آیاهواسکا. آیاواسکا ( به انگلیسی: Ayahuasca ) به دمنوشی روان گردان متشکل از چند گیاه مختلف گفته می شود که سال هاست در بین ساکنان آمازون به عنوان معجونی شفابخش در درمان بیماری ها یا برای تجربهٔ حس های معنوی و خلسه استفاده می شود. روان گردان اصلی و قدرتمند موجود در این معجون دی متیل تریپتامین یا همان دی ام تی است. این معجون در صورت خورده شدن در بدن توسط آنزیم مونوآمین اکسیداز تجزیه و غیرفعال می شود بنابراین در این معجون گیاهی حاوی بازدارنده های مونوآمین اکسیداز ( MAOi ) وجود دارد و به این ترتیب این معجون فعال می شود و اثرات روان گردان خود را به جای می گذارد. [ ۱]
افرادی که آیاهواسکا مصرف کرده اند گزارش می دهند که تجربیات عرفانی و مکاشفه های معنوی در رابطه با هدف خود بر روی زمین، ماهیت واقعی جهان و بینش عمیق در مورد این که چگونه می توانند بهترین شخصی باشند که می توانند. [ ۲] بسیاری از مردم همچنین اثرات درمانی، به ویژه در مورد بهبود افسردگی و آسیب های شخصی خود را گزارش می کنند. [ ۳]
بسیاری از مصرف کنندگان، تجربهٔ خود را به عنوان یک بیداری معنوی یا چیزی شبیه یک تجربهٔ نزدیک به مرگ یا تولد دوباره توصیف می کنند. [ ۴] اغلب گزارش شده است که افراد احساس می کنند به ابعاد معنوی بالاتری دسترسی پیدا می کنند و با موجودات معنوی مختلفی که می توانند به عنوان راهنما یا شفادهنده عمل کنند، تماس برقرار می کنند. [ ۵]
تجربیات افراد در زمانی که تحت تأثیر آیاهواسکا هستند می تواند بر اساس فرهنگ آن ها متفاوت باشد. [ ۶] غربی ها معمولاً تجربیات خود را با اصطلاحات روانشناختی مانند " مرگ نفس " توصیف می کنند و توهمات را با عنوان خاطرات سرکوب شده یا به صورت استعاره ای از حالات روانی خود درک می کنند. [ ۶] افراد بومی ایکیتوس، پرو ( مرکز برگزاری مراسم آیاهواسکا ) ، تجربه و رؤیاهای خود را به عنوان انعکاس هایی از محیط خود می دانند، که گاهی شامل شخصی می شود که معتقدند باعث بیماری آن ها شده است. [ ۶]
ادعا شده است که افراد ممکن است تغییرات مثبت عمیقی را در زندگی پس از مصرف آیاهواسکا تجربه کنند. [ ۷]
استفراغ می تواند به دنبال بلع آیاهواسکا رخ دهد که توسط بسیاری از شمن ها و کاربران باتجربهٔ آیاهواسکا به عنوان یک پاک سازی و موضوعی ضروری پس از مصرف آیاهواسکا در نظر گرفته می شود که از دید آن ها نشان دهندهٔ آزاد شدن انرژی منفی و احساسات ایجاد شده در طول زندگی فرد است. [ ۴] برخی دیگر نیز اسهال و گرگرفتگی/لرز را گزارش می کنند.
افرادی که آیاهواسکا مصرف کرده اند گزارش می دهند که تجربیات عرفانی و مکاشفه های معنوی در رابطه با هدف خود بر روی زمین، ماهیت واقعی جهان و بینش عمیق در مورد این که چگونه می توانند بهترین شخصی باشند که می توانند. [ ۲] بسیاری از مردم همچنین اثرات درمانی، به ویژه در مورد بهبود افسردگی و آسیب های شخصی خود را گزارش می کنند. [ ۳]
بسیاری از مصرف کنندگان، تجربهٔ خود را به عنوان یک بیداری معنوی یا چیزی شبیه یک تجربهٔ نزدیک به مرگ یا تولد دوباره توصیف می کنند. [ ۴] اغلب گزارش شده است که افراد احساس می کنند به ابعاد معنوی بالاتری دسترسی پیدا می کنند و با موجودات معنوی مختلفی که می توانند به عنوان راهنما یا شفادهنده عمل کنند، تماس برقرار می کنند. [ ۵]
تجربیات افراد در زمانی که تحت تأثیر آیاهواسکا هستند می تواند بر اساس فرهنگ آن ها متفاوت باشد. [ ۶] غربی ها معمولاً تجربیات خود را با اصطلاحات روانشناختی مانند " مرگ نفس " توصیف می کنند و توهمات را با عنوان خاطرات سرکوب شده یا به صورت استعاره ای از حالات روانی خود درک می کنند. [ ۶] افراد بومی ایکیتوس، پرو ( مرکز برگزاری مراسم آیاهواسکا ) ، تجربه و رؤیاهای خود را به عنوان انعکاس هایی از محیط خود می دانند، که گاهی شامل شخصی می شود که معتقدند باعث بیماری آن ها شده است. [ ۶]
ادعا شده است که افراد ممکن است تغییرات مثبت عمیقی را در زندگی پس از مصرف آیاهواسکا تجربه کنند. [ ۷]
استفراغ می تواند به دنبال بلع آیاهواسکا رخ دهد که توسط بسیاری از شمن ها و کاربران باتجربهٔ آیاهواسکا به عنوان یک پاک سازی و موضوعی ضروری پس از مصرف آیاهواسکا در نظر گرفته می شود که از دید آن ها نشان دهندهٔ آزاد شدن انرژی منفی و احساسات ایجاد شده در طول زندگی فرد است. [ ۴] برخی دیگر نیز اسهال و گرگرفتگی/لرز را گزارش می کنند.
wiki: آیاهواسکا
آیاهواسکا (گیاه). آیاهواسکا یا کاپی ( نام علمی: Banisteriopsis caapi ) ، یک گیاه بالارونده بومی آمریکای جنوبی از خانوادهٔ مالپیگیان است. این گیاه، نیمی از معجون آیاهواسکا است، که جوشانده ای با سابقهٔ طولانی در استفاده به عنوان یک آنتوژنیک ( اتصال به روح ) و جایگاه آن با عنوان «معلم گیاه» در میان مردمان بومی جنگل های بارانی آمازون است. [ ۱] این گیاه، دارای گل های سفید یا صورتی کم رنگ با طول ۱۲ تا ۱۴ میلی متر است که معمولاً در ژانویه ظاهر می شوند، اما به ندرت شکوفا می شوند. این گیاه بالارونده می تواند تا ۳۰ متر ( ۹۸ فوت ) رشد کند. [ ۲]
کاپی حاوی آلکالوئیدهای هارمالای زیر است:
• هارمین: ۰٫۳۱–۸٫۴۳ درصد[ ۳]
• هارمالین، ۰٫۰۳–۰٫۸۳ درصد[ ۳]
• تتراهیدروهارمان، ۰٫۰۵–۲٫۹۴ درصد[ ۳]
این آلکالوئیدهای کلاس بتا - کربولین به عنوان بازدارنده مونوآمین اکسیداز ( MAOIs ) عمل می کنند. این ترکیبات به ترکیب روان گردان دی متیل تریپتامین، که در گیاه پسیکتریا ویریدیس موجود است، افزوده شده و اجازه می دهد که ترکیبات روان گردان، به صورت مصرف خوراکی، مؤثر و قابل مصرف باشند. ساقه ها حاوی ۰٫۱۱–۰٫۸۳٪ از بتا - کربولین ها هستند که هارمین و تتراهیدروهارمان جزء اصلی آن ها هستند. [ ۳]
آلکالوئیدها در تمام قسمت های این گیاه وجود دارند. [ ۱]
علاوه بر بتا - کربولین ها، کاپی حاوی پروآنتوسیانیدین، اپیکاتچین و پروسیانیدین بی۲ است که دارای خواص آنتی اکسیدانی هستند. [ ۴]
چندین مطالعه نشان داده اند که آلکالوئیدهای موجود در کاپی، باعث افزایش نوروژنز می شوند. [ ۵] [ ۶] [ ۷] به طور ویژه، مطالعات آزمایشگاهی نشان داد که هارمین، تتراهیدروهارمین و هارمالین، تکثیر سلول های بنیادی عصبی، مهاجرت و تمایز به سلول های عصبی بالغ را تحریک می کنند. [ ۵] [ ۷]
اولین اشاره به کاپی مربوط به کاوشگران و مبلغان اولیهٔ اسپانیایی و پرتغالی است که در قرن شانزدهم از آمریکای جنوبی دیدن کردند و دم کردهٔ آیاهواسکا را به عنوان جوشانده ای «شیطانی» و خطرناک توصیف کردند. [ ۸]
اگرچه کاپی برای صدها و شاید حتی هزاران سال در میان قبایل بومی آمریکای جنوبی مورد استفاده قرار می گرفت، تا سال ۱۸۵۱ توسط غربی ها شناسایی نشده بود. در ۱۸۵۱ ریچارد اسپروس، گیاه شناس انگلیسی، آن را به عنوان گونه ای جدید توصیف کرد. او مشاهده کرد که چگونه گواهیبوها، مردم بومی لانوس ( ونزوئلا ) ، پوست کاپی را به جای دم کردن، می جویدند. [ ۹]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفکاپی حاوی آلکالوئیدهای هارمالای زیر است:
• هارمین: ۰٫۳۱–۸٫۴۳ درصد[ ۳]
• هارمالین، ۰٫۰۳–۰٫۸۳ درصد[ ۳]
• تتراهیدروهارمان، ۰٫۰۵–۲٫۹۴ درصد[ ۳]
این آلکالوئیدهای کلاس بتا - کربولین به عنوان بازدارنده مونوآمین اکسیداز ( MAOIs ) عمل می کنند. این ترکیبات به ترکیب روان گردان دی متیل تریپتامین، که در گیاه پسیکتریا ویریدیس موجود است، افزوده شده و اجازه می دهد که ترکیبات روان گردان، به صورت مصرف خوراکی، مؤثر و قابل مصرف باشند. ساقه ها حاوی ۰٫۱۱–۰٫۸۳٪ از بتا - کربولین ها هستند که هارمین و تتراهیدروهارمان جزء اصلی آن ها هستند. [ ۳]
آلکالوئیدها در تمام قسمت های این گیاه وجود دارند. [ ۱]
علاوه بر بتا - کربولین ها، کاپی حاوی پروآنتوسیانیدین، اپیکاتچین و پروسیانیدین بی۲ است که دارای خواص آنتی اکسیدانی هستند. [ ۴]
چندین مطالعه نشان داده اند که آلکالوئیدهای موجود در کاپی، باعث افزایش نوروژنز می شوند. [ ۵] [ ۶] [ ۷] به طور ویژه، مطالعات آزمایشگاهی نشان داد که هارمین، تتراهیدروهارمین و هارمالین، تکثیر سلول های بنیادی عصبی، مهاجرت و تمایز به سلول های عصبی بالغ را تحریک می کنند. [ ۵] [ ۷]
اولین اشاره به کاپی مربوط به کاوشگران و مبلغان اولیهٔ اسپانیایی و پرتغالی است که در قرن شانزدهم از آمریکای جنوبی دیدن کردند و دم کردهٔ آیاهواسکا را به عنوان جوشانده ای «شیطانی» و خطرناک توصیف کردند. [ ۸]
اگرچه کاپی برای صدها و شاید حتی هزاران سال در میان قبایل بومی آمریکای جنوبی مورد استفاده قرار می گرفت، تا سال ۱۸۵۱ توسط غربی ها شناسایی نشده بود. در ۱۸۵۱ ریچارد اسپروس، گیاه شناس انگلیسی، آن را به عنوان گونه ای جدید توصیف کرد. او مشاهده کرد که چگونه گواهیبوها، مردم بومی لانوس ( ونزوئلا ) ، پوست کاپی را به جای دم کردن، می جویدند. [ ۹]
wiki: آیاهواسکا (گیاه)