مند (تیله بازی، بازی های جنگی، شطرنج)؛ ج. بازی های وانمودی و خیالی (مهمان بازی، عروسک بازی).

بازی (نمایش). عنوان فراگیر همۀ حرکت های گروهی که جنبۀ نمایشی و تماشایی داشته باشد. کلمۀ بازی، که در اصل پهلوی واژیک است، در متون پهلوی جزو کلمات نامطلوب و لغو ـ چنان که پس از اسلام متداول شده ـ نبوده، بلکه در ردیف خنیا و در شمار سایر تفریحات عمومی و مجاز استفاده می شده است. در عصر ساسانی هر تفریح و تماشا و صنعتی که شایان توجه بوده را بازی می گفته اند. شاید از همین دورۀ ساسانی است که این واژه گسترش یافته و بعدها به گونه های متنوع نمایش ایرانی نیز گفته شده است. این واژۀ فارسی، برابرنهاد مناسبی برای واژۀ Play است و می تواند وجوه گوناگونش را نشان دهد. ترکیب های بازی درآوردن، بازی ساز، بازیگر و غیره که از دورۀ صفوی رواج یافته، مشخصاً به مفهوم نمایش، اجرای نمایش و بازیگری است. بازی در ترکیب هایی مانند شب بازی، صورت بازی، خیمه شب بازی، لعبت باز و بازی خیال نیز به مفهوم نمایش به کار رفته است (مانند نمایش سایه که بازی خیال نام داشت) و نشان می دهد که این واژه کمابیش از همان آغاز گسترۀ مفاهیم نمایش را دربرگرفته است. در دورۀ اخیر نیز ترکیب های نوتری نظیر سیاه بازی، بیشتر بیان کنندۀ شیوه ای از نمایش بوده است.