النوادر اشعرى

[ویکی اهل البیت] مولف این کتاب احمد بن محمد بن عیسی اشعری قمی است. شیخ طوسی او را از اصحاب امام رضا، امام جواد و امام هادی علیهم السلام برمی شمارد. او شیخ اشاعره قم بوده است.
کتاب نوادر اشعری از معدود جوامع روایی اولیه شیعه است که تا زمان ما برجای مانده و یکی از منابع کتاب های معتبر حدیثی شیعه است.
علامه مجلسی می گوید: «با توجه به برخی از عبارات کتاب، آشکار می شود که این کتاب، نوشته ی احمد بن محمد بن عیسی قمی است و به هر حال این کتاب در نهایت اعتبار است».
شیخ حر عاملی: «دو نسخه ی صحیح و معتبر از این کتاب به دست من رسیده است که من در آن تحقیق کردم و دیدم اکثر روایات آن در کتب اربعه و کتاب های مشهور و متواتر دیگر موجود است و احادیث فراوانی را شیخ طوسی، شهید اول، سید ابن طاووس، حمیری، طبرسی و دیگران از این کتاب در تألیفات خود نقل کرده اند، این روایات هم اکنون موجود است و قرائن و شواهد بر اعتبار این کتاب نیز فراوان است».
شیخ آقا بزرگ تهرانی: «کتاب النوادر نوشته ی احمد بن محمد بن عیسی قمی، شیخ اشاعره قم است که مقید به نقل روایات معتبر بوده اند».
این کتاب یک کتاب فقهی در 36 باب است و احادیث موضوعاتی همچون روزه، نذر، کفاره ها، ازدواج، مناسک حج، حدود، دیات، جراحات و کسب حلال و حرام را دربرگرفته است.
طبق گزارش شیخ آقا بزرگ تهرانی اولین بار همراه با "فقه الرضا علیه السلام" در 1274 در بمبئی و در سال 1396 ق در ضمن مجموعه "آشنایی با چند نسخه" به چاپ رسیده است. این کتاب در سال 1408 هـ.ق توسط انتشارات مدرسة الامام المهدی علیه السلام چاپ گردیده است.