[ویکی فقه] انیس الحجاج نام کتاب سفرنامه حج فارسی، نوشته صفی بن ولی قزوینی می باشد.
این اثر از سفرنامه های حج شبه قاره هند است و آگاهی هایی از راه حج هند در سده یازدهم ق. به دست می دهد. نویسنده در این سفر از بندر سورات هند، به خور در خلیج فارس و مخا در یمن آمده و به جده رسیده است. او در پی گزاردن مناسک حج و زیارت مدینه با کشتی به صورت مستقیم از بندر مخا در یک سفر ۱۵ روزه به سورات بازگشته است.
زنگی نامه
از زندگی صفی بن ولی قزوینی آگاهی چندان در دست نیست. گویا عالمی شیعی مذهب بوده است. از مقدمه تفسیرش که به سال ۱۰۷۷ق. نگاشته و خود را ۴۸ ساله خوانده است، می توان تولدش را در حدود ۱۰۲۹ق. حدس زد. وی مدتی در قزوین، سکونت داشته و سپس به هندوستان سفر کرده و در شاه جهان آباد (دهلی امروزی) سکونت یافته و میان دهلی و کشمیر در رفت و آمد بوده است.
از دانشمندان آن دوران
در دهلی به دربار سلطان ابومظفر محیی الدین اورنگ زیب تیموری، ششمین پادشاه گورکانیان (۱۰۶۷-۱۱۱۸ق.) راه یافت و سپس به آموزگاری شهدخت زیب النساء بیکم دختر سلطان انتخاب شد. وی را از دانشمندان و نویسندگان بزرگ آن سرزمین در آن دوره شمرده اند. کتابی در شرح صحیفه سجادیه امام زین العابدین علیه السّلام در ۱۰۹۰ق. تالیف کرده و آثاری دیگر همچون کنز الاسماء و مرآة الاخلاق بدو نسبت داده اند. دیدگاه های او در تشخیص فصیح و غیر فصیح از لهجه های عربی، تفسیر او از برخی آیات قرآنی و گفته هایش درباره درمان بیماری ها و تجویز داروهای گوناگون برای آن ها در جای جای سفرنامه نشان از آشنایی اش با علومی چون لغت و ادب، تفسیر و طب دارد. به گزارش شماری از منابع، او به درخواست شهزاده زیب النساء، تفسیری که بعدها به نام وی شناخته شد، در نه جلد تالیف کرده است.
اهمیت سفرنامه
...
این اثر از سفرنامه های حج شبه قاره هند است و آگاهی هایی از راه حج هند در سده یازدهم ق. به دست می دهد. نویسنده در این سفر از بندر سورات هند، به خور در خلیج فارس و مخا در یمن آمده و به جده رسیده است. او در پی گزاردن مناسک حج و زیارت مدینه با کشتی به صورت مستقیم از بندر مخا در یک سفر ۱۵ روزه به سورات بازگشته است.
زنگی نامه
از زندگی صفی بن ولی قزوینی آگاهی چندان در دست نیست. گویا عالمی شیعی مذهب بوده است. از مقدمه تفسیرش که به سال ۱۰۷۷ق. نگاشته و خود را ۴۸ ساله خوانده است، می توان تولدش را در حدود ۱۰۲۹ق. حدس زد. وی مدتی در قزوین، سکونت داشته و سپس به هندوستان سفر کرده و در شاه جهان آباد (دهلی امروزی) سکونت یافته و میان دهلی و کشمیر در رفت و آمد بوده است.
از دانشمندان آن دوران
در دهلی به دربار سلطان ابومظفر محیی الدین اورنگ زیب تیموری، ششمین پادشاه گورکانیان (۱۰۶۷-۱۱۱۸ق.) راه یافت و سپس به آموزگاری شهدخت زیب النساء بیکم دختر سلطان انتخاب شد. وی را از دانشمندان و نویسندگان بزرگ آن سرزمین در آن دوره شمرده اند. کتابی در شرح صحیفه سجادیه امام زین العابدین علیه السّلام در ۱۰۹۰ق. تالیف کرده و آثاری دیگر همچون کنز الاسماء و مرآة الاخلاق بدو نسبت داده اند. دیدگاه های او در تشخیص فصیح و غیر فصیح از لهجه های عربی، تفسیر او از برخی آیات قرآنی و گفته هایش درباره درمان بیماری ها و تجویز داروهای گوناگون برای آن ها در جای جای سفرنامه نشان از آشنایی اش با علومی چون لغت و ادب، تفسیر و طب دارد. به گزارش شماری از منابع، او به درخواست شهزاده زیب النساء، تفسیری که بعدها به نام وی شناخته شد، در نه جلد تالیف کرده است.
اهمیت سفرنامه
...
wikifeqh: انیس_الحجاج
[ویکی حج] انیس الحجاج سفرنامه حج فارسی، نوشته صفی بن ولی قزوینی از سفرنامه های حج شبه قاره هند است و آگاهی هایی از راه حج هند در سده یازدهم ق. به دست می دهد. این سفرنامه بدین لحاظ که آگاهی های ویژه ای از شرایط حاجیان هندی در روزگار قدرت و شکوه مسلمانان هند با پادشاهی گورکانیان به دست می دهد، حائز اهمیت است. محتوای کتاب شامل یک مقدمه و سه فصل با عنوان «طریق» و هر فصل چهار باب با عنوان «مسلک» دارد. در فصل اول و دوم توصیه هایی برای مسافران دارد تا در فراهم کردن مقدمات و وسایل سفر مانند خورد و خوراک در طول سفر به مشکلی برنخورند همچنین آداب و احکام حج و عمره را بیان کرده است. در فصل سوم به مدینه و آداب و ادعیه زیارت بقاع مقدس مدینه و آداب زیارت مدینه منوره و ادعیه و اعمال ویژه هر مکان را بیان کرده است؛ در پایان کتاب نیز توصیه های اخلاقی و عرفانی به مسافران حج دارد.
این اثر از سفرنامه های حج شبه قاره هند است و آگاهی هایی از راه حج هند در سده یازدهم ق. به دست می دهد. نویسنده در این سفر از بندر سورات هند، به خور در خلیج فارس و مُخا در یمن آمده و به جده رسیده است. او در پی گزاردن مناسک حج و زیارت مدینه با کشتی به صورت مستقیم از بندر مخا در یک سفر 15 روزه به سورات بازگشته است.
از زندگی صفی بن ولی قزوینی آگاهی چندان در دست نیست. گویا عالمی شیعی مذهب بوده است. از مقدمه تفسیرش که به سال 1077ق. نگاشته و خود را 48 ساله خوانده است، می توان تولدش را در حدود 1029ق. حدس زد. وی مدتی در قزوین سکونت داشته و سپس به هندوستان سفر کرده و در شاه جهان آباد (دهلی امروزی) سکونت یافته و میان دهلی و کشمیر در رفت و آمد بوده است. در دهلی به دربار سلطان ابومظفر محیی الدین اورنگ زیب تیموری، ششمین پادشاه گورکانیان (حک: 1067-1118ق.) راه یافت و سپس به آموزگاری شهدخت زیب النساء بیکم دختر سلطان انتخاب شد. وی را از دانشمندان و نویسندگان بزرگ آن سرزمین در آن دوره شمرده اند.کتابی در شرح صحیفه سجادیه امام زین العابدین(ع) در 1090ق. تالیف کردهو آثاری دیگر همچون کنز الاسماءو مرآة الاخلاقبدو نسبت داده اند. دیدگاه های او در تشخیص فصیح و غیر فصیح از لهجه های عربی ، تفسیر او از برخی آیات قرآنی و گفته هایش درباره درمان بیماری ها و تجویز داروهای گوناگون برای آن ها در جای جای سفرنامه نشان از آشنایی اش با علومی چون لغت و ادب، تفسیر و طب دارد. به گزارش شماری از منابع، او به درخواست شهزاده زیب النساء، تفسیری که بعدها به نام وی شناخته شد، در نُه جلد تالیف کرده است.
این اثر از سفرنامه های حج شبه قاره هند است و آگاهی هایی از راه حج هند در سده یازدهم ق. به دست می دهد. نویسنده در این سفر از بندر سورات هند، به خور در خلیج فارس و مُخا در یمن آمده و به جده رسیده است. او در پی گزاردن مناسک حج و زیارت مدینه با کشتی به صورت مستقیم از بندر مخا در یک سفر 15 روزه به سورات بازگشته است.
از زندگی صفی بن ولی قزوینی آگاهی چندان در دست نیست. گویا عالمی شیعی مذهب بوده است. از مقدمه تفسیرش که به سال 1077ق. نگاشته و خود را 48 ساله خوانده است، می توان تولدش را در حدود 1029ق. حدس زد. وی مدتی در قزوین سکونت داشته و سپس به هندوستان سفر کرده و در شاه جهان آباد (دهلی امروزی) سکونت یافته و میان دهلی و کشمیر در رفت و آمد بوده است. در دهلی به دربار سلطان ابومظفر محیی الدین اورنگ زیب تیموری، ششمین پادشاه گورکانیان (حک: 1067-1118ق.) راه یافت و سپس به آموزگاری شهدخت زیب النساء بیکم دختر سلطان انتخاب شد. وی را از دانشمندان و نویسندگان بزرگ آن سرزمین در آن دوره شمرده اند.کتابی در شرح صحیفه سجادیه امام زین العابدین(ع) در 1090ق. تالیف کردهو آثاری دیگر همچون کنز الاسماءو مرآة الاخلاقبدو نسبت داده اند. دیدگاه های او در تشخیص فصیح و غیر فصیح از لهجه های عربی ، تفسیر او از برخی آیات قرآنی و گفته هایش درباره درمان بیماری ها و تجویز داروهای گوناگون برای آن ها در جای جای سفرنامه نشان از آشنایی اش با علومی چون لغت و ادب، تفسیر و طب دارد. به گزارش شماری از منابع، او به درخواست شهزاده زیب النساء، تفسیری که بعدها به نام وی شناخته شد، در نُه جلد تالیف کرده است.
wikihaj: انیس_الحجاج
