[ویکی فقه] شیخ طبرسی و علامه بزرگوار شیعه و صاحب تفسیر کبیر «مجمع البیان» در حدود سال های ۴۶۸ یا ۴۶۹ ه در طبرس (مکانی میان کاشان و اصفهان) متولد گردید. او به کنیه «ابوعلی» والقاب «امین الدین» و «امین الاسلام» شهرت دارد. وی از طبرس به مشهد سناباد طوس رفت و ساکن آنجا شد. در سال ۵۲۳ ه. به سبزوار کوچ و مورد عنایت اهالی و سادات آنجا واقع و تا آخر عمر ماندگار شد. ابوعلی فضل بن حسن طَبرسی از جمله اندیشمندان نادری است که هر چند در دانش های رایج عصر خویش خبره بود، منزلت او در تفسیر، تمام ابعاد و جوانب علمی اش را تحت شعاع قرار داده، وی را به مثابه مفسری سترگ در دنیای دانش و معرفت معرفی کرد.
او به سال ۴۶۸ (یا ۴۶۹ ق.) دیده به جهان گشود و حسن بن فضل طبرسی پدر آن عزیز، او را «فضل» نامید. اصل و منشأ «فضل بن حسن» طبرسی «تفرش» بوده و به همین سبب به «طَبرسی» معروف و مشهور گشته است؛ هر چند دلیلی بر ولادت یا اقامت او در آن دیار علم خیز در دست نیست. در مقابل، گروهی از شرح حال نویسان، طبرسی را اهل طبرستان (مازندران امروز) دانسته اند، لیکن وجود دلایلی روشن بر یکی بودن طبرس و تفرش آن ادعاها را مخدوش می سازد؛ که می توان به برخی از آنها اشاره کرد:بیهقی (معروف به ابن فندق) که از معاصران طبرسی است در بیان شرح حال او می گوید «طبرس منزلی است میان قاشان (کاشان) و اصفهان. اصل ایشان از آن بقعت بوده است». همچنین یعقوبی و علامه مجلسی، طبرسی را معرّب تفرشی و منسوب به تفرش از توابع قم می دانسته اند.این ناحیه نخست از توابع قم بوده و امروزه از شهرهای استان مرکزی به شمار می رود. این شهر به دلیل نزدیکی اش به قم، در آغاز ورود اسلام، مذهب تشیع را پذیرفت.
خاندان طبرسی
خاندان طبرسی همه از بزرگان و عالمان دین به شمار می روند. شیخ رضی الدین، پسر فضل بن حسن صاحب کتاب های مکارم الاخلاق و جامع الاخبار، علی طبرسی فرزند دیگر شیخ و علی بن حسن نوه طبرسی و صاحب کتاب مشکوة الانوار است.
شروع تحصیل
فضل بن حسن دوران کودکی و تحصیل خود را در جوار بارگاه ملکوتی امام هشتم (علیه السّلام) گذراند و پس از چند سال حضور در مکتب، و فراگیری خواندن و نوشتن و یادگیری قرائت قرآن، خود را به منظور تحصیل علوم اسلامی و شرکت در جلسه درس بزرگان دین آماده ساخت. او در فراگیری علومی چون ادبیات عرب، قرائت، تفسیر، حدیث، فقه، اصول فقه و کلام فوق العاده تلاش کرد، بدان حد که در هر یک از آن رشته ها صاحب نظر گردید. با وجودی که در مدارس آن عصر، علومی چون حساب، جبر و مقابله رایج نبود و کسی برای فراگیری آن رغبت نمی ورزید، او به سوی آن علوم شتافت و از صاحب نظران آن فن به شمار می آمد.
اساتید وی
...
او به سال ۴۶۸ (یا ۴۶۹ ق.) دیده به جهان گشود و حسن بن فضل طبرسی پدر آن عزیز، او را «فضل» نامید. اصل و منشأ «فضل بن حسن» طبرسی «تفرش» بوده و به همین سبب به «طَبرسی» معروف و مشهور گشته است؛ هر چند دلیلی بر ولادت یا اقامت او در آن دیار علم خیز در دست نیست. در مقابل، گروهی از شرح حال نویسان، طبرسی را اهل طبرستان (مازندران امروز) دانسته اند، لیکن وجود دلایلی روشن بر یکی بودن طبرس و تفرش آن ادعاها را مخدوش می سازد؛ که می توان به برخی از آنها اشاره کرد:بیهقی (معروف به ابن فندق) که از معاصران طبرسی است در بیان شرح حال او می گوید «طبرس منزلی است میان قاشان (کاشان) و اصفهان. اصل ایشان از آن بقعت بوده است». همچنین یعقوبی و علامه مجلسی، طبرسی را معرّب تفرشی و منسوب به تفرش از توابع قم می دانسته اند.این ناحیه نخست از توابع قم بوده و امروزه از شهرهای استان مرکزی به شمار می رود. این شهر به دلیل نزدیکی اش به قم، در آغاز ورود اسلام، مذهب تشیع را پذیرفت.
خاندان طبرسی
خاندان طبرسی همه از بزرگان و عالمان دین به شمار می روند. شیخ رضی الدین، پسر فضل بن حسن صاحب کتاب های مکارم الاخلاق و جامع الاخبار، علی طبرسی فرزند دیگر شیخ و علی بن حسن نوه طبرسی و صاحب کتاب مشکوة الانوار است.
شروع تحصیل
فضل بن حسن دوران کودکی و تحصیل خود را در جوار بارگاه ملکوتی امام هشتم (علیه السّلام) گذراند و پس از چند سال حضور در مکتب، و فراگیری خواندن و نوشتن و یادگیری قرائت قرآن، خود را به منظور تحصیل علوم اسلامی و شرکت در جلسه درس بزرگان دین آماده ساخت. او در فراگیری علومی چون ادبیات عرب، قرائت، تفسیر، حدیث، فقه، اصول فقه و کلام فوق العاده تلاش کرد، بدان حد که در هر یک از آن رشته ها صاحب نظر گردید. با وجودی که در مدارس آن عصر، علومی چون حساب، جبر و مقابله رایج نبود و کسی برای فراگیری آن رغبت نمی ورزید، او به سوی آن علوم شتافت و از صاحب نظران آن فن به شمار می آمد.
اساتید وی
...
wikifeqh: مرحوم_طبرسی