امام جواد علیه السلام

[ویکی فقه] امام جواد، ابوجعفر محمد بن علی بن موسی بن جعفر بن محمد بن علی بن الحسین بن علی بن ابی طالب علیهم السلام ، امام نهم از امامان دوازده گانه و یکی از چهارده معصوم می باشد .
به دلیل اشتراک کنیه آن حضرت با کنیه امام محمدباقر علیه السلام ، در منابع رجال و حدیث شیعه از وی با کنیه ابوجعفر ثانی یاد شده است . کنیه خاص آن حضرت ابوعلی است .
القاب
در منابع علاوه بر لقب مشهور جواد، القاب فراوان دیگری نیز به ایشان نسبت داده شده است ، از جمله تقی ، زکی ، مرتضی ، قانع ، رضی ، مختار، متوکل ، مرضی ، متقی ، منتجب ، عالم ربانی و هادی . طبق روایتی ، امام رضا علیه السلام او را صادق ، صابر، فاضل ، قرة اعین المؤمنین ، و غیظ الملحدین خوانده است .به نوشته نویسنده ناشناخته کتاب القاب الرسول و عترته ، امام جواد علیه السلام در میان مردم به اعجوبه اهل البیت ، نادرة الدهر، بدیع الزمان ، عیسی ثانی ، و ذوالکرامات نیز شهرت داشته است .
فضائل
امام محمّدتقی همانند دیگر امامان معصوم (علیهم السلام) در خصال نیک و اخلاق پسندیده همچون جدّ خویش، پیامبر اسلام (صلی الله علیه وآله)بود.در عبادت و طاعت شهرتی تمام داشت و بیش تر روزها در روزه بود و شب ها به عبادت و راز و نیاز.پیوسته این حدیث پیامبر (صلی الله علیه وآله)را بر زبان داشت که «هر کس نماز شب بگزارد، چهره اش در روز زیبا و نورانی گردد.» فروتنی امام محمّد تقی (علیه السلام) از صفات برجسته او است.در برخورد با مردم بسیار متواضع و مهربان بود و می فرمود: «فروتنی، زینت و شرافت حسب و نسب است.» جود و بخشش او زبانزد همه بود و امروزه نیز آن امام (علیه السلام) را بدین صفت می شناسند و بدین روی از القاب مشهورش «جواد الائمّه» است. هر کس نیازی بدو می آورد، حاجت روا بازمی گشت. آنچه از موقوفات بنی هاشم و پدران معصومش به دست می آورد، میان نیازمندان تقسیم می کرد.
نقش انگشتری حضرت
...

[ویکی شیعه] محمد بن علی بن موسی مشهور به امام جواد و امام محمدِ تقیّ (۱۹۵-۲۲۰ق)، امام نهم شیعیان اثناعشری. کنیه او ابوجعفر ثانی است. او در سال ۱۹۵ قمری در مدینه به دنیا آمد، ۱۷ سال امامت کرد و در سال ۲۲۰ق در ۲۵ سالگی به شهادت رسید. در میان امامان شیعه، وی جوان ترین امام در هنگام شهادت بوده است.
کودکی امام جواد در هنگام شهادت پدرش، سبب شد تا شماری از اصحاب امام رضا (ع)، در امامت او تردید کنند؛ برخی، عبدالله بن موسی، را امام خواندند و برخی دیگر به واقفیه پیوستند، اما بیشتر آنان امامت محمد بن علی(ع) را پذیرفتند.
ارتباط امام جواد با شیعیان بیشتر از طریق وکلاء و نامه نگاری انجام می گرفت.

[ویکی اهل البیت] محمد بن علی بن موسی الرضا علیه السّلام نهمین پیشوای شیعیان و از برگزیدگان خدا برای هدایت می باشد.ایشان در سال 195 هجری در مدینه چشم به جهان گشودند و در آخر ذی قعدۀ سال ٢٢٠ هجری توسط همسرشان ام الفضل دختر مأمون در حالی که بیش از 25 سال نداشتند و پس از 17 سال امامت، به شهادت رسیدند. آن حضرت با دو خلیفه عباسی یعنی «مأمون» (193 - 218) و «معتصم» (218 - 227) معاصر بوده است
کلینی، شیخ مفید و شیخ طوسی تولّد آن حضرت را در ماه رمضان دانسته اند. ولی در مصباح کفعمی آمده است که: ابن عیاش گفت توقیعی توسط شیخ بزرگوار أبو القاسم (رضوان اللَّه علیه) با این جملات خارج شد: «اللهم انی اسألک بالمولودین فی رجب:محمّد بن علی الثانی و ابنه علی بن محمّد المنتخب». ابن عیاش میگوید ولادت حضرت جواد(علیه السلام) در دهم ماه رجب بود. اما چیزی که مسلم است این است که حضرت در سال 195 هجری در مدینه به دنیا آمده انددر خانواده امام رضا - علیه السلام - و در محافل شیعه، از حضرت جواد - علیه السلام -، به عنوان مولودی پرخیر و برکت یاد می شد. چنانکه «ابو یحیای صنعانی» می گوید: روزی در محضر امام رضا - علیه السلام -، فرزندش ابو جعفر را که خردسال بود، آوردند. امام فرمود:«این مولودی است که برای شیعیان ما، با برکت تر از او زاده نشده است»
مادر آن حضرت سبیکه نوبیّه و به روایت دیگر خیزران بوده که او را از خانواده امّ المؤمنین ماریه قبطیه دانسته اند. نام مادر آن بزرگوار، ریحانه نیز ذکر شده است، به نوشته نوبختی نام این بانو درّه بوده که بعدها او را خیزران خوانده اند.
حضرت موسی بن جعفر علیه السلام به یزید بن سلیط می فرمایند: ... بعد از من امر امامت با پسرم علی است . ای یزید وقتی که بعد از من او را ملاقات کردی و خواهی کرد به او مژده بده که پسری امین ، ماءمون و مبارک برایش متولد خواهد شد او به تو خبر می دهد که تو مرا ملاقات کرده ای ، به او بگو کنیزی که آن پسر از او به دنیا خواهد آمد از بستگان ماریه قبطیه کنیز رسول خداست.گر توانستی سلام مرا به آن کنیز (مادر امام محمد تقی ) برسان (19) و همین موضوع حکایت از رتبه والای آن بانوی فضیلت دارد.اگر توانستی سلام مرا به آن کنیز (مادر امام محمد تقی ) برسان و همین موضوع حکایت از رتبه والای آن بانوی فضیلت دارد.
مشهورترین لقب امام، «جواد» است و القاب دیگری همچون: زکی، مرتضی، قانع، رضی، مختار، متوکل، منتجب نیز برای آن حضرت برشمرده اند. کنیه اش ابو جعفر است که معمولا در روایات تاریخی ابو جعفر ثانی ذکر می شود تا با ابو جعفر اول، یعنی حضرت باقر علیه السّلام اشتباه نشود.
همسران آن حضرت :حضرت سمانه خاتون سلام الله علیها و ام الفضل دختر مأمون که جاسوس در خانه حضرت بود و حضرتش را با سم به شهادت رسانید. فرزندان ایشان :
مادر تمام این بزرگواران سمانه خاتون سلام الله علیها بوده اند.